قرآن و زيبايیشناسی: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''قرآن و زیباییشناسی''' اثر حسن | '''قرآن و زیباییشناسی''' اثر [[خرقانی، حسن|حسن خرقانی]]، کوششی است در شناساندن زیبایی و زیباییشناسی از یک سو و شناساندن معارف قرآنی در باب زیبایی و خود قرآن به عنوان جلوهای از زیبایی، از سوی دیگر. | ||
مطالب در چهار فصل ساماندهی شده است. فصل یکم و دوم، به دانش زیباییشناسی مربوط میگردد و دو فصل دیگر، در حوزه علوم و معارف قرآن جای میگیرد<ref>مقدمه، ص14</ref>. | مطالب در چهار فصل ساماندهی شده است. فصل یکم و دوم، به دانش زیباییشناسی مربوط میگردد و دو فصل دیگر، در حوزه علوم و معارف قرآن جای میگیرد<ref>مقدمه، ص14</ref>. | ||
نویسنده در فصل نخست، به تعریف زیباییشناسی و پیشینه آن و نیز دیدگاههای زیباشناسان و مکتبهای مختلف زیباییشناسی پرداخته و گزارشی در این باب به دست | نویسنده در فصل نخست، به تعریف زیباییشناسی و پیشینه آن و نیز دیدگاههای زیباشناسان و مکتبهای مختلف زیباییشناسی پرداخته و گزارشی در این باب به دست داده است. در این بخش، پس از آشنایی با دانش زیباییشناسی، پیشینه آن از یونان | ||
داده است. در این بخش، پس از آشنایی با دانش زیباییشناسی، پیشینه آن از یونان | |||
باستان و دیدگاههای فلاسفهای چون افلاطون، ارسطو و فلوطین مورد بحث قرار گرفته و سپس گذری بر نگرههای زیباییشناختی سنت آوگوستین و توماس آکویناس در | باستان و دیدگاههای فلاسفهای چون افلاطون، ارسطو و فلوطین مورد بحث قرار گرفته و سپس گذری بر نگرههای زیباییشناختی سنت آوگوستین و توماس آکویناس در | ||
قرون وسطا افکنده شده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | قرون وسطا افکنده شده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
فصل دوم، به بررسی مفاهیم و موضوعهای زیباییشناسی اختصاص یافته است. این فصل، مکمل فصل پیشین است. در این فصل، پنج واژه: زیبایی، شکوهمندی، زشتی، هنر و زیباییشناسی، شرح و تبیین گردیده است و در ذیل هر یک، موضوعهای مربوط | فصل دوم، به بررسی مفاهیم و موضوعهای زیباییشناسی اختصاص یافته است. این فصل، مکمل فصل پیشین است. در این فصل، پنج واژه: زیبایی، شکوهمندی، زشتی، هنر و زیباییشناسی، شرح و تبیین گردیده است و در ذیل هر یک، موضوعهای مربوط به آن، طرح و بررسی شده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
به آن، طرح و بررسی شده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | |||
فصل سوم، درباره مفهومها و نگرههای زیباییشناختی در قرآن کریم است. این | فصل سوم، درباره مفهومها و نگرههای زیباییشناختی در قرآن کریم است. این فصل در عین آنکه کاری میانرشتهای بهشمار میآید، معارفی و موضوعی نیز هست، به گونهای که آن را میتوان تفسیری موضوعی در زمینه زیبایی در قرآن محسوب کرد. نویسنده در این فصل، ابتدا مقدمهای درباره رابطه قرآن کریم و زیباییشناسی، آورده و سپس، به واژهشناسی زیبایی در قرآن کریم پرداخته که بیش از ده واژه را در برگرفته که مهمترین آنها، سه واژه «جمال»، «حسن» و «زینت» است. سپس ضمن اشاره به پدیدههای زیباییشناختی در قرآن، زیبایی انسان، زیباییهای طبیعت و حیوانات، زیبایی آسمان، رنگها، نور، زیباییهای بهشتی، زیباییهای معنوی و اخلاقی و زیباییهای هنری در کتاب آسمانی قرآن، بررسی شده است. ابزارهای زیباسازی و نشانههای زیبایی در قرآن کریم، بحث دیگری است که در این فصل، به آن پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص15</ref>. | ||
فصل در عین آنکه کاری میانرشتهای بهشمار میآید، معارفی و موضوعی نیز | |||
