کاشانی، محمد بن مرتضی: تفاوت میان نسخه‌ها
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'موسسه' به 'مؤسسه') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
== اجازه روایت == | == اجازه روایت == | ||
ايشان از پدر خود شاه مرتضى ثانى و عموى پدر خويش [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|ملا محسن فيض كاشانى]]، به سال 1079ق و از [[علامه مجلسى]] در 15 جمادی الاولی سال 1084ق<ref>ر.ک: همان</ref> و علامه شيخ قاسم بن محمد كاظمى (متوفای 1100ق) و ملا محمدطاهر بن محمدحسین شیرازی (متوفای 1094ق) | ايشان از پدر خود شاه مرتضى ثانى و عموى پدر خويش [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|ملا محسن فيض كاشانى]]، به سال 1079ق و از [[علامه مجلسى]] در 15 جمادی الاولی سال 1084ق<ref>ر.ک: همان</ref> و علامه شيخ قاسم بن محمد كاظمى (متوفای 1100ق) و ملا محمدطاهر بن محمدحسین شیرازی (متوفای 1094ق)،، اجازه داشته است.<ref>ر.ک: کاشانی، نورالدین محمد بن مرتضی،ج1، صص8-9</ref> | ||
فرزندش بهاءالدین محمد، در سال 1114ق، و سيّد عبد المطلب كلهرى كاشانى در سال 1113ق، از وى اجازه روايت گرفته‌اند.<ref>ر.ک: صفره، حسين، ص302</ref> | فرزندش بهاءالدین محمد، در سال 1114ق، و سيّد عبد المطلب كلهرى كاشانى در سال 1113ق، از وى اجازه روايت گرفته‌اند.<ref>ر.ک: صفره، حسين، ص302</ref> | ||
| خط ۸۸: | خط ۸۸: | ||
# رجال؛ | # رجال؛ | ||
# الاجازات؛ | # الاجازات؛ | ||
# النوادر؛ ... | # النوادر؛... | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
| خط ۹۶: | خط ۹۶: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
#ر.ک: دوانی، علی، مفاخر اسلام، ج8، ناشر مرکز فرهنگی قبله، چاپ 1، 1372 | #ر.ک: دوانی، علی، مفاخر اسلام، ج8، ناشر مرکز فرهنگی قبله، چاپ 1، 1372 | ||
#صفره، حسين، تاريخ حديث شيعه در سده‌هاى دوازدهم و سيزدهم هجرى، | #صفره، حسين، تاريخ حديث شيعه در سده‌هاى دوازدهم و سيزدهم هجرى، مؤسسه علمى فرهنگى دار الحديث، سازمان چاپ و نشر، چاپ 1، قم- ايران،1385ش | ||
#ر.ک: کاشانی، نورالدین محمد بن | #ر.ک: کاشانی، نورالدین محمد بن مرتضی، تفسیر المبین، محقق حسین درگاهی، ناشر: مکتبة آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی، قم، طبع اول، | ||
== وابسته‌ها == | == وابسته‌ها == | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
| خط ۱۱۲: | خط ۱۱۲: | ||
[[رده:ادیبان]] | [[رده:ادیبان]] | ||
[[رده:آذر(1400)]] | [[رده:آذر(1400)]] | ||
[[رده:مترجمان قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۲۸
| نام | کاشانی، محمد بن مرتضی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | نورالدین اخباری، م‍ح‍م‍دب‍ن مرتضی
کاشانی اخباری، نورالدین محمد نورالدین اخباری نورالدین کاشانی اخباری، نورالدین محمد کاشانی، نورالدین محمد نورالدین، م‍ح‍م‍دب‍ن مرتضی |
| نام پدر | مرتضی |
| متولد | |
| محل تولد | کاشان |
| رحلت | بعد از 1115ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | تفسیر المعین |
| کد مؤلف | AUTHORCODE11173AUTHORCODE |
نورالدين محمد بن شاه مرتضى ثانی بن محمدمؤمن بن شاه مرتضى اول بن شاه محمود (ملقب به تاج‌الدين و متخلص به فقير) بن ملا على كاشانى (متوفای بعد از 1115ق)، معروف به مولی نورالدین اخباری، نوه برادر ملا محسن فیض کاشانی، فقیه، محدث، ادیب، عارف و هم دارای مشرب اخباری و سخت مخالف با علمای اصول[۱]
از علما و بزرگان عصر خويش بوده كه داراى تأليفات و تصنيفات زيادى مى‌باشد.
او برخلاف دیگر خاندان و اسلاف و اعقاب خود بر مسلک امین استرآبادی صاحب کتاب الفوائد المدنية بوده است.
اجازه روایت
ايشان از پدر خود شاه مرتضى ثانى و عموى پدر خويش ملا محسن فيض كاشانى، به سال 1079ق و از علامه مجلسى در 15 جمادی الاولی سال 1084ق[۲] و علامه شيخ قاسم بن محمد كاظمى (متوفای 1100ق) و ملا محمدطاهر بن محمدحسین شیرازی (متوفای 1094ق)،، اجازه داشته است.[۳]
فرزندش بهاءالدین محمد، در سال 1114ق، و سيّد عبد المطلب كلهرى كاشانى در سال 1113ق، از وى اجازه روايت گرفته‌اند.[۴]
وفات
او بعد از سال 1115 ق وفات یافت.[۵]
آثار
- درر بحار المصطفى (منتخبى از بحار و مشهور به نور الانوار)؛
- الادعية الكافيه؛
- الكلمات النورية و الآيات السرّية؛
- ترجمه حقائق فيض؛
- تنوير القلوب؛
- الحقايق القدسية و الرقائق الانسية؛
- شرح المفاتيح فيض؛
- ديوان شعر عربى؛
- مصفاة الاشباح و مجلاة الارواح؛
- مستدرك الوافى؛
- مصباح الشيخ؛
- تفسير المعين؛
- تفسير مبين؛
- آئينه حق‌نما؛
- منتخب التصانيف؛
- روح الارواح و حيات الاشباح؛
- النخبة؛
- ادب الدعاء «فى فضيلة الدعاء»؛
- ديوان شعر فارسى؛
- منشئات و مكاتيب؛
- الادعية الواردة؛
- ترجمه حيات فيض؛
- تعليقه بسيار بزرگ بر تفسير صافى فيض؛
- رجال؛
- الاجازات؛
- النوادر؛...
پانويس
منابع مقاله
- ر.ک: دوانی، علی، مفاخر اسلام، ج8، ناشر مرکز فرهنگی قبله، چاپ 1، 1372
- صفره، حسين، تاريخ حديث شيعه در سده‌هاى دوازدهم و سيزدهم هجرى، مؤسسه علمى فرهنگى دار الحديث، سازمان چاپ و نشر، چاپ 1، قم- ايران،1385ش
- ر.ک: کاشانی، نورالدین محمد بن مرتضی، تفسیر المبین، محقق حسین درگاهی، ناشر: مکتبة آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی، قم، طبع اول،