ضحاک بن مزاحم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'موسسه' به 'مؤسسه') |
||
| (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
}} | }} | ||
'''ضحّاک بن مزاحم هلالى، ابوالقاسم خراسانى'''(متوفاى102یا 105ق) مفسرى توانایی بود که از تابعان بزرگ به ویژه سعید بن جبیر روایت کرده است. او در تفسیر، بسیار تواناست و آراء استوار و بى‌مانندى دارد؛ چنان که ابن کثیر در تفسیر واژه «ترائب» از وى روایت کرده و این کلمه را به استخوان‌هاى جفت در بدن از جمله دو استخوان بالاى رستنگاه مو، میان دو ران معنا و به این وسیله معضلى را حل کرده است. | '''ضحّاک بن مزاحم هلالى، ابوالقاسم خراسانى'''(متوفاى102یا 105ق) مفسرى توانایی بود که از تابعان بزرگ به ویژه [[سعید بن جبیر]] روایت کرده است. او در تفسیر، بسیار تواناست و آراء استوار و بى‌مانندى دارد؛ چنان که [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن کثیر]] در تفسیر واژه «ترائب» از وى روایت کرده و این کلمه را به استخوان‌هاى جفت در بدن از جمله دو استخوان بالاى رستنگاه مو، میان دو ران معنا و به این وسیله معضلى را حل کرده است. | ||
==ضحاک در کلام بزرگان== | ==ضحاک در کلام بزرگان== | ||
(یکی از طرق روایات تفسیری ابن عباس) طریق ضحّاک بن مزاحم هلالى خراسانى است؛ که طریقى نیکوست،. ابن شهرآشوب مى‌گوید: «او اصالتا کوفى است و از اصحاب امام سجاد علیه‌السّلام است». ابن قتیبه مى‌گوید: «او از قبیله بنى عبدمناف بود و به تعلیم اشتغال داشت. به خراسان آمد و در آنجا اقامت گزید و به سال 102 بدرود حیات گفت». ابن حبان او را از جمله ثقات شمرده مى‌گوید: «عده‌اى از تابعان را درک کرده است، ولى هیچ یک از صحابه را درک نکرده و مستقیما از آنان حدیثى نقل ننموده است. او در مکتب‌خانه به تعلیم اشتغال داشت». عبداللّه بن احمد از پدرش نقل کرده که او مورد اطمینان است. ابومعین و ابوزرعه مى‌گویند: «او فردى ثقه است». ابوداود مسلمه بن قتیبه از شعبه از عبدالملک بن میسره نقل کرده مى‌گوید: «ضحّاک، ابن عباس را درک نکرده است؛ تنها سعید بن جبیر را در «رى» ملاقات کرده و از او تفسیر آموخته است». ذهبى مى‌گوید: «ضحّاک بن مزاحم بلخى مفسر بود و مکتب‌خانه داشت و نوباوگان را تربیت مى‌کرد. گفته‌اند: در مکتب‌خانه او سه‌هزار نوباوه حضور مى‌یافتند و او موقع آموزش گرد آنان مى‌چرخید». مامقانى از «ملحقات الصراح» نقل کرده است: «ضحّاک در بلخ و مرو زندگانى مى‌کرد. مدتى نیز در بخارا و سمرقند اقامت گزیده، نوباوگان را رایگان تعلیم مى‌داد. او داراى دو تفسیر کبیر و صغیر است». | (یکی از طرق روایات تفسیری ابن عباس) طریق ضحّاک بن مزاحم هلالى خراسانى است؛ که طریقى نیکوست،. [[ابن شهرآشوب، محمد بن علی|ابن شهرآشوب]] مى‌گوید: «او اصالتا کوفى است و از اصحاب [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد علیه‌السّلام]] است». [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتیبه]] مى‌گوید: «او از قبیله بنى عبدمناف بود و به تعلیم اشتغال داشت. به خراسان آمد و در آنجا اقامت گزید و به سال 102 بدرود حیات گفت». ابن حبان او را از جمله ثقات شمرده مى‌گوید: «عده‌اى از تابعان را درک کرده است، ولى هیچ یک از صحابه را درک نکرده و مستقیما از آنان حدیثى نقل ننموده است. او در مکتب‌خانه به