هست، به گونهای که آن را میتوان تفسیری موضوعی در زمینه زیبایی در قرآن محسوب کرد. نویسنده در این فصل، ابتدا مقدمهای درباره رابطه قرآن کریم و زیباییشناسی، آورده و سپس، به واژهشناسی زیبایی در قرآن کریم پرداخته که بیش از ده واژه را در برگرفته که مهمترین آنها، سه واژه «جمال»، «حسن» و «زینت» است. سپس ضمن اشاره به پدیدههای زیباییشناختی در قرآن، زیبایی انسان، زیباییهای طبیعت و حیوانات، زیبایی آسمان، رنگها، نور، زیباییهای بهشتی، زیباییهای معنوی و اخلاقی و زیباییهای هنری در کتاب آسمانی قرآن، بررسی شده است. ابزارهای زیباسازی و نشانههای زیبایی در قرآن کریم، بحث دیگری است که در این فصل، به آن پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص15</ref>. | |||
فصل چهارم، به قرآن کریم به عنوان موضوع زیبایی پرداخته و کاری قرآنشناسانه است. در ادامه نیز پیشینه زیباییشناسی قرآن و مهمترین آثار نگاشته شده درباره آن، شناسانده شده است<ref>ر.ک: همان، ص16</ref>. | فصل چهارم، به قرآن کریم به عنوان موضوع زیبایی پرداخته و کاری قرآنشناسانه است. در ادامه نیز پیشینه زیباییشناسی قرآن و مهمترین آثار نگاشته شده درباره آن، شناسانده شده است<ref>ر.ک: همان، ص16</ref>. | ||
خط ۵۷: | خط ۵۳: | ||
[[رده:قرآن و مباحث دیگر]] | [[رده:قرآن و مباحث دیگر]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آبان 1402 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آبان 1402 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آبان 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آبان 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۴
قرآن و زيبايی شناسی | |
---|---|
پدیدآوران | خرقانی، حسن (نويسنده) |
ناشر | دانشگاه علوم اسلامی رضوی |
مکان نشر | ایران - مشهد مقدس |
سال نشر | 1391ش |
چاپ | 1 |
شابک | 978-964-7673-90-7 |
موضوع | زیبایی شناسی در قرآن - زیباییشناسی |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ز97 خ4 104 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
قرآن و زیباییشناسی اثر حسن خرقانی، کوششی است در شناساندن زیبایی و زیباییشناسی از یک سو و شناساندن معارف قرآنی در باب زیبایی و خود قرآن به عنوان جلوهای از زیبایی، از سوی دیگر.
مطالب در چهار فصل ساماندهی شده است. فصل یکم و دوم، به دانش زیباییشناسی مربوط میگردد و دو فصل دیگر، در حوزه علوم و معارف قرآن جای میگیرد[۱].
نویسنده در فصل نخست، به تعریف زیباییشناسی و پیشینه آن و نیز دیدگاههای زیباشناسان و مکتبهای مختلف زیباییشناسی پرداخته و گزارشی در این باب به دست داده است. در این بخش، پس از آشنایی با دانش زیباییشناسی، پیشینه آن از یونان باستان و دیدگاههای فلاسفهای چون افلاطون، ارسطو و فلوطین مورد بحث قرار گرفته و سپس گذری بر نگرههای زیباییشناختی سنت آوگوستین و توماس آکویناس در قرون وسطا افکنده شده است[۲].
فصل دوم، به بررسی مفاهیم و موضوعهای زیباییشناسی اختصاص یافته است. این فصل، مکمل فصل پیشین است. در این فصل، پنج واژه: زیبایی، شکوهمندی، زشتی، هنر و زیباییشناسی، شرح و تبیین گردیده است و در ذیل هر یک، موضوعهای مربوط به آن، طرح و بررسی شده است[۳].
فصل سوم، درباره مفهومها و نگرههای زیباییشناختی در قرآن کریم است. این فصل در عین آنکه کاری میانرشتهای بهشمار میآید، معارفی و موضوعی نیز هست، به گونهای که آن را میتوان تفسیری موضوعی در زمینه زیبایی در قرآن محسوب کرد. نویسنده در این فصل، ابتدا مقدمهای درباره رابطه قرآن کریم و زیباییشناسی، آورده و سپس، به واژهشناسی زیبایی در قرآن کریم پرداخته که بیش از ده واژه را در برگرفته که مهمترین آنها، سه واژه «جمال»، «حسن» و «زینت» است. سپس ضمن اشاره به پدیدههای زیباییشناختی در قرآن، زیبایی انسان، زیباییهای طبیعت و حیوانات، زیبایی آسمان، رنگها، نور، زیباییهای بهشتی، زیباییهای معنوی و اخلاقی و زیباییهای هنری در کتاب آسمانی قرآن، بررسی شده است. ابزارهای زیباسازی و نشانههای زیبایی در قرآن کریم، بحث دیگری است که در این فصل، به آن پرداخته شده است[۴].
فصل چهارم، به قرآن کریم به عنوان موضوع زیبایی پرداخته و کاری قرآنشناسانه است. در ادامه نیز پیشینه زیباییشناسی قرآن و مهمترین آثار نگاشته شده درباره آن، شناسانده شده است[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.