عماد فقیه کرمانی، علی بن محمود: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| نام کامل = | | نام کامل =عمادالدین علی بن محمود فقیه کرمانی | ||
| نام‌های دیگر = | | نام‌های دیگر = | ||
| لقب = | | لقب = | ||
| تخلص = | | تخلص =عماد | ||
| نسب = | | نسب = | ||
| نام پدر = | | نام پدر =محمود | ||
| ولادت = | | ولادت =احتمالا 690 | ||
| محل تولد = | | محل تولد = | ||
| کشور تولد = | | کشور تولد = | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
| اساتید = | | اساتید =شیخ زین‌الدین کاموئی | ||
| مشایخ = | | مشایخ = | ||
| معاصرین = | | معاصرین = | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
| دانشگاه = | | دانشگاه = | ||
| حوزه = | | حوزه = | ||
| علایق پژوهشی = | | علایق پژوهشی =شعر و عرفان | ||
| سبک نوشتاری = | | سبک نوشتاری = | ||
| آثار = | | آثار =[[پنج گنج]] | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
| امضا = | | امضا = | ||
نسخهٔ ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۲۷
| عماد فقیه کرمانی، علی بن محمود | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | عمادالدین علی بن محمود فقیه کرمانی |
| تخلص | عماد |
| نام پدر | محمود |
| ولادت | احتمالا 690 |
| اطلاعات علمی | |
| علایق پژوهشی | شعر و عرفان |
| اساتید | شیخ زین‌الدین کاموئی |
| برخی آثار | پنج گنج |
عمادالدین علی بن محمود فقیه کرمانی، (احتمالا 690- 773ق)، متخلص به عماد و معروف به عماد فقیه کرمانی، از شاعران و عارفان معروف و معاصر حافظ و از شاگردان شیخ زین‌الدین کاموئی و صاحب «پنج گنج» است.
ولادت
درباره مدت زندگی و یا سال زادروز او، در هیچ کتابی، اشاره‌ای نشده و فقط با استنتاج، استدراک و استنباط از آثار خود وی، می‌توان به سال تقریبی تولد او، نزدیک شد[۱]. از آثار وی، چنین برمی‌آید که او و برادرش در سال 705ق، امور خانقاه را اداره می‌کردند و لذا معقول به‌نظر می‌رسد که تصور کنیم او در این سال، حداقل پانزده سال داشته باشد. بنابراین، می‌توان حدس زد که سال تولد وی، 690ق باشد[۲].
اساتید
وی همچنان‌که در آثارش منعکس است، از کودکی تحت تعلیم پدر در خانقاه مرادش شیخ نظام‌الدین محمود در طریقه عارفان گام می‌زده و با واسطه شیخ نظام‌الدین محمود، به استناد آنچه در «صفانامه» آورده، سلسله ارادتش به شیخ زین‌الدین کاموئی، می‌رسیده است[۳].
خصوصیات
خواجه عماد در اثر پرهیز از شکم‌خوارگی، چنانکه بارها به این موضوع در آثارش اشارت دارد، مردی ضعیف‌الجثه و بسیار لاغر اندام بوده است[۴].
آنچه از فحوای سخنان خواجه عماد استنباط و استدراک می‌گردد، این است که از محیط کرمان، خاصه محیط اجتماعی آن و هم‌چنین از همنشینان، رنجیده خاطر بوده است[۵].
مذهب
در اشعار خواجه عماد، آثاری دیده می‌شود که با معتقدات اهل تشیع، سازگار است و از آنها، شمیم شیعی بودن وی، استشمام می‌گردد:
| خداوندا چه باشد گر در این عهد | برون آید زفضلت مهدی از مهد | |
| که شرع از نصرتش قوت پذیرد | چراغ دین زرایش نور گیرد | |
| براندازد رسوم اهل بدعت | کشد خط برجبین اهل شنعت [۶] |
ممدوحین
افرادی که خواجه عماد فقیه با آنان معاصر بوده و آنان را ستوده است، عبارتند از:
- شاه شیخ ابواسحاق اینجو پادشاه فارس؛
- امیرمبارزالدین محمد مظفر؛
- جلال‌الدین ابوالفوارس شاه شجاع؛
- خواجه قوام‌الدین محمد بن علی صاحب عیار؛
- خواجه احمد بن محمد بن علی عراقی، معروف به تاج‌الدین عراقی و...[۷].
وفات
وی در سال 773ق. درگذشته است[۸].
آثار
وی صاحب کتابی است تحت عنوان «پنج گنج» که مشتمل بر پنج مثنوی «صحبت‌نامه»، «محبت‌نامه»، «ده‌نامه»، «صفانامه» یا «مونس الابرار» و «طریقتنامه» می‌باشد.
پانویس
منابع مقاله
فقیه کرمانی، عمادالدین علی، «پنج گنج»، به اهتمام رکن‌الدین همایون فرخ، بی‌تا، بی‌جا.