أحسن الجزاء في إقامة العزاء علی سيدالشهداء عليه‌السلام

أحسن الجزاء في إقامة العزاء علی سيدالشهداء عليه‌السلام
پدیدآوران	حسینی اعرجی فحام، محمدرضا (نویسنده)
ناشر	کتابفروشی داوری
مکان نشر	ایران - قم
سال نشر	1399ق.
چاپ	یکم
موضوع	حسین بن علی (ع)، امام سوم، 4 - 61ق. - سوگواری‏ها خا‌ندان‌ نبوت‌ در قرآن‌ ائمه اثناعشر - جنبه‏های قرآنی خاندان نبوت - احادیث ائمه اثناعشر - احادیث سوگواری‏ها شیعه - شعایر و مراسم مذهبی
کد کنگره	‏3الف5ح / 260/3 BP

أحسن الجزاء فی إقامة العزاء علی سید الشهداء علیه‌السلام تألیف سید محمدرضا حسینی اعرجی فحّام، تقریظ مجتبی لنکرانی و راضی نجفی تبریزی و مرتضی اردکانی، در کتاب حاضر به بحث دربارۀ استحباب عزاداری بر امام حسین(ع) پرداخته شده و تاریخ پایان تألیف جلد دوم آن جمادى الآخر 1401 است. مطالب کتاب، تحقیقی -تبلیغی است و بر پایۀ احادیث نوشته شده و از معدود کتابهای مفصّل دربارۀ عزاداری است.

جلد اول کتاب شامل شش بخش (مطلب) است. بخش اوّل و دوم در شرح آیات و روایاتى است که دلالت بر وجوب تمسّک به ائمۀ طاهرین(ع) دارد و خارج از موضوع کتاب است. بخش سوم در لزوم بزرگداشت شعائر وحرمت سبک شمردن آنهاست. در بخش چهارم از استحباب مراسم سوگوارى بر امام حسین(ع) و فواید آن سخن رفته است. بخش پنجم نیز خارج از موضوع کتاب است و در آن روایاتى آورده شده که مضمون آن آگاهی پیامبران و امام على(ع) و امام حسن(ع) و ... از کشته شدن امام حسین(ع) است. بخش ششم، که مفصّل‌ترین ومهم‌ترین وآخرین بخش کتاب است، دربارۀ استحباب گریستن بر آن حضرت وشامل این مباحث است:

گریستن پیامبر بر حمزه و فاطمه دختر اسد و فرزندش ابراهیم، مجعول بودن احادیثی که بیان‌کنندۀ آن است که گریه موجب عذاب مُرده می‌شود، گریستن امامان بر امام حسین(ع)، گریستن آسمان و زمین و بارش خون از آسمان و سرخ شدن آن به سبب شهادت امام حسین(ع)، پاداش گریستن بر آن حضرت و استحباب آن حتّى اگر موجب زیان به چشم شود، استحباب مرثیه سرایى بر آن حضرت، استحباب سیاه‌پوشى در عزاى آن حضرت، استحباب سینه‌زنی و زنجیرزنى و قمه‌زنی، رجحان شبیه‌سازی در عزای آن حضرت، استحباب تحمّل مشقّت و ترس براى زیارت آن حضرت، پاداش لعن بر قاتلان آن حضرت، وظایف و اعمال در روز عاشورا.

جلد دوم کتاب دربردارندۀ یازده بخش (مطلب) است. بخش اوّل در بارۀ فایده‌های برپایى مجلس عزا براى امام حسین(ع) است و بخش دوم شامل حکایت‌هایى در این باره. در بخش سوم از استحباب سرودن شعر براى آن حضرت سخن رفته و در بخش چهارم به نالۀ جن در عزاى او پرداخته شده است. بخش پنجم وششم در بارۀ استحباب انفاق و اطعام در مجلس عزای آن حضرت است. در بخش هفتم به اخبارى اشاره شده که دلالت دارد مستحب است مصیبت دیده، مصیبتھای پیامبر و خاندانش را به یاد آورد. بخش هشتم دربارۀ عزاداری پیشوایان معصوم براى امام حسین(ع) است.

در بخش نهم از استجابت دعای آن حضرت برای دشمنانش و مانعان برپایى مجلس عزاداری سخن رفته است. بحش دهم در بارۀ و یژگی‌هایی است که خداوند در برابر شهادت آن حضرت به او داده است. و سرانجام در بخش یازدهم مرثیه‌هاى در بارۀ آن حضرت نقل شده است.

پایان‌بخش کتاب فتوای عالمان در بارۀ عزاداری براى آن حضرت است و در لابلای کتاب مطالب خارج از موضوع فراوان یافت می‌شود.

منابع مقاله

اسفندیاری، محمد؛ کتاب‌شناسی تاریخی امام حسین(ع) به ضمیمه امام حسین(ع) در الذریعه، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، تهران، چاپ اول، زمستان 1380