همدانی، رضا بن محمدهادی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده' به '') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز («همدانی، رضا بن محمدهادی» را محافظت کرد ([ویرایش=تنها مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=تنها مدیران] (بی‌پایان))) |
||
| (۴۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR00088.jpg|بندانگشتی|همدانی، رضا بن محمد هادی]] | [[پرونده:NUR00088.jpg|بندانگشتی|همدانی، رضا بن محمد هادی]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |همدانی، رضا بن محمدهادی | ||
|- | |- | ||
| | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | حاج آقا رضا همدانی | ||
محقق همدانی | |||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |محمدهادی | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1250ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |همدان | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |28 صفر 1322ق یا 1904 م | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |[[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|ميرزا محمدتقى شيرازى]] | ||
[[ميرزا حسن بن ميرزا خليل تهرانى نجفى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[حاشية المکاسب (همدانی)]] | ||
|-class= | |||
|کد | [[مصباح الفقیه]] | ||
|data-type= | |||
[[حاشية فرائد الأصول (همدانی - قدیم)]] | |||
[[حاشیة فرائد الأصول، أو، الفوائد الرضویة علی الفرائد المرتضویة]] | |||
|- class="articleCode" | |||
|کد مؤلف | |||
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE00088AUTHORCODE | |||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|همدانی (ابهام زدایی)}} | |||
'''رضا بن محمدهادى همدانى نجفى''' (۱۲۸۳- ۱۳۷۵ش)، معروف به محقق همدانی، عارف، فقیه، مرجع تقلید، از شاگردان [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|میرزای شیرازی]] | |||
== ولادت == | |||
در حدود سال 1250ق برابر با ۱۲۸۳ش در خاندان علم و فضيلت چشم به جهان گشود. پدر او از علماى صالح و پرهيزگار زمان خود بود. | |||
==تحصيلات== | ==تحصيلات== | ||
از دوران كودكى او اطلاع دقيقى در دست نيست و تا قبل از هجرت به سامرا گمنام و ناشناخته بوده است، اما پس از حضور در درس [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|ميرزاى شيرازى]] معروف (متوفاى 1312 قمرى) و نوشتن تقريرات درس ايشان به تدريج در بين علما و فضلا شهرت پيدا كرده و در زمرۀ اعاظم شاگردان [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|ميرزاى شيرازى]] محسوب مى‌شود. | |||
از دوران كودكى او اطلاع دقيقى در دست نيست و تا قبل از هجرت به سامرا گمنام و ناشناخته بوده است، اما پس از حضور در درس [[میرزای شیرازی، محمدحسن | |||
او در زمان حيات استادش به نجف اشرف برمى‌گردد و در آنجا به تدريس و تأليف و امامت جماعات و ديگر وظايف شرعى مشغول مى‌شود. | او در زمان حيات استادش به نجف اشرف برمى‌گردد و در آنجا به تدريس و تأليف و امامت جماعات و ديگر وظايف شرعى مشغول مى‌شود. | ||
| خط ۴۸: | خط ۵۷: | ||
شيخ احمد در رابطه با حضور آل [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] در درس اين چنين مى‌گفته كه: «إنّى أراعي آل [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]]». | شيخ احمد در رابطه با حضور آل [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] در درس اين چنين مى‌گفته كه: «إنّى أراعي آل [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]]». | ||
