دیوان حکیم نجمالدین محمد فکلی شروانی: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
دیوان فلکی، شامل قصاید، ترکیب‌بند، غزلیات و رباعیات اوست. وی به زبان عربی و ادبیات آن تبحر داشته و در دیوانش، ابیات عربی کم‌وبیش به‌چشم می‌خورد که احاطه او را در این قسمت، مدلل می‌دارد و حتی او خویش را در ادبیات عرب و در سخن عربی، سوم ابوتمام و ابونواس شمرده است<ref>مقدمه، ص7</ref>. | دیوان فلکی، شامل قصاید، ترکیب‌بند، غزلیات و رباعیات اوست. وی به زبان عربی و ادبیات آن تبحر داشته و در دیوانش، ابیات عربی کم‌وبیش به‌چشم می‌خورد که احاطه او را در این قسمت، مدلل می‌دارد و حتی او خویش را در ادبیات عرب و در سخن عربی، سوم ابوتمام و ابونواس شمرده است<ref>مقدمه، ص7</ref>. | ||
وی یکی از شاعران مهم و بنیانگذار سبک آذربایجان است که قبل از خاقانی و نظامی و مجیر، به سرودن شعر پرداخته و بیشتر ویژگی‌های سبک آذربایجان در شعر او مشهود است و می‌توان گفت او اولین شاعری است که بیشترین خصایص سبک آذربایجان در شعر او دیده می‌شود که به بعضی از ویژگی‌ها و نوآوری‌های ادبی و لغوی که خاص شعر اوست و می‌تواند در سبک‌شناسی شعر فارسی، مورد توجه قرار گیرد، به اختصار اشاره می‌شود: | وی یکی از شاعران مهم و بنیانگذار سبک آذربایجان است که قبل از [[خاقانی شروانی|خاقانی]] و [[نظامی، الیاس بن یوسف|نظامی]] و مجیر، به سرودن شعر پرداخته و بیشتر ویژگی‌های سبک آذربایجان در شعر او مشهود است و می‌توان گفت او اولین شاعری است که بیشترین خصایص سبک آذربایجان در شعر او دیده می‌شود که به بعضی از ویژگی‌ها و نوآوری‌های ادبی و لغوی که خاص شعر اوست و می‌تواند در سبک‌شناسی شعر فارسی، مورد توجه قرار گیرد، به اختصار اشاره می‌شود: | ||
*تجدید مطلع: فلکی در قصایدی که تجدید مطلع کرده، در بیت قبل از مطلع ثانی، مطلع دوم را با نام غزل بیان کرده و موضوع آن را به عاشقانه و در توصیف زیبایی‌های صوری معشوق که همان ممدوح است، تغییر داده است همچون ابیات زیر از چند قصیده که قبل از تجدید مطلع سروده است: | *تجدید مطلع: فلکی در قصایدی که تجدید مطلع کرده، در بیت قبل از مطلع ثانی، مطلع دوم را با نام غزل بیان کرده و موضوع آن را به عاشقانه و در توصیف زیبایی‌های صوری معشوق که همان ممدوح است، تغییر داده است همچون ابیات زیر از چند قصیده که قبل از تجدید مطلع سروده است: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# مقدمه و متن کتاب. | # مقدمه و متن کتاب. | ||
# حاکمی، اسماعیل ؛ صیادی، حسینقلی، «بررسی برخی عناصر سبکی در شعر فلکی شروانی»، سبک‌شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)، زمستان 1390، شماره 14. | #[[:noormags:1385731| حاکمی، اسماعیل ؛ صیادی، حسینقلی، «بررسی برخی عناصر سبکی در شعر فلکی شروانی»، سبک‌شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)، زمستان 1390، شماره 14]]. | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۵: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | ||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1402]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۳۲
| دیوان حکیم نجم الدین محمد فلکی شروانی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | فلکی شروانی، نجمالدین محمد (نويسنده) طاهری شهاب، محمد (مصحح) |
| سال نشر | 1345ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | شعر فارسی - قرن 6ق. |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
دیوان حکیم نجمالدین محمد فکلی شروانی، مجموعه اشعار نجمالدین محمد فلکی شروانی (متوفی 577ق) است که به اهتمام و تصحیح سید محمد طاهری (شهاب) (1295-1350ش)، منتشر شده است.
دیوان فلکی، شامل قصاید، ترکیب‌بند، غزلیات و رباعیات اوست. وی به زبان عربی و ادبیات آن تبحر داشته و در دیوانش، ابیات عربی کم‌وبیش به‌چشم می‌خورد که احاطه او را در این قسمت، مدلل می‌دارد و حتی او خویش را در ادبیات عرب و در سخن عربی، سوم ابوتمام و ابونواس شمرده است[۱].
وی یکی از شاعران مهم و بنیانگذار سبک آذربایجان است که قبل از خاقانی و نظامی و مجیر، به سرودن شعر پرداخته و بیشتر ویژگی‌های سبک آذربایجان در شعر او مشهود است و می‌توان گفت او اولین شاعری است که بیشترین خصایص سبک آذربایجان در شعر او دیده می‌شود که به بعضی از ویژگی‌ها و نوآوری‌های ادبی و لغوی که خاص شعر اوست و می‌تواند در سبک‌شناسی شعر فارسی، مورد توجه قرار گیرد، به اختصار اشاره می‌شود:
- تجدید مطلع: فلکی در قصایدی که تجدید مطلع کرده، در بیت قبل از مطلع ثانی، مطلع دوم را با نام غزل بیان کرده و موضوع آن را به عاشقانه و در توصیف زیبایی‌های صوری معشوق که همان ممدوح است، تغییر داده است همچون ابیات زیر از چند قصیده که قبل از تجدید مطلع سروده است:
| وقت خوشست خوش بود، در این پی این ثنای خوش | خوش غزلی که درخورد، صورت حسب حال را | |
| کرده آرایش عروس نظم من مشاطه‌وار | این غزل بر وی به وجه امتحان آراسته[۲] |
- آوردن قافیه و ردیف‌های مشکل: فلکی با آن که نسبت به معاصرانش اشعاری روان و دور از اغلاق و پیچیدگی سروده است، با وجود این، به مقتضای سلیقه ادبی روزگار خود، از التزام قافیه و ردیف‌های مشکل، خودداری نکرده است[۳].
- استعمال اماکن نامشهور در شعر همراه با بعضی ویژگی‌های آن منطقه که جز فلکی دیگران یادی از آن نکرده‌اند، همچون لزگ و بولاس و برطاس در ابیات زیر:
| کنون که خلایق همی برون آیند | ز قاقم و خز و دله سمور برطاسی[۴] |
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- حاکمی، اسماعیل ؛ صیادی، حسینقلی، «بررسی برخی عناصر سبکی در شعر فلکی شروانی»، سبک‌شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)، زمستان 1390، شماره 14.