الهی‌نامه، بستان راز و گلستان نیاز: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''بستان راز و گلستان نیاز''' تألیف سید محمدکاظم طباطبایی | '''الهی‌نامه،''' '''بستان راز و گلستان نیاز''' تألیف [[یزدی، سید محمدکاظم بن عبدالعظیم|سید محمدکاظم طباطبایی یزدی]]، به کوشش [[استادی، رضا|رضا استادی]]؛ این کتاب. مجموعه‌ای از مناجات‌ها و نیایش‌هاست که عنوان فرعی آن «الهی‌نامه» است. | ||
این نیایش‌ها در قالب نثر مسجع و آهنگین نوشته شده، با اشعاری از خود مؤلف همراه شده و قسمت‌هایی از آن نیز به زبانٍ عربی است که ترجمه نشده است. | این نیایش‌ها در قالب نثر مسجع و آهنگین نوشته شده، با اشعاری از خود مؤلف همراه شده و قسمت‌هایی از آن نیز به زبانٍ عربی است که ترجمه نشده است. | ||
این مناجات‌ها متأثر از مناجات‌نامه‌های کهن - به‌ویژه مناجات‌های خواجه عبدالله انصاری -است و ذهن خواننده را به آن نیایش‌ها معطوف می‌کند. | این مناجات‌ها متأثر از مناجات‌نامه‌های کهن - به‌ویژه مناجات‌های [[انصاری، عبدالله بن محمد|خواجه عبدالله انصاری]] - است و ذهن خواننده را به آن نیایش‌ها معطوف می‌کند. | ||
روح کلّی این مناجات‌ها، بیان عجز و زاری و خاک‌‌ساری آدمی به درگاه حضرت باری تعالی است که از همه کس و همه چیز بی‌نیاز است.<ref>باقریان موحد، سید رضا، ص96-97</ref> | روح کلّی این مناجات‌ها، بیان عجز و زاری و خاک‌‌ساری آدمی به درگاه حضرت باری تعالی است که از همه کس و همه چیز بی‌نیاز است.<ref>باقریان موحد، سید رضا، ص96-97</ref> | ||
نسخهٔ ۱۹ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۵۲
| الهی نامه: بستان راز و گلستان نياز | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | یزدی، سید محمدکاظم بن عبدالعظیم (نویسنده) استادی، رضا (به کوشش) |
| ناشر | انتشارات در راه حق |
| مکان نشر | قم |
| سال نشر | 1378 |
| چاپ | اول |
| شابک | 964-6425-63-1 |
| موضوع | دعاها - نيايش |
| کد کنگره | /ي4الف7 / 271/8 BP |
الهی‌نامه، بستان راز و گلستان نیاز تألیف سید محمدکاظم طباطبایی یزدی، به کوشش رضا استادی؛ این کتاب. مجموعه‌ای از مناجات‌ها و نیایش‌هاست که عنوان فرعی آن «الهی‌نامه» است.
این نیایش‌ها در قالب نثر مسجع و آهنگین نوشته شده، با اشعاری از خود مؤلف همراه شده و قسمت‌هایی از آن نیز به زبانٍ عربی است که ترجمه نشده است.
این مناجات‌ها متأثر از مناجات‌نامه‌های کهن - به‌ویژه مناجات‌های خواجه عبدالله انصاری - است و ذهن خواننده را به آن نیایش‌ها معطوف می‌کند.
روح کلّی این مناجات‌ها، بیان عجز و زاری و خاک‌‌ساری آدمی به درگاه حضرت باری تعالی است که از همه کس و همه چیز بی‌نیاز است.[۱]
پانويس
- ↑ باقریان موحد، سید رضا، ص96-97
منابع مقاله
باقریان موحد، سید رضا، کتاب‌شناسی نیایش، بوستان کتاب، قم، چاپ سوم، 1387ش