او شاگردان بزرگى همچون سيد حسن صدر، شيخ احمد كاشف الغطا، شيخ محمد محسن تهرانى، مشهور به آقا بزرگ، صاحب [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة إلى تصانيف الشيعة]] و سيد محسن حسينى عاملى، صاحب أعيان الشيعة در محضر اين عالم ربانى پرورش پيدا مى‌كنند. | او شاگردان بزرگى همچون سيد حسن صدر، شيخ احمد كاشف الغطا، شيخ محمد محسن تهرانى، مشهور به آقا بزرگ، صاحب [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة إلى تصانيف الشيعة]] و سيد محسن حسينى عاملى، صاحب [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] در محضر اين عالم ربانى پرورش پيدا مى‌كنند. | ||
==خاندان== | ==خاندان== | ||
آقا رضا همدانى پسرى مؤدب و خوش اخلاق بنام شيخ محمد داشت كه تا معالم درس خواند، اما پس از رسيدن به اين مرحله از دروس حوزوى به بازار رفته و سرگرم ياد گرفتن حرفۀ صنعتى شد و سپس به همدان رفت و از او اطلاع دقيقى در دست نيست. | آقا رضا همدانى پسرى مؤدب و خوش اخلاق بنام شيخ محمد داشت كه تا معالم درس خواند، اما پس از رسيدن به اين مرحله از دروس حوزوى به بازار رفته و سرگرم ياد گرفتن حرفۀ صنعتى شد و سپس به همدان رفت و از او اطلاع دقيقى در دست نيست. | ||
آقا رضا همدانى چهار دختر داشت و دامادهاى او، شيخ ميرزا | آقا رضا همدانى چهار دختر داشت و دامادهاى او، شيخ ميرزا نجم‌الدين محمد تهرانى عسکرى، سيد مرتضى بن محمدتقى شاه عبدالعظيمى، شيخ حسن على فاضل مقدس همدانى (متوفاى 1370 قمرى) و شيخ على، خواهر زادۀ او بودند. در رابطه با شيخ على در [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] اينطور آمده است: «كان فاضلاً معتدل السليقة تقياً ورعاً من وجوه تلاميذ خاله و لو كان عمّر لكان خليفته» ([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 8 ص 367) | ||
پس از وفات [[میرزای شیرازی، محمدحسن | پس از وفات [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|ميرزاى شيرازى]] در سال 1312 هجرى قمرى، زمانى كه آقا رضا در نجف اشرف به تدريس و تعليم و تحقيق مشغول بود، مردم به او رجوع كرده و عده‌اى از خواص علما نيز از او خواستند كه فتاواى خود را در اختيار مقلدين قرار دهد. ايشان به ناچار به كتاب نجاة العباد حاشيه و تعليقه مى‌زنند، امّا با اين حال مسئوليتها و شؤونات رياست و زعامت را نمى‌پسنديد و به دشوارى اين مسئوليت را قبول مى‌كند و زمان زيادى طول نمى‌كشد كه به بيمارى فراموشى مبتلا مى‌شوند و از فتوا دادن و پذيرش وجوهات خوددارى مى‌كنند و صرفا به تدريس مى‌پردازد. | ||
==گفتار بزرگان== | ==گفتار بزرگان== | ||
#[[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]]: «كان عالماً فقيهاً أصولياً محققاً مدققاً من أفضل تلاميذ الميرزا السيد محمدحسن الشيرازي، مشغولاً ليله و نهاره بالمطالعة و التأليف و التدريس في الفقه و الأصول، كان زاهداً في الدنيا معرضاً عنها حتى عن الكلام في أمورها العادّية» ([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 7 ص 19) | |||
#أعيان الشيعة: «كان عالماً فقيهاً أصولياً محققاً مدققاً من أفضل تلاميذ الميرزا السيد | |||
#نقباء البشر: «من أكابر العلماء المحققين و من مشاهير مراجع عصره، كان هو من أجلة الفقهاء و أفضل الأعلام. هو من أزهد أهل عصره و أورعهم و أتقاهم، كان في غاية الإعراض عن الدنيا و الزهد فيها كما كان على جانب عظيم من طهارة القلب و سلامة الذات و البعد عن زخارف الدنيا» (نقباء البشر ج 2 ص 776 - 778) | #نقباء البشر: «من أكابر العلماء المحققين و من مشاهير مراجع عصره، كان هو من أجلة الفقهاء و أفضل الأعلام. هو من أزهد أهل عصره و أورعهم و أتقاهم، كان في غاية الإعراض عن الدنيا و الزهد فيها كما كان على جانب عظيم من طهارة القلب و سلامة الذات و البعد عن زخارف الدنيا» (نقباء البشر ج 2 ص 776 - 778) | ||
==برخى نظريات علمى ايشان== | ==برخى نظريات علمى ايشان== | ||
