نحو منهج تربوي أصيل: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURنحو منهج تربوي أصيلJ1.jpg | عنوان = | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = بریغش، محمد حسن (نویسنده) |زبان | زبان = | کد کنگره =‏ | موضوع = |ناشر | ناشر =مؤسسه الرساله للطباعه والنشر والتوزیع | مکان نشر = بیروت | سال...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}
    '''نحو منهج تربوي أصيل''' تألیف محمد حسن بریغش، کتاب حاضر دربردارنده مقدمه و یازده جستار از نویسنده است که به مناسبت‌هاى گوناگون قلمى شده و اینک یکجا عرضه گشته‌اند. وجه اشتراک این جستارها قرار داشتن آن‌ها در حوزه تربیت اسلامى به مفهوم عام کلمه است.
    '''نحو منهج تربوي أصيل''' تألیف [[بریغش، محمد حسن|محمد حسن بریغش]]، کتاب حاضر دربردارنده مقدمه و یازده جستار از نویسنده است که به مناسبت‌هاى گوناگون قلمى شده و اینک یکجا عرضه گشته‌اند. وجه اشتراک این جستارها قرار داشتن آن‌ها در حوزه تربیت اسلامى به مفهوم عام کلمه است.


    دانش و آموزش در اسلام: در این گفتار، نخست به شرح فضیلت علم و تعلیم و تعلم در اسلام بر اساس کتاب و سنت پرداخته شده است؛ سپس به علوم واجب عینى و واجب کفایى اشارت رفته است و پس از نیم‌نگاهى به روایى و فضیلت آموزش دختران، به نمونه‌هایى از تلاش‌هاى مسلمانان در حوزه دانش و آموزش اشاره و از مشارکت زنان مسلمان در دانش و آموزش یاد شده است.
    دانش و آموزش در اسلام: در این گفتار، نخست به شرح فضیلت علم و تعلیم و تعلم در اسلام بر اساس کتاب و سنت پرداخته شده است؛ سپس به علوم واجب عینى و واجب کفایى اشارت رفته است و پس از نیم‌نگاهى به روایى و فضیلت آموزش دختران، به نمونه‌هایى از تلاش‌هاى مسلمانان در حوزه دانش و آموزش اشاره و از مشارکت زنان مسلمان در دانش و آموزش یاد شده است.

    نسخهٔ ‏۲۵ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۳۷

    نحو منهج تربوي أصيل
    نحو منهج تربوي أصيل
    پدیدآورانبریغش، محمد حسن (نویسنده)
    ناشرمؤسسه الرساله للطباعه والنشر والتوزیع
    مکان نشربیروت
    سال نشر1424 ق/ 2003 م
    چاپاول
    کد کنگره

    نحو منهج تربوي أصيل تألیف محمد حسن بریغش، کتاب حاضر دربردارنده مقدمه و یازده جستار از نویسنده است که به مناسبت‌هاى گوناگون قلمى شده و اینک یکجا عرضه گشته‌اند. وجه اشتراک این جستارها قرار داشتن آن‌ها در حوزه تربیت اسلامى به مفهوم عام کلمه است.

    دانش و آموزش در اسلام: در این گفتار، نخست به شرح فضیلت علم و تعلیم و تعلم در اسلام بر اساس کتاب و سنت پرداخته شده است؛ سپس به علوم واجب عینى و واجب کفایى اشارت رفته است و پس از نیم‌نگاهى به روایى و فضیلت آموزش دختران، به نمونه‌هایى از تلاش‌هاى مسلمانان در حوزه دانش و آموزش اشاره و از مشارکت زنان مسلمان در دانش و آموزش یاد شده است.

    تأملاتى در تربیت اسلامى: در این بحث تلاش شده است شمارى از مفاهیم و دلالت‌هاى تربیتى احادیث نبوى به‌طور عام و آنچه دربارۀ مبانى تربیت اسلامى در روایات نبوى به‌طور خاص آمده است، سازوار با برداشت نگارنده پیش‌رو نهاده شود.