تعلیم اشتغال داشت». عبداللّه بن احمد از پدرش نقل کرده که او مورد اطمینان است. ابومعین و ابوزرعه مى‌گویند: «او فردى ثقه است». ابوداود مسلمه بن قتیبه از شعبه از عبدالملک بن میسره نقل کرده مى‌گوید: «ضحّاک، ابن عباس را درک نکرده است؛ تنها [[سعید بن جبیر]] را در «رى» ملاقات کرده و از او تفسیر آموخته است». ذهبى مى‌گوید: «ضحّاک بن مزاحم بلخى مفسر بود و مکتب‌خانه داشت و نوباوگان را تربیت مى‌کرد. گفته‌اند: در مکتب‌خانه او سه‌هزار نوباوه حضور مى‌یافتند و او موقع آموزش گرد آنان مى‌چرخید». [[مامقانی، عبدالله|مامقانى]] از «ملحقات الصراح» نقل کرده است: «ضحّاک در بلخ و مرو زندگانى مى‌کرد. مدتى نیز در بخارا و سمرقند اقامت گزیده، نوباوگان را رایگان تعلیم مى‌داد. او داراى دو تفسیر کبیر و صغیر است». | ||
==مذهب== | ==مذهب== | ||
شیخ طوسى او را از اصحاب امام زین‌العابدین علیه‌السّلام شمرده مى‌گوید: «ضحّاک بن مزاحم خراسانى اصالتا کوفى و از تابعان است». | [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسى]] او را از اصحاب [[امام سجاد علیه‌السلام|امام زین‌العابدین علیه‌السّلام]] شمرده مى‌گوید: «ضحّاک بن مزاحم خراسانى اصالتا کوفى و از تابعان است». | ||
مامقانى از این عبارت شیخ استنباط کرده که او از امامیه است. شاید به این دلیل که او اهل کوفه- مهد تشیع در آن زمان- بوده است. البته على بن ابراهیم بن هاشم قمى در تفسیر از او حدیث نقل کرده و در مقدمه تفسیر، متعهد شده که جز از مشایخ ثقه حدیثى نقل نکند و در تفسیر سوره ناس از مقاتل بن سلیمان از ضحّاک بن مزاحم از ابن عباس حدیثى آورده است. | مامقانى از این عبارت شیخ استنباط کرده که او از امامیه است. شاید به این دلیل که او اهل کوفه- مهد تشیع در آن زمان- بوده است. البته على بن ابراهیم بن هاشم قمى در تفسیر از او حدیث نقل کرده و در مقدمه تفسیر، متعهد شده که جز از مشایخ ثقه حدیثى نقل نکند و در تفسیر سوره ناس از مقاتل بن سلیمان از ضحّاک بن مزاحم از [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] حدیثى آورده است. | ||
==وثاقت== | ==وثاقت== | ||
استاد بزرگوار آقاى خویى | استاد بزرگوار آقاى [[خویی، سید ابوالقاسم|خویى رحمه‌اللّه]] به پیروى از [[حر عاملی، محمد بن حسن|شیخ حر عاملى]] این مطلب را دلیل بر وثاقت تمام کسانى گرفته است که در اسناد این کتاب- [[تفسير القمي|تفسیر قمى]]- آمده‌اند. | ||
خدشه‌اى که بر او وارد کرده‌اند، ارسال حدیث او خصوصا در نقل از ابن عباس است. ابن حجر در «تقریب» مى‌گوید: «فردى راستگو است، ولى مرسلات فراوانى دارد». باید گفت: چنان که واسطه معلوم و راستگویى ناقل هم محرز باشد، ارسال، ضررى به صحت سند نمى‌رساند؛ همانند گفته ابن حجر درباره على بن ابى طلحه هاشمى؛ لذا سخن سیوطى که گفته است: «طریق ضحّاک به ابن عباس منقطع است؛ زیرا او را ندیده» سخنى بى جاست، و در ادامه گفتار مى‌گوید: «اگر روایت بشر بن عماره از ابى‌روق از ضحّاک هم به آن ضمیمه گردد، به علت ضعف بشر، ضعیف است.