#ايشان در حجيت خبر، وثوق به صدور را ميزان مى‌دانستند و براى همين، قائل به قول [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] بودند و محافظت بر موافقت با نظر مشهور را رعايت می‌كردند، اگر چه قائل به حجيت شهرت نبودند. | |||
#ايشان در حجيت خبر، وثوق به صدور را ميزان مى‌دانستند و براى همين، قائل به قول [[ | |||
#فقه رضوى را معتبر نمى‌دانستند به دليل اينكه حديث سلسلة الذهب را با همۀ شهرتش در اين كتاب نياورده‌اند. | #فقه رضوى را معتبر نمى‌دانستند به دليل اينكه حديث سلسلة الذهب را با همۀ شهرتش در اين كتاب نياورده‌اند. | ||
#در تطهير، صرف اتصال به آب كثير يا جارى را قبول نداشتند، بلكه امتزاج را شرط مى‌دانستند. | #در تطهير، صرف اتصال به آب كثير يا جارى را قبول نداشتند، بلكه امتزاج را شرط مى‌دانستند. | ||
| خط ۹۱: | خط ۷۸: | ||
==اساتيد== | ==اساتيد== | ||
#[[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|ميرزا محمدحسن شيرازى]] (متوفاى 1312 قمرى) | |||
#[[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|ميرزا محمدتقى شيرازى]] (متوفاى 1338 قمرى) | |||
#ميرزا | #[[ميرزا حسن بن ميرزا خليل تهرانى نجفى]] (متوفاى 1323 قمرى) | ||
#[[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|ميرزا | #[[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ انصاری]] | ||
#ميرزا حسن بن ميرزا خليل تهرانى نجفى (متوفاى 1323 قمرى) | |||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
#شيخ محمد محسن بن على تهرانى مشهور به [[آقا بزرگ تهرانى]] (متوفاى 1389 قمرى) صاحب [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة]] | #شيخ محمد محسن بن على تهرانى مشهور به [[آقا بزرگ تهرانى]] (متوفاى 1389 قمرى) صاحب [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة]] | ||
#سيد محسن بن عبدالكريم معروف به امام [[امین، محسن|سيد محسن امين حسينى عاملى]] (متوفاى 1284 قمرى) صاحب أعيان الشيعة | #سيد محسن بن عبدالكريم معروف به امام [[امین، سید محسن|سيد محسن امين حسينى عاملى]] (متوفاى 1284 قمرى) صاحب [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] | ||
#شيخ محمد يا احمد بن حسين بن | #شيخ محمد يا احمد بن حسين بن محمدحسن [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] (متوفاى 1344 قمرى) | ||
#شيخ على بن شيخ باقر بن [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] | #شيخ على بن شيخ باقر بن [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] | ||
#شيخ احمد | #شيخ احمد کاشف‌الغطاء | ||
#[[آل کاشف‌الغطاء، محمدحسین|شيخ | #[[آل کاشف‌الغطاء، محمدحسین|شيخ محمدحسین كاشف الغطا]] ء بن على (متوفاى 1373 قمرى) | ||
#شيخ رضا بن | #شيخ رضا بن محمدحسین بن محمدباقر بن محمدتقى، صاحب [[هداية المسترشدين في شرح أصول معالم‌الدين|هداية المسترشدين]] (متوفاى 1362 قمرى) | ||
#شيخ عبدالحسين بن | #شيخ عبدالحسين بن محمدتقى آل شيخ اسد اللّه كاظمى | ||
#[[صدر، حسن |سيد حسن صدر]](متوفاى 1354 قمرى) صاحب كتاب تكملة أمل الآمل | #[[صدر، سید حسن |سيد حسن صدر]](متوفاى 1354 قمرى) صاحب كتاب تكملة أمل الآمل | ||
#حاج | #حاج محمدحسن كبّة | ||
#سيد | #سيد كمال‌الدين، مشهور به ميرزا آقا بن امير محمد على رضوى خوانسارى دولت‌آبادى (1328 قمرى) | ||
#شيخ على بن شيخ | #شيخ على بن شيخ نصراللّه همدانى (متوفاى 1339 قمرى) داماد آقا رضا همدانى | ||
#شيخ على بن شيخ ابراهيم قمى (متوفاى 1272 قمرى) | #شيخ على بن شيخ ابراهيم قمى (متوفاى 1272 قمرى) | ||
#شيخ ابوالقاسم بن | #شيخ ابوالقاسم بن محمدتقى قمى (متوفاى 1353 قمرى) | ||
#شيخ | #شيخ محمدتقى مقدس تهرانى | ||
#على بن الحسين طريحى نجفى (متوفاى 1333 قمرى) | #على بن الحسين طريحى نجفى (متوفاى 1333 قمرى) | ||