    وظیفه‌اى دشوار فراروى امت اسلامى: جان کلام در این گفتار مبتنى بودن تعالى و پیشرفت امت بر اعتقادات صحیحى است که عوامل پیشرفت و تعالى را در کف امت نهد. امت اسلامى هنگامى عقب‌مانده شد و به فقر و فلاکت گرفتار گشت که در رفتار از عقاید خود دور افتاد گرچه در گفتار به پاره‌اى از شعائر عبادى چنگ آویخت و اکنون وظیفه خطیر او بازگشت به عقیده در همه امور زندگى است.

    برنامه آموزشى و شخصیت امت: در این عصر، ماده‌گرایى در امور زندگى چنان فراگیر شده است که تعلیم و تربیت یکسره در خدمت برآورده ساختن خواسته‌هاى مادى بشر درآمده است و انسان به همه‌چیز از دریچه مادى و منافع مادى خود مى‌نگرد و چنان شده است که این نگرش یکى از فلسفه‌هاى تربیتى در غرب شده است و غرب نظام و برنامه‌هاى آموزشى خود را بر جهان عرب به‌طور خاص و جهان اسلام به‌طور عام تحمیل کرده تا در این کشورها اعمال و اجرا شود. علت تن دادن جهان عرب و اسلام به این پدیده شوم، کوچک و خوار شماردن خود و بزرگ انگاشتن غرب است. نگارنده در ادامه این جستار به شرح دو علت یادشده پرداخته و ابراز شگفتى کرده است که هنوز هم این کشورها در بند برنامه‌هاى آموزشى وارداتى از غرب‌اند و نادیده گرفته یا اصولاً درنیافته‌اند که میان برنامه آموزشى و عقاید و باورهاى هر ملت ارتباطى مستقیم وجود دارد. از آنجا که هر امتى را وجودى ویژه و شخصیتى خاص است، ناگزیر مسلمانان باید در پى برنامه آموزشى‌اى برآیند که با عقاید و فرهنگ آنان همخوانى داشته باشد.

    برنامه‌هاى آموزشى و نیرنگ‌هاى دشمن: هنگامى که غرب دریافت مسلمانان دارند بیدار مى‌شوند بر آن شد که این بیدارى به دست او و به صورت مهارشده صورت پذیرد، از این‌رو تلاش کرد دانشجویان مسلمان در غرب را چنان که خود مى‌پسندد تربیت کند و به کشورهاى اسلامى گسیل دارد تا زمام امور مسلمانان غیرمستقیم در کف غرب باشد.

    عناوین دیگر بحث‌هاى کتاب به قرار ذیل است: تربیت اسلامى و دموکراسى، مسلمان و مسئولیت او در عصر علم و ایدز، ویژگى‌هاى اساسى تربیت نسل‌هاى آینده، نقش مدرسه در تربیت کودکان و ساختن آینده، مدرسه ابتدایى و مسئولیت تربیتى آن، تربیت و زن.

    • مطالعه منابع ذیل نیز پیشنهاد مى‌شود:

    عبدالرزاق فتلى، تربیه الفتاه فى الاسلام (چاپ اول: بیروت، دارالثقافه، 1410 ق)؛ على قائمى، سازندگى و تربیت دختران (چاپ دوم: تهران، انجمن اولیا و مربیان جمهورى اسلامى ایران، 1371)؛ سعید اسماعیل على، دیمقراطیه التربیه الاسلامیه (قاهره، عالم الکتب، 1982 م).[۱]


    پانویس

    1. رفیعی، بهروز، ص357-358


    منابع مقاله

    رفیعی، بهروز، کتاب‌شناسی تعلیم و تربیت در اسلام، مرکز بین‌المللی ترجمه و نشر المصطفی(ص)، قم، یکم، 1390ش.

    وابسته‌ها