إشتقاق الأسماء: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR71550J1.jpg | عنوان = إشتقاق الأسماء | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = اصمعی، عبدالملک بن قریب (نويسنده) عبدالتواب، رمضان (محقق) هادی، صلاح الدین ( محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = 6173 PJ | موضوع = |ناشر...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۲۶: خط ۲۶:
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    }}
    }}
    '''اشتقاق الأسماء'''، تألیف راوی، مورخ، ادیب، قاری و واژه‌شناس ممتاز قرن دوم قمری، [[ابوسعید عبدالملک بن قریب اصمعی]] (حدود 123- ‌216ق)، به بررسی ارتباط برخی از اسامی (اشخاص، قبایل، صفات و...) با یکدیگر و ریشه‌یابی واژه‌شناختی می‌پردازد و معانی آن واژگان را توضیح می‌دهد. پژوهشگران معاصر، [[رمضان عبدالتواب]] و [[صلاح‌الدین هادی]] این اثر را تصحیح کرده و برای آن مقدمه نوشته‌اند.
    '''اشتقاق الأسماء'''، تألیف راوی، مورخ، ادیب، قاری و واژه‌شناس ممتاز قرن دوم قمری، [[اصمعی، عبدالملک بن قریب|ابوسعید عبدالملک بن قریب اصمعی]] (حدود 123- ‌216ق)، به بررسی ارتباط برخی از اسامی (اشخاص، قبایل، صفات و...) با یکدیگر و ریشه‌یابی واژه‌شناختی می‌پردازد و معانی آن واژگان را توضیح می‌دهد. پژوهشگران معاصر، [[رمضان عبدالتواب]] و [[صلاح‌الدین هادی]] این اثر را تصحیح کرده و برای آن مقدمه نوشته‌اند.


    ==هدف و روش==
    ==هدف و روش==
    * [[رمضان عبدالتواب]] و [[صلاح‌الدین هادی]] در مقدمه‌ای علمی و ارزنده، مفصل به معرفی [[اصمعی]] و جایگاه و اهمیت اثر حاضر و نسخه‌های خطی آن پرداخته و خصوصیات روشی آن را بیان کرده‌اند؛ از جمله:
    * [[رمضان عبدالتواب]] و [[صلاح‌الدین هادی]] در مقدمه‌ای علمی و ارزنده، مفصل به معرفی [[اصمعی، عبدالملک بن قریب|اصمعی]] و جایگاه و اهمیت اثر حاضر و نسخه‌های خطی آن پرداخته و خصوصیات روشی آن را بیان کرده‌اند؛ از جمله:
    # این کتاب در شکلی که به دست ما رسیده، فاقد هرگونه مقدمه‌ای است که هدف و روش نویسنده را در این اثر ابتکاری ترسیم کند<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص40</ref>.
    # این کتاب در شکلی که به دست ما رسیده، فاقد هرگونه مقدمه‌ای است که هدف و روش نویسنده را در این اثر ابتکاری ترسیم کند<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص40</ref>.
    # به نظر می‌رسد که [[اصمعی]] این کتاب را برای پاسخگویی به تهمت شعوبیان نوشته است که ادعا می‌کردند اسامی عربی، معنایی ندارد<ref>ر.ک: همان، ص40-41</ref>.
    # به نظر می‌رسد که [[اصمعی، عبدالملک بن قریب|اصمعی]] این کتاب را برای پاسخگویی به تهمت شعوبیان نوشته است که ادعا می‌کردند اسامی عربی، معنایی ندارد<ref>ر.ک: همان، ص40-41</ref>.
    # نویسنده در چینش و توضیح واژگان کتاب حاضر هیچ نظمی را مراعات نکرده و فقط برایش اشتقاق لغوی اهمیت داشته است؛ برخلاف مثلا [[ابن درید]] که اسامی پیامبر(ص) و پدرانش و... را مقدم داشته است<ref>ر.ک: همان، ص41</ref>.
    # نویسنده در چینش و توضیح واژگان کتاب حاضر هیچ نظمی را مراعات نکرده و فقط برایش اشتقاق لغوی اهمیت داشته است؛ برخلاف مثلا [[ابن درید، محمد بن حسن|ابن درید]] که اسامی پیامبر(ص) و پدرانش و... را مقدم داشته است<ref>ر.ک: همان، ص41</ref>.
    # اشکال‌هایی نیز بر این کتاب وارد است؛ از جمله اینکه نگارنده جز در مواردی اندک، به ارتباط اسامی با نسبی معین توجه نکرده است و برخی از اسامی مانند «راعف» معنایش در منابع لغوی موجود یافت نشد و همچنین این کتاب سرشار از شواهد شعری است، ولی برخی از آن اشعار، در مصادر و آثار ادبی دیگر روایت نشده است<ref>ر.ک: همان، ص41-43</ref>.
    # اشکال‌هایی نیز بر این کتاب وارد است؛ از جمله اینکه نگارنده جز در مواردی اندک، به ارتباط اسامی با نسبی معین توجه نکرده است و برخی از اسامی مانند «راعف» معنایش در منابع لغوی موجود یافت نشد و همچنین این کتاب سرشار از شواهد شعری است، ولی برخی از آن اشعار، در مصادر و آثار ادبی دیگر روایت نشده است<ref>ر.ک: همان، ص41-43</ref>.