#سيد على بن سيد محمود، عموى صاحب أعيان | #سيد على بن سيد محمود، عموى صاحب [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]]، (متوفاى 1328 قمرى) | ||
#سيد مهدى بن | #سيد مهدى بن حبيب‌اللّه حسينى شيرازى حائرى (متوفاى 1380 قمرى) | ||
#حاج ميرزا باقر طباطبائى (متوفاى 1366 قمرى) | #حاج ميرزا باقر طباطبائى (متوفاى 1366 قمرى) | ||
#شيخ جعفر بن شيخ راضى | #شيخ جعفر بن شيخ راضى | ||
| خط ۱۲۷: | خط ۱۱۱: | ||
#سيد يوسف بن جواد موسوى عاملى شحورى | #سيد يوسف بن جواد موسوى عاملى شحورى | ||
== | ==وفات== | ||
اين عالم بزرگوار در آخر عمر پر بركتش به بيمارى سل مبتلا شده و براى بهبود و تغيير آب و هوا به سامرا مى‌روند، اما ضعف و بيمارى ايشان بيشتر مى‌شود و در 28 صفر 1322ق در سن 72 سالگى وفات يافته و در رواق شريف، در پايين پاى عسکريين عليهما‌السلام مقابل قبر حکیمه دختر امام جواد به خاک سپرده مى‌شوند. | |||
==آثار== | |||
#حاشيه بر رسائل يا «فوائد الرضوية على الفوائد المرتضوية» | #حاشيه بر رسائل يا «فوائد الرضوية على الفوائد المرتضوية» | ||
#شرح الشرائع يا مصباح الفقيه في شرح شرائع الإسلام | #شرح الشرائع يا مصباح الفقيه في شرح شرائع الإسلام | ||
#حاشيه بر مكاسب | #حاشيه بر مكاسب | ||
#حاشيه بر رياض | #حاشيه بر رياض | ||
#تقريرات درس [[میرزای شیرازی، محمدحسن | #تقريرات درس [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|ميرزاى شيرازى]] از اول بيع تا آخر خيارات در يك مجلد بزرگ | ||
#تقريرات بحث اصول [[میرزای شیرازی، محمدحسن | #تقريرات بحث اصول [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|ميرزاى شيرازى]] | ||
#ذخيرة الأحكام في مسائل الحلال و الحرام (رسالۀ عملى در عبادات، طهارت، صلاة، زكات، خمس و اعتكاف است.) | #ذخيرة الأحكام في مسائل الحلال و الحرام (رسالۀ عملى در عبادات، طهارت، صلاة، زكات، خمس و اعتكاف است.) | ||
#حاشيه بر نجاة العباد | #حاشيه بر نجاة العباد | ||
| خط ۱۴۲: | خط ۱۲۸: | ||
#كتاب الزكاة | #كتاب الزكاة | ||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[حاشية المکاسب (همدانی)]] | |||
[[حاشية المکاسب (همدانی)]] | |||
[[مصباح الفقیه]] | [[مصباح الفقیه]] | ||
[[حاشية فرائد الأصول (همدانی - قدیم)]] | [[حاشية فرائد الأصول (همدانی - قدیم)]] | ||
[[حاشیة فرائد الأصول، أو، الفوائد الرضویة علی الفرائد المرتضویة]] | [[حاشیة فرائد الأصول، أو، الفوائد الرضویة علی الفرائد المرتضویة]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:مراجع تقلید]] | |||
[[رده:آذر(1400)]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۱۱
| نام | همدانی، رضا بن محمدهادی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | حاج آقا رضا همدانی
محقق همدانی |
| نام پدر | محمدهادی |
| متولد | 1250ق |
| محل تولد | همدان |
| رحلت | 28 صفر 1322ق یا 1904 م |
| اساتید | ميرزا محمدتقى شيرازى |
| برخی آثار | حاشية المکاسب (همدانی)
حاشية فرائد الأصول (همدانی - قدیم) حاشیة فرائد الأصول، أو، الفوائد الرضویة علی الفرائد المرتضویة |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00088AUTHORCODE |
برای دیگر کاربردها، همدانی (ابهام زدایی) را ببینید.
رضا بن محمدهادى همدانى نجفى (۱۲۸۳- ۱۳۷۵ش)، معروف به محقق همدانی، عارف، فقیه، مرجع تقلید، از شاگردان میرزای شیرازی
ولادت
در حدود سال 1250ق برابر با ۱۲۸۳ش در خاندان علم و فضيلت چشم به جهان گشود. پدر او از علماى صالح و پرهيزگار زمان خود بود.
تحصيلات
از دوران كودكى او اطلاع دقيقى در دست نيست و تا قبل از هجرت به سامرا گمنام و ناشناخته بوده است، اما پس از حضور در درس ميرزاى شيرازى معروف (متوفاى 1312 قمرى) و نوشتن تقريرات درس ايشان به تدريج در بين علما و فضلا شهرت پيدا كرده و در زمرۀ اعاظم شاگردان ميرزاى شيرازى محسوب مى‌شود.
