۱۱۱٬۴۴۸
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR27563J1.jpg | عنوان =غصن الرسول الحسین بن علی | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = رضا، فواد علی (نویسنده) بدران، محمد بن فتح الله (مقدمهنویس) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره =ر6غ6 / 41/4 BP | موضوع =...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''غُصنُ الرَسول، الحُسینُ بن عَلی''' کتابی است دربارهی زندگی و قیام امام حسین (ع) و بزرگداشت مقام ایشان که توسط فؤاد علیرضا نوشته شده و مقدمهٔ آن را محمّد بن فتح الله بدران انجام داده است. | '''غُصنُ الرَسول، الحُسینُ بن عَلی''' کتابی است دربارهی زندگی و قیام امام حسین (ع) و بزرگداشت مقام ایشان که توسط [[فؤاد علیرضا]] نوشته شده و مقدمهٔ آن را [[محمّد بن فتح الله بدران]] انجام داده است. | ||
این کتاب پژوهشی است توصیفی-تحلیلی دربارهٔ زندگی و قیام امام حسین (ع) و در بزرگداشت مقام او، نویسندهٔ کتاب از دانشوران اهل سنت است و در این کتاب علاوه بر منابع ایشان، از منابع شیعیان نیز استفاده کرده. وی کوشیده است گزارشی جامع از همهٔ دوران زندگی امام به دست دهد و در این هدف، تقریباً توفیق یافته است. در ضمن کتاب، انتقاد از معاویه و یزید ملاحظه میشود، اما مطلبی که از قلم افتاده، بحث دربارهٔ علل قیام امام حسین است. همانگونه که در مقدمهٔ محمّد بدران به این نقص کتاب اشاره و از نویسنده خواسته شده است که در چاپ دوم آن را تدارک کند. | این کتاب پژوهشی است توصیفی-تحلیلی دربارهٔ زندگی و قیام امام حسین (ع) و در بزرگداشت مقام او، نویسندهٔ کتاب از دانشوران اهل سنت است و در این کتاب علاوه بر منابع ایشان، از منابع شیعیان نیز استفاده کرده. وی کوشیده است گزارشی جامع از همهٔ دوران زندگی امام به دست دهد و در این هدف، تقریباً توفیق یافته است. در ضمن کتاب، انتقاد از معاویه و یزید ملاحظه میشود، اما مطلبی که از قلم افتاده، بحث دربارهٔ علل قیام امام حسین است. همانگونه که در مقدمهٔ [[بدران، محمد بن فتح الله|محمّد بدران]] به این نقص کتاب اشاره و از نویسنده خواسته شده است که در چاپ دوم آن را تدارک کند. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
برخی مطالب کتاب بدین شرح است: نسب امام حسین، ویژگیهای آن حضرت، زندگی آن حضرت در دوران خلفا، معاویه و بیعت یزید، قیام امام، کشته شدن مسلم بن عقیل، رخدادهای در کربلا و شهادت امام و یارانش، سخنان امام، اصحاب و خانوادهٔ شهید امام قیام توابین، انقلاب مدینه، روایات آن حضرت از جدّش، دانش آن حضرت، ارتباط صوفیه با آن حضرت، احادیث در بزرگداشت آن حضرت. | برخی مطالب کتاب بدین شرح است: نسب امام حسین، ویژگیهای آن حضرت، زندگی آن حضرت در دوران خلفا، معاویه و بیعت یزید، قیام امام، کشته شدن مسلم بن عقیل، رخدادهای در کربلا و شهادت امام و یارانش، سخنان امام، اصحاب و خانوادهٔ شهید امام قیام توابین، انقلاب مدینه، روایات آن حضرت از جدّش، دانش آن حضرت، ارتباط صوفیه با آن حضرت، احادیث در بزرگداشت آن حضرت. | ||
در لابلای کتاب نکاتی یافت میشود که در ذیل به بعضی از آنها اشاره میکنیم: در مقدمهٔ محمّد بدران میخوانیم که ثابت نشده است یزید فرمان قتل امام حسین را داد (ص 11). وی همچنین میگوید: شیعیان، امام حسین را کشتند، اما سپس پشیمان شدند و مراسم عزاداری برای او برپا کردند (ص 12). نویسنده ضمن نقل اخباری که دلالت دارد پس از شهادت امام حسین (ع) دگرگونیهایی در جهان آفرینش رخ داد، از [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن کثیر]] در [[البدایة و النهایة|البدایة و النّهایة]] نقل کرده که این اخبار، مجعول است (ص 192). از دیگر مطالب کتاب، گزارش اخبار گوناگون دربارهٔ محل دفن سر امام حسین است (ص 229-239). | |||
در لابلای کتاب نکاتی یافت میشود که در ذیل به بعضی از آنها اشاره میکنیم: در مقدمهٔ محمّد بدران میخوانیم که ثابت نشده است یزید فرمان قتل امام حسین را داد (ص 11). وی همچنین میگوید: شیعیان، امام حسین را کشتند، اما سپس پشیمان شدند و مراسم عزاداری برای او برپا کردند (ص 12). نویسنده ضمن نقل اخباری که دلالت دارد پس از شهادت امام حسین (ع) دگرگونیهایی در جهان آفرینش رخ داد، از ابن کثیر در البدایة و النّهایة نقل کرده که این اخبار، مجعول است (ص 192). از دیگر مطالب کتاب، گزارش اخبار گوناگون دربارهٔ محل دفن سر امام حسین است (ص 229-239). | |||
در پایان کتاب، ضمن نقل کراماتی منسوب به امام حسین، به مجعول بودن آنها تصریح و گفته شده آن حضرت برتر از آن است که این کرامات بر مقام او بیفزاید (ص 302-303).<ref> اسفندیاری، محمد، ص224-225</ref> | در پایان کتاب، ضمن نقل کراماتی منسوب به امام حسین، به مجعول بودن آنها تصریح و گفته شده آن حضرت برتر از آن است که این کرامات بر مقام او بیفزاید (ص 302-303).<ref> اسفندیاری، محمد، ص224-225</ref> |