۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'سانه' به 'سهگانه') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۶: | خط ۶: | ||
[[ربيع]] (نویسنده) | [[ربيع]] (نویسنده) | ||
[[موسوی گرمارودی، علی]] (گردآورنده و مقدمهنويس) | [[موسوی گرمارودی، سید علی]] (گردآورنده و مقدمهنويس) | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره =PIR 4641/5 /ع8018 | | کد کنگره =PIR 4641/5 /ع8018 | ||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| شابک =978-600-203-033-7 | | شابک =978-600-203-033-7 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =34880 | ||
| کتابخوان همراه نور =34880 | | کتابخوان همراه نور =34880 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
''' | '''بهگزین علینامه''' کهنترین منظومه شیعی فارسی از سرایندهای با تخلص ربیع (سروده 482ق) است که توسط [[موسوی گرمارودی، سید علی|علی موسوی گرمارودی]] گردآوری و گزینش شده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب مشتمل بر پیشگفتار عالمانهای از [[موسوی گرمارودی، علی|استاد گرمارودی]] و متن اثر در دو دفتر است که در هر دفتر تعدادی از اشعار علینامه گزینش شده است. | کتاب مشتمل بر پیشگفتار عالمانهای از [[موسوی گرمارودی، سید علی|استاد گرمارودی]] و متن اثر در دو دفتر است که در هر دفتر تعدادی از اشعار علینامه گزینش شده است. | ||
شمارگان اشعار کتاب علینامه ۱۱۲۲۰ بیت است که گرمارودی ۴۲۳۴ بیت از آن، یعنى بیش از یکسوم از تمام کتاب، را برگزیده است.<ref>ر.ک: پیشگفتار، صفحه چهلوسه</ref> | شمارگان اشعار کتاب علینامه ۱۱۲۲۰ بیت است که گرمارودی ۴۲۳۴ بیت از آن، یعنى بیش از یکسوم از تمام کتاب، را برگزیده است.<ref>ر.ک: پیشگفتار، صفحه چهلوسه</ref> | ||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
این منظومه در مقایسه با تقریباً ده منظومه شیعى بعد از خود، علاوه بر فضل تقدم، از دو وجه با آنها تفاوت دارد: | این منظومه در مقایسه با تقریباً ده منظومه شیعى بعد از خود، علاوه بر فضل تقدم، از دو وجه با آنها تفاوت دارد: | ||
# چهره تاریخى این منظومه، به اعتبار اینکه سراینده پیاپى از مآخذ خود نام میبرد، جدیتر به نظر میرسد، هرچند چنانکه استاد دکتر شفیعى در صفحه بیستوشش مقدمه خود بهحق یادآور شدهاند شاعر | # چهره تاریخى این منظومه، به اعتبار اینکه سراینده پیاپى از مآخذ خود نام میبرد، جدیتر به نظر میرسد، هرچند چنانکه استاد دکتر شفیعى در صفحه بیستوشش مقدمه خود بهحق یادآور شدهاند شاعر افسانه را در تاریخ گنجانده است. اشتباه تاریخى هم در آن کم نیست، مثلاً در جنگ جمل، قتل طلحه را به سبب تیراندازى اشتباه زبیر میداند، حالآنکه قاتل طلحه، مروان حکم است؛ یا میگوید عبدالله بن زبیر در جنگ جمل به دست حسین(ع) کشته شد، درحالىکه او در سال ۷۳ق یعنى دوازده سال پس از شهادت حسین(ع) در مکه، به دست حجاج بن یوسف به قتل رسید. | ||
#وجه دوم تفاوت علینامه با منظومههاى دینى - حماسى بعدازآن این است که زبان علینامه به سبب آنکه در ۴۸۲ق سروده شده، یعنى تقریباً پنجاه سال پس از مرگ فردوسى، بهطور طبیعى و خودبهخود بسیار شبیه زبان شاهنامه است نه چون منظومههاى مشابه بعدى از سر تقلید و محاکات؛ و این نکته باریک و دقیقى است. بهویژه در حوزه واژگان این مطلب صادقتر است.<ref>ر.ک: همان، صفحه بیستونه و سی</ref> | #وجه دوم تفاوت علینامه با منظومههاى دینى - حماسى بعدازآن این است که زبان علینامه به سبب آنکه در ۴۸۲ق سروده شده، یعنى تقریباً پنجاه سال پس از مرگ فردوسى، بهطور طبیعى و خودبهخود بسیار شبیه زبان شاهنامه است نه چون منظومههاى مشابه بعدى از سر تقلید و محاکات؛ و این نکته باریک و دقیقى است. بهویژه در حوزه واژگان این مطلب صادقتر است.<ref>ر.ک: همان، صفحه بیستونه و سی</ref> | ||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