او در زمان حيات استادش به نجف اشرف برمى‌گردد و در آنجا به تدريس و تأليف و امامت جماعات و ديگر وظايف شرعى مشغول مى‌شود.
اولين كسى كه عظمت علمى او را در آن شهر درك مى‌كند، شيخ احمد بن صاحب جواهر بوده كه مشهور و معروف به تيزهوشى و زيركى بوده است. او پس از شناختن مقام علمى اين مرد بزرگ به تبليغ علمى او مى‌پردازد به طورى كه آل صاحب جواهر در زمان حيات و پس از حيات شيخ احمد در درس آقا رضا شركت مى‌كرده‌اند.
شيخ احمد در رابطه با حضور آل صاحب جواهر در درس اين چنين مى‌گفته كه: «إنّى أراعي آل صاحب جواهر».
او شاگردان بزرگى همچون سيد حسن صدر، شيخ احمد كاشف الغطا، شيخ محمد محسن تهرانى، مشهور به آقا بزرگ، صاحب الذريعة إلى تصانيف الشيعة و سيد محسن حسينى عاملى، صاحب أعيان الشيعة در محضر اين عالم ربانى پرورش پيدا مى‌كنند.
خاندان
آقا رضا همدانى پسرى مؤدب و خوش اخلاق بنام شيخ محمد داشت كه تا معالم درس خواند، اما پس از رسيدن به اين مرحله از دروس حوزوى به بازار رفته و سرگرم ياد گرفتن حرفۀ صنعتى شد و سپس به همدان رفت و از او اطلاع دقيقى در دست نيست.
آقا رضا همدانى چهار دختر داشت و دامادهاى او، شيخ ميرزا نجم‌الدين محمد تهرانى عسکرى، سيد مرتضى بن محمدتقى شاه عبدالعظيمى، شيخ حسن على فاضل مقدس همدانى (متوفاى 1370 قمرى) و شيخ على، خواهر زادۀ او بودند. در رابطه با شيخ على در أعيان الشيعة اينطور آمده است: «كان فاضلاً معتدل السليقة تقياً ورعاً من وجوه تلاميذ خاله و لو كان عمّر لكان خليفته» (أعيان الشيعة ج 8 ص 367)
پس از وفات ميرزاى شيرازى در سال 1312 هجرى قمرى، زمانى كه آقا رضا در نجف اشرف به تدريس و تعليم و تحقيق مشغول بود، مردم به او رجوع كرده و عده‌اى از خواص علما نيز از او خواستند كه فتاواى خود را در اختيار مقلدين قرار دهد. ايشان به ناچار به كتاب نجاة العباد حاشيه و تعليقه مى‌زنند، امّا با اين حال مسئوليتها و شؤونات رياست و زعامت را نمى‌پسنديد و به دشوارى اين مسئوليت را قبول مى‌كند و زمان زيادى طول نمى‌كشد كه به بيمارى فراموشى مبتلا مى‌شوند و از فتوا دادن و پذيرش وجوهات خوددارى مى‌كنند و صرفا به تدريس مى‌پردازد.
گفتار بزرگان
- أعيان الشيعة: «كان عالماً فقيهاً أصولياً محققاً مدققاً من أفضل تلاميذ الميرزا السيد محمدحسن الشيرازي، مشغولاً ليله و نهاره بالمطالعة و التأليف و التدريس في الفقه و الأصول، كان زاهداً في الدنيا معرضاً عنها حتى عن الكلام في أمورها العادّية» (أعيان الشيعة ج 7 ص 19)
- نقباء البشر: «من أكابر العلماء المحققين و من مشاهير مراجع عصره، كان هو من أجلة الفقهاء و أفضل الأعلام. هو من أزهد أهل عصره و أورعهم و أتقاهم، كان في غاية الإعراض عن الدنيا و الزهد فيها كما كان على جانب عظيم من طهارة القلب و سلامة الذات و البعد عن زخارف الدنيا» (نقباء البشر ج 2 ص 776 - 778)
برخى نظريات علمى ايشان
- ايشان در حجيت خبر، وثوق به صدور را ميزان مى‌دانستند و براى همين، قائل به قول محقق حلى بودند و محافظت بر موافقت با نظر مشهور را رعايت می‌كردند، اگر چه قائل به حجيت شهرت نبودند.