    نسخهٔ ‏۲۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۱۲

    إشتقاق الأسماء
    إشتقاق الأسماء
    پدیدآوراناصمعی، عبدالملک بن قریب (نويسنده)

    عبدالتواب، رمضان (محقق)

    هادی، صلاح الدین ( محقق)
    ناشرمکتبة الخانجي
    مکان نشرمصر - قاهره
    سال نشر1415ق - 1994م
    چاپ2
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    6173 PJ
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    اشتقاق الأسماء، تألیف راوی، مورخ، ادیب، قاری و واژه‌شناس ممتاز قرن دوم قمری، ابوسعید عبدالملک بن قریب اصمعی (حدود 123- ‌216ق)، به بررسی ارتباط برخی از اسامی (اشخاص، قبایل، صفات و...) با یکدیگر و ریشه‌یابی واژه‌شناختی می‌پردازد و معانی آن واژگان را توضیح می‌دهد. پژوهشگران معاصر، رمضان عبدالتواب و صلاح‌الدین هادی این اثر را تصحیح کرده و برای آن مقدمه نوشته‌اند.

    هدف و روش

    1. این کتاب در شکلی که به دست ما رسیده، فاقد هرگونه مقدمه‌ای است که هدف و روش نویسنده را در این اثر ابتکاری ترسیم کند[۱].
    2. به نظر می‌رسد که اصمعی این کتاب را برای پاسخگویی به تهمت شعوبیان نوشته است که ادعا می‌کردند اسامی عربی، معنایی ندارد[۲].
    3. نویسنده در چینش و توضیح واژگان کتاب حاضر هیچ نظمی را مراعات نکرده و فقط برایش اشتقاق لغوی اهمیت داشته است؛ برخلاف مثلا ابن درید که اسامی پیامبر(ص) و پدرانش و... را مقدم داشته است[۳].
    4. اشکال‌هایی نیز بر این کتاب وارد است؛ از جمله اینکه نگارنده جز در مواردی اندک، به ارتباط اسامی با نسبی معین توجه نکرده است و برخی از اسامی مانند «راعف» معنایش در منابع لغوی موجود یافت نشد و همچنین این کتاب سرشار از شواهد شعری است، ولی برخی از آن اشعار، در مصادر و آثار ادبی دیگر روایت نشده است[۴].

    نمونه مباحث

    • «الطِرِمّاح: الطويل و المشرف»[۵]؛ یعنی: طِرِمّاح به کسی گویند که قدبلند است و اشراف دارد.
    • «الناسُ غانمٌ و سالمٌ و شاجبٌ. فالغانمُ من قال خيرا فغنم و السالم من سكت فسلم و الشاجبُ من قال شرّاً فأهلك نفسه»[۶]؛ یعنی مردم 3 دسته هستند:
    1. «غانم»: کسی است که سخن خوبی بگوید و فایده‌ای یا صوابی بیابد.
    2. «سالم»: آن است که هیچ مگوید و از آفت، در سلامت بماند.
    3. «شاجب»: همان است که شرّ گوید و خودش را به تباهی بکشاند.

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه کتاب، ص40
    2. ر.ک: همان، ص40-41
    3. ر.ک: همان، ص41
    4. ر.ک: همان، ص41-43
    5. ر.ک: متن کتاب، ص90
    6. ر.ک: همان، ص129

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها