|
|
| خط ۶۳: |
خط ۶۳: |
| [[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | | [[رده:زبان و ادبیات فارسی]] |
| [[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1402]] | | [[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1402]] |
| [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]]
| |
| [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط محسن عزیزی]]{{جعبه اطلاعات کتاب
| |
| | تصویر =NUR104816J1.jpg
| |
| | عنوان = دیوان ملا محمد رفیع واعظ قزوینی
| |
| | عنوان‌های دیگر = شاعر نامدار سده یازدهم هجری
| |
| | پدیدآورندگان
| |
| | پدیدآوران =
| |
| [[واعظ قزوینی، محمد رفیع]] (نويسنده)
| |
| [[سادات ناصری، حسن ]] (مصحح)
| |
| [[سادات ناصری، حسن]] ( مقدمه نويس)
| |
| |زبان
| |
| | زبان = فارسی
| |
| | کد کنگره =
| |
| | موضوع =شعر فارسی - قرن 11ق.
| |
| |ناشر
| |
| | ناشر =
| |
| | مکان نشر =
| |
| | سال نشر = 1359ش
| |
| | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE104816AUTOMATIONCODE
| |
| | چاپ = 1
| |
| | شابک =
| |
| | تعداد جلد = 1
| |
| | کتابخانۀ دیجیتال نور = 104816
| |
| | کتابخوان همراه نور = 104816
| |
| | کد پدیدآور = 52317
| |
| | پس از =
| |
| | پیش از =
| |
| }}
| |
| '''دیوان ملا محمدرفیع واعظ قزوینی'''، مشتمل بر اشعار شاعر نامدار سده یازدهم هجری (1027-1089ق)، واعظ قزوینی است که با تصحیح و مقدمه سید حسن سادات ناصری منتشر شده است.
| |
|
| |
| آن‌گونه که در مقدمه کتاب آمده، مصحح در تصحیح دیوان حاضر به دست‌نویس‌های فراوانی مراجعه کرده است و اشتباهات و نواقص را اصلاح کرده و در پانوشت آنها را تذکر داده است<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، ص15</ref>.
| |
|
| |
| دیوان واعظ با این ابیات زیبا در ذکر نام خداوند آغاز شده است:
| |
| {{شعر}}
| |
| * {{ب|'' ای نام دلگشای تو عنوان کارها ''|2='' خاک در تو، آب رخ اعتبارها ''}}
| |
| * {{ب|'' خورشید و مه، دو قطره ز باران فیض تو ''|2='' مدّی ز جنبش قلمت روزگارها ''}}
| |
| {{پایان شعر}}<ref>ر.ک: متن کتاب، ص1</ref>.
| |
|
| |
| واعظ را از دانشمندان و خطبای بنام و از نویسندگان و شعرای مشهور سده یازدهم هجری باید شمرد. وی از علوم بیانی، عروض و معانی و بیان و بدیع بااطلاع بوده و اصطلاحات موسیقی را در سخن خود به‌کار داشته است. از دیوان او بعضی اطلاعات مربوط به جغرافیای اقتصادی و اجتماعیات می‌توان یافت و همچنین به امور مربوط به آموزش‌وپرورش عصر و زمان خود توجه داشته است و دیوانش خالی از مصطلحات و واژه‌های ورزشی و مکتب‌داری نیست. وی باآنکه عزلت‌جویی و گمنامی را دوست می‌داشت و ستایشگر گوشه‌نشینی بود و از سر وجد می‌سرود:
| |
| {{شعر}}
| |
| * {{ب|'' فیض گمنامی‌ام این بس که ز خلوتگه فقر ''|2='' شغل دنیا نتوانست مرا پیدا کرد ''}}
| |
| * {{ب|'' گمنام بس‌‌که همچو وفا در زمانه‌ام ''|2='' کس جز شکست راه نیابد به خانه‌ام''}}
| |
| {{پایان شعر}}<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، ص60-57</ref>،
| |
| با این وصف وی به موجب فراهم داشتن کمالات صوری و معنوی و به‌اقتضای پیشه خود، واعظی و شاعری، مردی نام‌‌آور شده است، اما خود شهرتش را از ارادت به اولاد علی(ع) می‌داند:
| |
| {{شعر}}
| |
| * {{ب|'' گرفت صیت سخن گر تو را جهان، واعظ ''|2='' ز فیض مدحت اولاد بوتراب گرفت ''}}
| |
| {{پایان شعر}}.<ref>ر.ک: همان، ص60</ref>.
| |
|
| |
| بخش عمده دیوان اشعار او را غزلیات پوشش داده و تا صفحه 415 ادامه یافته است. پس از آن ابیات پراکنده، قصاید، رباعیات، تواریخ، مثنویات و تعلیقات اشعار واعظ ذکر شده است.
| |
|
| |
| ==پانویس ==
| |
| <references/>
| |
|
| |
| ==منابع مقاله==
| |
| مقدمه و متن کتاب.
| |
|
| |
| ==وابسته‌ها==
| |
| {{وابسته‌ها}}
| |
|
| |
| [[رده:کتاب‌شناسی]]
| |
|
| |
| [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
| |
| [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] |
| [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط محسن عزیزی]] | | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط محسن عزیزی]] |