- فقه رضوى را معتبر نمى‌دانستند به دليل اينكه حديث سلسلة الذهب را با همۀ شهرتش در اين كتاب نياورده‌اند.
- در تطهير، صرف اتصال به آب كثير يا جارى را قبول نداشتند، بلكه امتزاج را شرط مى‌دانستند.
- قائل بودند كه اگر جايى ضد مأمور به مضيق باشد و ضد آن، از عبادات موسع باشد، اگر فعل موسع را انجام دهد صحيح است و ليكن به خاطر تأخير مضيق، گناه كرده است.
اساتيد
- ميرزا محمدحسن شيرازى (متوفاى 1312 قمرى)
- ميرزا محمدتقى شيرازى (متوفاى 1338 قمرى)
- ميرزا حسن بن ميرزا خليل تهرانى نجفى (متوفاى 1323 قمرى)
- شیخ انصاری
شاگردان
- شيخ محمد محسن بن على تهرانى مشهور به آقا بزرگ تهرانى (متوفاى 1389 قمرى) صاحب الذريعة إلی تصانيف الشيعة
- سيد محسن بن عبدالكريم معروف به امام سيد محسن امين حسينى عاملى (متوفاى 1284 قمرى) صاحب أعيان الشيعة
- شيخ محمد يا احمد بن حسين بن محمدحسن صاحب جواهر (متوفاى 1344 قمرى)
- شيخ على بن شيخ باقر بن صاحب جواهر
- شيخ احمد کاشف‌الغطاء
- شيخ محمدحسین كاشف الغطا ء بن على (متوفاى 1373 قمرى)
- شيخ رضا بن محمدحسین بن محمدباقر بن محمدتقى، صاحب هداية المسترشدين (متوفاى 1362 قمرى)
- شيخ عبدالحسين بن محمدتقى آل شيخ اسد اللّه كاظمى
- سيد حسن صدر(متوفاى 1354 قمرى) صاحب كتاب تكملة أمل الآمل
- حاج محمدحسن كبّة
- سيد كمال‌الدين، مشهور به ميرزا آقا بن امير محمد على رضوى خوانسارى دولت‌آبادى (1328 قمرى)
- شيخ على بن شيخ نصراللّه همدانى (متوفاى 1339 قمرى) داماد آقا رضا همدانى
- شيخ على بن شيخ ابراهيم قمى (متوفاى 1272 قمرى)
- شيخ ابوالقاسم بن محمدتقى قمى (متوفاى 1353 قمرى)
- شيخ محمدتقى مقدس تهرانى
- على بن الحسين طريحى نجفى (متوفاى 1333 قمرى)
- سيد على بن سيد محمود، عموى صاحب أعيان الشيعة، (متوفاى 1328 قمرى)
- سيد مهدى بن حبيب‌اللّه حسينى شيرازى حائرى (متوفاى 1380 قمرى)
- حاج ميرزا باقر طباطبائى (متوفاى 1366 قمرى)
- شيخ جعفر بن شيخ راضى
- شيخ على حلى
- شيخ جواد بلاغى
- شيخ حسين مغنية عاملى
- شيخ منير عسيران صيداوى عاملى
- سيد مشكور طالقانى
- سيد يوسف بن جواد موسوى عاملى شحورى
وفات
اين عالم بزرگوار در آخر عمر پر بركتش به بيمارى سل مبتلا شده و براى بهبود و تغيير آب و هوا به سامرا مى‌روند، اما ضعف و بيمارى ايشان بيشتر مى‌شود و در 28 صفر 1322ق در سن 72 سالگى وفات يافته و در رواق شريف، در پايين پاى عسکريين عليهما‌السلام مقابل قبر حکیمه دختر امام جواد به خاک سپرده مى‌شوند.
آثار
- حاشيه بر رسائل يا «فوائد الرضوية على الفوائد المرتضوية»
- شرح الشرائع يا مصباح الفقيه في شرح شرائع الإسلام
- حاشيه بر مكاسب
- حاشيه بر رياض
- تقريرات درس ميرزاى شيرازى از اول بيع تا آخر خيارات در يك مجلد بزرگ
- تقريرات بحث اصول ميرزاى شيرازى
- ذخيرة الأحكام في مسائل الحلال و الحرام (رسالۀ عملى در عبادات، طهارت، صلاة، زكات، خمس و اعتكاف است.)
- حاشيه بر نجاة العباد
- كتاب الطهارة
- كتاب الصلاة
- كتاب الزكاة