سر القدر: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۲۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    | تصویر =NUR01721J1.jpg
    | عنوان =رسائل ابن سینا
    | پدیدآوران =
    [[ابن سینا، حسین بن عبدالله]] (نویسنده)
    | زبان =عربی
    | کد کنگره =‏BBR‎‏ ‎‏362‎‏ ‎‏1359
    | موضوع =
    فلسفه اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14
    | ناشر =
    بيدار
    | مکان نشر =قم - ایران
    | سال نشر = 1400 ق


    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE01721AUTOMATIONCODE
    | چاپ =1
    | تعداد جلد =1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =01721
    | کتابخوان همراه نور =01721
    | کد پدیدآور =
    | پس از =
    | پیش از =
    }}
    '''سرّ القدر''' اثر [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]]، در پاسخ به سؤال صوفيه كه گفته‌اند: «من عرف سر القدر فقد ألحد»، نوشته شده است.


    رساله‌ '''سرّ القدر''' از بو علی است كه به زبان عربی و در پاسخ به سؤال درباره اين كلام صوفيه كه گفته‌اند: «من عرف سر القدر فقد الحد»، نوشته شده است.
    این رساله به همراه بیست و دو رساله دیگر در مجموعه‌ای به نام [[رسائل ابن سينا (23 رساله)|رسائل ابن سينا]]، به چاپ رسیده است.  


    == ساختار ==


    ==ساختار==
    رساله، بسيار كوتاه و فاقد هر گونه باب‌بندى و فصل‌بندى است.
    رساله، بسيار كوتاه و فاقد هر گونه باب‌بندى و فصل‌بندى است.


    == گزارش محتوا ==
    == گزارش محتوا ==
    مؤلف، بعد از اينكه اين مسئله را اندكی دشوار مى‌داند و اصل آن را پاره‌اى از روايات منقول از پيغمبر اكرم(ص) و [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] مى‌خواند، میگويد: درك سر القدر مبتنی بر مقدماتی است كه نظام عالم، حديث ثواب و عقاب، اثبات معاد برای نفوس از آن جمله می‌باشد. وی مسئله قدر را در ضمن توضيح اين مقدمات روشن مى‌سازد و از جمله نكاتى را كه خاطرنشان می‌كند اين است كه خيرات در عالم اصل و مقصود می‌باشند و شرور امورى عدمی و غير مقصود.
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    [[رسائل ابن سينا (23 رساله)]]
    [[عيون الحكمة]]؛
    [[الحدود]]؛
    [[حي بن يقظان]]؛
    [[هدية الرئيس للأمير (في القوى النفسانية)]]؛
    [[الفعل و الانفعال]]؛
    [[أسباب الرعد]]؛
    [[العرشية (في التوحيد)]]؛
    [[السعادة و ذكر الحجج على جوهرية النفس]]؛
    [[الحث على الذكر]]؛
    [[رسالة في الموسيقی]]؛
    [[ماهية الصلاة]]؛
    [[تفسير سورة التوحيد]]؛
    [[تفسير سورة الفلق]]؛
    [[تفسير سورة الناس]]؛
    [[سبب إجابة الدعاء و كيفية الزيارة]]؛
    [[الشفاء من خوف الموت]]؛
    [[القضاء و القدر(مناظرة الشيخ مع قدري)]]؛
    [[العشق]]؛
    [[الطير]]؛
    [[الأجوبة عن مسائل أبي الريحان البيروني]]؛
    [[علة قيام الأرض وسط السماء]]؛
    [[رسالة بعض الأفاضل إلى علماء مدينة السلام]].
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}


    مؤلف، بعد از اينكه اين مسئله را اندكی دشوار مى‌داند و اصل آن را پاره‌اى از روايات منقول از پيغمبر اكرم(ص) و [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] مى‌خواند، مي‌گويد: درك سر القدر مبتنی بر مقدماتی است كه نظام عالم، حديث ثواب و عقاب، اثبات معاد برای نفوس از آن جمله مي‌باشد. وی مسئله قدر را در ضمن توضيح اين مقدمات روشن مى‌سازد و از جمله نكاتى را كه خاطرنشان می‌كند اين است كه خيرات در عالم اصل و مقصود می‌باشند و شرور امورى عدمی و غير مقصود.


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:فلسفه، مذهب و روانشناسی]]
    [[رده:فلسفه اسلامی]]
    [[رده:عصر صاحب نظران فلسفه اسلامی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۴

    رسائل ابن سینا
    سر القدر
    پدیدآورانابن سینا، حسین بن عبدالله (نویسنده)
    ناشربيدار
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1400 ق
    چاپ1
    موضوعفلسفه اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BBR‎‏ ‎‏362‎‏ ‎‏1359
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    سرّ القدر اثر ابن سینا، در پاسخ به سؤال صوفيه كه گفته‌اند: «من عرف سر القدر فقد ألحد»، نوشته شده است.

    این رساله به همراه بیست و دو رساله دیگر در مجموعه‌ای به نام رسائل ابن سينا، به چاپ رسیده است.


    ساختار

    رساله، بسيار كوتاه و فاقد هر گونه باب‌بندى و فصل‌بندى است.

    گزارش محتوا

    مؤلف، بعد از اينكه اين مسئله را اندكی دشوار مى‌داند و اصل آن را پاره‌اى از روايات منقول از پيغمبر اكرم(ص) و اميرالمؤمنين(ع) مى‌خواند، میگويد: درك سر القدر مبتنی بر مقدماتی است كه نظام عالم، حديث ثواب و عقاب، اثبات معاد برای نفوس از آن جمله می‌باشد. وی مسئله قدر را در ضمن توضيح اين مقدمات روشن مى‌سازد و از جمله نكاتى را كه خاطرنشان می‌كند اين است كه خيرات در عالم اصل و مقصود می‌باشند و شرور امورى عدمی و غير مقصود.

    وابسته‌ها