اگرچه گرمارودی معتقد است سه هزار بیت ستایش برانگیز، آن هم با داورى یکى از برجستهترین سخنسنجان و شعرشناسان روزگار ما، توفیق کمى در شاعرى نیست، اما این اثر داراى ابیاتى چنان سست است که بهراحتى میتوان احتمال داد که اشعار موجود در کتاب حاضر از دو نفر صادر شده است. احتمالاً نسخهاى اصلى از علینامه از همان قرن شاعر حقیقى آن، یعنى ربیع، در دسترس کاتب دیگرى، جز کاتب نسخه حاضر (محمد بن مسعود مقدم تسترى)، بوده و آن نسخه، بر اثر کهنگى و مراجعه، نواقص و افتادگیهایى داشته است. افتادگى داشتن حتى در نسخه حاضر هم، از سوى استاد ایرج افشار و دکتر امید سالار احتمال داده شده است.<ref>ر.ک: همان، صفحه بیستوچهار و بیستوپنج</ref> | اگرچه گرمارودی معتقد است سه هزار بیت ستایش برانگیز، آن هم با داورى یکى از برجستهترین سخنسنجان و شعرشناسان روزگار ما، توفیق کمى در شاعرى نیست، اما این اثر داراى ابیاتى چنان سست است که بهراحتى میتوان احتمال داد که اشعار موجود در کتاب حاضر از دو نفر صادر شده است. احتمالاً نسخهاى اصلى از علینامه از همان قرن شاعر حقیقى آن، یعنى ربیع، در دسترس کاتب دیگرى، جز کاتب نسخه حاضر (محمد بن مسعود مقدم تسترى)، بوده و آن نسخه، بر اثر کهنگى و مراجعه، نواقص و افتادگیهایى داشته است. افتادگى داشتن حتى در نسخه حاضر هم، از سوى استاد ایرج افشار و دکتر امید سالار احتمال داده شده است.<ref>ر.ک: همان، صفحه بیستوچهار و بیستوپنج</ref> | ||
گرمارودی افتادگیهاى نسخه اصلى را به متشاعرى نسبت میدهد که با نظم سست و ضعیف خود انباشته و کاتبان بعدى ناچار همان را رونویسى کردهاند: «منشأ مطالب نادرست و حتى سخیف و نیز دشنامها - خطاب به اشقیا - که گاه به دهان اولیا نهاده میشود و | گرمارودی افتادگیهاى نسخه اصلى را به متشاعرى نسبت میدهد که با نظم سست و ضعیف خود انباشته و کاتبان بعدى ناچار همان را رونویسى کردهاند: «منشأ مطالب نادرست و حتى سخیف و نیز دشنامها - خطاب به اشقیا - که گاه به دهان اولیا نهاده میشود و افسانههاى عامیانهاى که در لابهلاى تاریخ جنگهاى جمل و خاصه صفین گنجانده شده، به نظر من، از همین متشاعر است».<ref>ر.ک: همان، صفحه بیستوپنج</ref> | ||
وی سپس بهدشواری کار خود در بزینی اشاره کرده مینویسد: «مجموعاً میتوان گفت که شعر خوب و بد در سراسر کتاب پراکنده است، و اشکال بزینى در این اثر از همین جاست؛ یعنى اگر قرار باشد هنگام بزینى شعرهاى «قابلقبول» و «ستایش برانگیز» به سیر داستان هیچ لطمهاى نخورد، کار بسیار مشکل خواهد شد».<ref>ر.ک: همان، صفحه بیستونه</ref> | وی سپس بهدشواری کار خود در بزینی اشاره کرده مینویسد: «مجموعاً میتوان گفت که شعر خوب و بد در سراسر کتاب پراکنده است، و اشکال بزینى در این اثر از همین جاست؛ یعنى اگر قرار باشد هنگام بزینى شعرهاى «قابلقبول» و «ستایش برانگیز» به سیر داستان هیچ لطمهاى نخورد، کار بسیار مشکل خواهد شد».<ref>ر.ک: همان، صفحه بیستونه</ref> | ||
خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | |||
[[علینامه (منظومهای کهن)]] | |||
[[علینامه]] | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||