- همچنین مى‌گوید:- ابن جریر طبرى و ابن ابى‌حاتم از این نسخه فراوان نقل کرده‌اند که اگر از طریق جویبر از ضحّاک باشد بسیار ضعیف‌تر است، چون جویبر کاملا ضعیف و غیر قابل اعتماد است و ابن جریر و ابن ابى‌حاتم از این طریق روایتى نقل نکرده‌اند، اما ابن مردویه و ابن حبان از این طریق روایت کرده‌اند». | خدشه‌اى که بر او وارد کرده‌اند، ارسال حدیث او خصوصا در نقل از ابن عباس است. [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] در «تقریب» مى‌گوید: «فردى راستگو است، ولى مرسلات فراوانى دارد». باید گفت: چنان که واسطه معلوم و راستگویى ناقل هم محرز باشد، ارسال، ضررى به صحت سند نمى‌رساند؛ همانند گفته [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] درباره على بن ابى طلحه هاشمى؛ لذا سخن [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطى]] که گفته است: «طریق ضحّاک به ابن عباس منقطع است؛ زیرا او را ندیده» سخنى بى جاست، و در ادامه گفتار مى‌گوید: «اگر روایت بشر بن عماره از ابى‌روق از ضحّاک هم به آن ضمیمه گردد، به علت ضعف بشر، ضعیف است.- همچنین مى‌گوید:- [[طبری، محمد بن جریر بن یزید|ابن جریر طبرى]] و ابن ابى‌حاتم از این نسخه فراوان نقل کرده‌اند که اگر از طریق جویبر از ضحّاک باشد بسیار ضعیف‌تر است، چون جویبر کاملا ضعیف و غیر قابل اعتماد است و ابن جریر و ابن ابى‌حاتم از این طریق روایتى نقل نکرده‌اند، اما [[ابن مردویه، احمد بن موسی|ابن مردویه]] و [[ابن حبان، محمد بن حبان|ابن حبان]] از این طریق روایت کرده‌اند». | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
او داراى دو تفسیر کبیر و صغیر است که هر دو، مرجع تفاسیرى همچون طبرى و طبرسى قرار گرفته است. ضحاک از اصحاب امام زین العابدین | او داراى دو تفسیر کبیر و صغیر است که هر دو، مرجع تفاسیرى همچون [[طبری، محمد بن جریر بن یزید|طبرى]] و [[طبرسی، احمد بن علی|طبرسى]] قرار گرفته است. ضحاک از اصحاب [[امام سجاد علیه‌السلام|امام زین العابدین علیه‌السّلام]] شمرده مى‌شود. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
| خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، قم، | معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، قم، مؤسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید، چاپ یکم، 1379-1380ش. | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
| خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 اردیبهشت 1402]] | ||
[[رده:فاقد کد پدیدآور]] | [[رده:فاقد کد پدیدآور]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۲۸
| ضحاک بن مزاحم | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | ابوالقاسم ضحّاك بن مزاحم هلالى کوفی خراسانى |
| نام‌های دیگر | ضحاک بن مزاحم |
| نسب | هلالی کوفی خراسانی |
| نام پدر | مزاحم |
| محل تولد | کوفه، عراق |
| محل زندگی | کوفه، بلخ، مرو، ری، بخارا، سمرقند |
| رحلت | 102 یا 105ق |
| فرزندان | قاسم |
| دین | اسلام |
| مذهب | تشیع |
| اطلاعات علمی | |
| اساتید | امام سجاد(ع)، سعید بن جبیر |
| برخی آثار | تفسیر صغیر، تفسیر کبیر |
ضحّاک بن مزاحم هلالى، ابوالقاسم خراسانى(متوفاى102یا 105ق) مفسرى توانایی بود که از تابعان بزرگ به ویژه سعید بن جبیر روایت کرده است. او در تفسیر، بسیار تواناست و آراء استوار و بى‌مانندى دارد؛ چنان که ابن کثیر در تفسیر واژه «ترائب» از وى روایت کرده و این کلمه را به استخوان‌هاى جفت در بدن از جمله دو استخوان بالاى رستنگاه مو، میان دو ران معنا و به این وسیله معضلى را حل کرده است.
