فضل موت الأولاد

فضل موت الأولاد
پدیدآوران	سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر (نويسنده) جمعه، خالد عبد الکريم (محقق) عبد القادر، عبد القادر احمد ( محقق)
ناشر	مؤسسة المرتضی للثقافة و النشر
مکان نشر	صفاة - کویت
سال نشر	1408ق - 1988م
چاپ	1
موضوع	احادیث اهل سنت - قرن 9ق. - کودکا‌ن‌ -- مرگ‌ -- احا‌دیث‌ اهل‌ سنت‌ - امتحا‌ن‌ الهی‌ -- احا‌دیث‌ اهل‌ سنت‌ - صبر - احادیث
زبان	عربی
تعداد جلد	1
کد کنگره	9س9ک 141/5 BP
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf

فضل موت الأولاد، اثر جلال‌الدین سیوطی (متوفی 911ق)، رساله‌ای است در بیان فضیلت صبر و شکیبایی در سوگ مرگ فرزند و اشاره به آیات و روایاتی که بر این امر، دلالت دارند. کتاب با تحقیق خالد عبدالکریم جمعه و عبدالقادر احمد عبدالقادر منتشر شده است.

سیوطی در رساله حاضر، در کنار بیان و ذکر روایاتی از پیامبر(ص) که به مؤمنان صبور در مقابل مرگ فرزندان خود، مژده می‌دهد، به آثار، اقوال و اخباری از پیشینیان صالح که در این زمینه وارد گردیده، اشاره نموده است.

آنچه صحت انتساب این رساله به سیوطی را تأیید می‌نماید، ذکر این اثر در کتاب دیگر وی تحت عنوان «حسن المحاضرة» می‌باشد.

سیوطی در موضوع اثر حاضر، سه رساله دیگر نیز نوشته که با آن، مرتبط می‌باشند. این رسائل، عبارتند از: «فتاح الأكباد في فقد الأولاد»، «سلوة الفؤاد في موت الأولاد» و «فضل الجلد عند فقد الولد».

کتاب با مقدمه محققین آغاز شده است. در این مقدمه، ابتدا موضوع رساله مورد بحث و بررسی قرار گرفته و سپس صحت انتساب آن به سیوطی و علت تسمیه آن بدین نام، خاطرنشان شده است. در پایان نیز ضمن معرفی نسخی که در تصحیح کتاب، مورد استفاده قرار گرفته، به اقدامات تحقیقی صورت‌گرفته در آن، اشاره شده است.

سیوطی کتاب را با ذکر احادیثی که در فضیلت صبر بر سوگ فرزند می‌باشد، آغاز نموده است. تنها تقسیم‌بندی که در ترتیب روایات به چشم می‌خورد، رعایت تعداد فرزندان می‌باشد؛ بدین صورت که فصلی برای روایاتی که به مرگ دو فرزند دلالت دارند، اختصاص داده شده و فصلی به روایات مربوط به مرگ یک فرزند.

سایر عناوینی که روایات، تحت آنها دسته‌بندی شده است، عبارتند از: فضیلت صبر بر سقط جنین، حسرت کسی که فرزندی را از دست نداده در قیامت، فضیلت صبر، احتساب، شکر و استرجاع در هنگام مصیبت، فضیلت تسلی دادن، فضیلت کسی که در طفولیت دار فانی را وداع می‌گوید.

در خاتمه کتاب، به روایتی از وهب بن منبه که توسط ابونعیم در «الحلیه»، پیرامون سختی مصیبت و صبر بر آن ذکر شده، اشاره گردیده است.

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.