الزجر بالهجر: تفاوت میان نسخه‌ها

* «هجر جمیل» در سخن الهی «وَ اصبر عَلَىٰ مَا يقُولُونَ وَ اهجرهم جَمِيلا» (مزمل: 10)؛ یعنی هجرتی که اذیتی همراه با آن نباشد<ref>ر.ک: همان، ص63</ref>.

* این‌گونه هجرت (قطع ارتباط با عاصیان و مفسدان)، ناپسند نیست. آیا نمی‌بینی که پیامبر(ص) فرمان داد که مردم با کعب بن مالک سخن نگویند، آنگاه که کعب از غزوه تبوک، تخلف کرد و این قانونی پذیرفته‌شده در نزد دانشمندان است که از بدعت‌سازان دوری گزینند و هجرت کنند و سخن مگویند و [[ابن مسعود]] وقتی دید که مردی در تشییع جنازه‌ای می‌خندد، قسم خورد که هرگز با او سخن نگوید<ref>ر.ک: همان، ص77</ref>.

* عمر بن خطاب، فرمان داد که مردم با «صبیغ» قطع ارتباط کنند؛ چون او همواره از مشکلات قرآن می‌پرسید؛ پس هیچ‌کسی با او سخنی نمی‌گفت<ref>ر.ک: همان، ص83</ref>.

* «عائشة كانت مهاجرة لحفصة»؛ یعنی عایشه با حفصه قطع ارتباط کرده بود<ref>ر.ک: همان، ص106</ref>.