منطق فهم حدیث: تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR134627J1.jpg | عنوان = منطق فهم حدیث | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = طباطبایی، محمد کاظم (نويسنده) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = 8م2ط 109 BP | موضوع =حدیث |ناشر | ناشر = مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمينی (...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ | [[سیدطباطبایی، سید محمدکاظم]] (نويسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی |
نسخهٔ ۲۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۴۶
منطق فهم حدیث | |
---|---|
پدیدآوران | سیدطباطبایی، سید محمدکاظم (نويسنده) |
ناشر | مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمينی (ره). انتشارات |
مکان نشر | ایران - قم |
سال نشر | 1390ش |
چاپ | 1 |
شابک | 978-964-411-694-0 |
موضوع | حدیث |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | 8م2ط 109 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
منطق فهم حدیث، نوشته سید محمدکاظم طباطبایی (1344ش) است. این مجموعه، درسنامهای است که مبانی، روشها و راهکارهای شایسته و بایسته فهم و درک حدیث را در معرض دید مخاطب میگذارد؛ آسیبهای موجود در این مسیر را وامینماید و با تکیه بر شیوه فقیهانه و اجتهادی عالمان پیشین، تبیین و تقریری منضبط و روشمند در این حوزه عرضه میکند[۱].
نویسنده با این امید که این مجموعه به تبیین دقیقتر شیوه بهرهگیری از متون نقلی یاری رساند، مباحث خود را عنوانبندی کرده است که عبارتند از: کلیات؛ واژهشناسی؛ لزوم بازیابی خانواده حدیث و پیشینه آن؛ شیوه کاربردی بازیابی خانواده حدیث؛ ارزشگذاری متون؛ بهرهگیری از قرائن و استنتاج؛ آسیبشناسی پژوهش حدیثی؛ اختلاف حدیث و مشکل الحدیث؛ کلیات نقد حدیث؛ معیارهای نقد محتوایی حدیث (قرآن، سنت، عقل، تاریخ مطمئن و قطعیات حاصل از علم، تجربه و حس).
این کتاب به شیوه آموزشی تهیه شده است. شیوه نوشتاری نویسنده در بهکارگیری واژهها و عبارتپردازیها، امروزی است و از سبک نوین آموزشی بهره میجوید. او در آغاز هر درس، نکتههایی را که فراگیری آنها برای دانشپژوه بایسته است، گوشزد میکند و پس از ارائه درس، چکیده آن را ارائه میدهد. او برای ورزیده شدن ذهن خواننده، پرسشهایی را طرح میکند و خواننده را به پژوهش بیشتر فرامیخواند. پیوستهایی را نیز در پایان برخی از درسها آورده است[۲]. او از روش جدولنویسی نیز بهره جسته است و آن را در درجهبندی و رتبهگذاری کتابهای روایی عالمان شیعی و اهل سنت بهکار برده است[۳].
طباطبایی در کنار منابع شیعی، از منابع اهل سنت نیز در ارائه مطالب خود بهره گرفته است[۴]. او فهرستها و نمایههایی را از منابع، آیات و روایات، روایتهای نقدشده، اشعار، نامها، اماکن، کتب و نرمافزارهای رایانهای در پایان کتاب نوشته است[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.