ضحاک در کلام بزرگان
(یکی از طرق روایات تفسیری ابن عباس) طریق ضحّاک بن مزاحم هلالى خراسانى است؛ که طریقى نیکوست،. ابن شهرآشوب مى‌گوید: «او اصالتا کوفى است و از اصحاب امام سجاد علیه‌السّلام است». ابن قتیبه مى‌گوید: «او از قبیله بنى عبدمناف بود و به تعلیم اشتغال داشت. به خراسان آمد و در آنجا اقامت گزید و به سال 102 بدرود حیات گفت». ابن حبان او را از جمله ثقات شمرده مى‌گوید: «عده‌اى از تابعان را درک کرده است، ولى هیچ یک از صحابه را درک نکرده و مستقیما از آنان حدیثى نقل ننموده است. او در مکتب‌خانه به تعلیم اشتغال داشت». عبداللّه بن احمد از پدرش نقل کرده که او مورد اطمینان است. ابومعین و ابوزرعه مى‌گویند: «او فردى ثقه است». ابوداود مسلمه بن قتیبه از شعبه از عبدالملک بن میسره نقل کرده مى‌گوید: «ضحّاک، ابن عباس را درک نکرده است؛ تنها سعید بن جبیر را در «رى» ملاقات کرده و از او تفسیر آموخته است». ذهبى مى‌گوید: «ضحّاک بن مزاحم بلخى مفسر بود و مکتب‌خانه داشت و نوباوگان را تربیت مى‌کرد. گفته‌اند: در مکتب‌خانه او سه‌هزار نوباوه حضور مى‌یافتند و او موقع آموزش گرد آنان مى‌چرخید». مامقانى از «ملحقات الصراح» نقل کرده است: «ضحّاک در بلخ و مرو زندگانى مى‌کرد. مدتى نیز در بخارا و سمرقند اقامت گزیده، نوباوگان را رایگان تعلیم مى‌داد. او داراى دو تفسیر کبیر و صغیر است».
مذهب
شیخ طوسى او را از اصحاب امام زین‌العابدین علیه‌السّلام شمرده مى‌گوید: «ضحّاک بن مزاحم خراسانى اصالتا کوفى و از تابعان است».
مامقانى از این عبارت شیخ استنباط کرده که او از امامیه است. شاید به این دلیل که او اهل کوفه- مهد تشیع در آن زمان- بوده است. البته على بن ابراهیم بن هاشم قمى در تفسیر از او حدیث نقل کرده و در مقدمه تفسیر، متعهد شده که جز از مشایخ ثقه حدیثى نقل نکند و در تفسیر سوره ناس از مقاتل بن سلیمان از ضحّاک بن مزاحم از ابن عباس حدیثى آورده است.
وثاقت
استاد بزرگوار آقاى خویى رحمه‌اللّه به پیروى از شیخ حر عاملى این مطلب را دلیل بر وثاقت تمام کسانى گرفته است که در اسناد این کتاب- تفسیر قمى- آمده‌اند.
خدشه‌اى که بر او وارد کرده‌اند، ارسال حدیث او خصوصا در نقل از ابن عباس است. ابن حجر در «تقریب» مى‌گوید: «فردى راستگو است، ولى مرسلات فراوانى دارد». باید گفت: چنان که واسطه معلوم و راستگویى ناقل هم محرز باشد، ارسال، ضررى به صحت سند نمى‌رساند؛ همانند گفته ابن حجر درباره على بن ابى طلحه هاشمى؛ لذا سخن سیوطى که گفته است: «طریق ضحّاک به ابن عباس منقطع است؛ زیرا او را ندیده» سخنى بى جاست، و در ادامه گفتار مى‌گوید: «اگر روایت بشر بن عماره از ابى‌روق از ضحّاک هم به آن ضمیمه گردد، به علت ضعف بشر، ضعیف است.- همچنین مى‌گوید:- ابن جریر طبرى و ابن ابى‌حاتم از این نسخه فراوان نقل کرده‌اند که اگر از طریق جویبر از ضحّاک باشد بسیار ضعیف‌تر است، چون جویبر کاملا ضعیف و غیر قابل اعتماد است و ابن جریر و ابن ابى‌حاتم از این طریق روایتى نقل نکرده‌اند، اما ابن مردویه و ابن حبان از این طریق روایت کرده‌اند».
آثار
او داراى دو تفسیر کبیر و صغیر است که هر دو، مرجع تفاسیرى همچون طبرى و طبرسى قرار گرفته است. ضحاک از اصحاب امام زین العابدین علیه‌السّلام شمرده مى‌شود.
وفات
او به سال 102 یا 105 ق بدرود حیات گفت[۱].
پانویس
- ↑ معرفت، محمدهادی، ج1، ص259-260؛ 413-414
منابع مقاله
معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، قم، مؤسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید، چاپ یکم، 1379-1380ش.