نخعی، اسود بن یزید: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - 'موسسه' به 'مؤسسه')
     
    (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۴۲: خط ۴۲:
    | کد مؤلف = AUTHORCODE.....AUTHORCODE
    | کد مؤلف = AUTHORCODE.....AUTHORCODE
    }}
    }}
    '''ابوعبدالرحمان اسود بن یزید نخعى کوفى'''(متوفای 75ق) از تابعان بزرگ مخضرم و از اصحاب عبداللّه بن مسعود است و از حذیفه و بلال و على علیه‌السّلام حدیث نقل کرده است؛ او درک عمیقى از کتاب خدا داشت. فردى ثقه، با صلاح و تقوا و زاهد بود.  
    '''ابوعبدالرحمان اَسْوَدِ بْن یزیدِ نَخَعی کوفى'''(متوفای 75ق) از تابعان بزرگ مخضرم و از اصحاب [[عبدالله بن مسعود|عبداللّه بن مسعود]] است و از حذیفه و بلال و [[امام علی علیه‌السلام|على علیه‌السّلام]] حدیث نقل کرده است؛ او درک عمیقى از کتاب خدا داشت. فردى ثقه، با صلاح و تقوا و زاهد بود.  


    == اسود در کلام بزرگان==
    == اسود در کلام بزرگان==
    ابن حبان او را در زمره ثقات آورده مى‌گوید: «فقیه و زاهد بود». پسرش عبدالرحمان و برادرش عبدالرحمان و پسر خواهرش ابراهیم بن یزید نخعى و عده‌اى دیگر از او حدیث نقل کرده‌اند. عده‌اى او را از صحابه دانسته‌اند؛ چون پیامبر را در زمان‌ حیات درک کرده بود. در سال 75 وفات یافت. ابن سعد مى‌گوید: «او از عمر و على و ابن مسعود و سلمان حدیث نقل کرده، ولى از عثمان چیزى نقل نکرده است».
    [[ابن حبان، محمد بن حبان|ابن حبان]] او را در زمره ثقات آورده مى‌گوید: «فقیه و زاهد بود». پسرش عبدالرحمان و برادرش عبدالرحمان و پسر خواهرش ابراهیم بن یزید نخعى و عده‌اى دیگر از او حدیث نقل کرده‌اند. عده‌اى او را از صحابه دانسته‌اند؛ چون پیامبر را در زمان‌ حیات درک کرده بود. در سال 75 وفات یافت. ابن سعد مى‌گوید: «او از عمر و على و ابن مسعود و سلمان حدیث نقل کرده، ولى از عثمان چیزى نقل نکرده است».


    ==وثاقت او==
    ==وثاقت او==
    او از نسبت‌هاى ناروا که به مسروق- همتاى او- داده شده در امان نمانده است.  
    او از نسبت‌هاى ناروا که به مسروق- همتاى او- داده شده در امان نمانده است.  


    هر چه در مدح و قدح مسروق گفته شده درباره او نیز گفته شده، ولى خواهیم گفت که جو حاکم بر علماى کوفه به ویژه اصحاب عبداللّه بن مسعود، اکثرا گرایش به ولایت کبراى مولا امیرمؤمنان و خاندان نبوت بود؛ زیرا استاد بزرگشان، صحابى جلیل عبداللّه بن مسعود، بدین‌سان آنان را تربیت نموده و ساخته بود.  
    هر چه در مدح و قدح مسروق گفته شده درباره او نیز گفته شده، ولى خواهیم گفت که جو حاکم بر علماى کوفه به ویژه اصحاب [[عبدالله بن مسعود|عبداللّه بن مسعود]]، اکثرا گرایش به ولایت کبراى مولا امیرمؤمنان و خاندان نبوت بود؛ زیرا استاد بزرگشان، صحابى جلیل عبداللّه بن مسعود، بدین‌سان آنان را تربیت نموده و ساخته بود.  


    ==وفات==  
    ==وفات==  
    خط ۵۸: خط ۵۸:
    <references/>
    <references/>
    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، قم، موسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید، چاپ یکم، 1379-1380ش.
    معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، قم، مؤسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید، چاپ یکم، 1379-1380ش.
    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}
    [[رده:زندگی‌نامه]]  
    [[رده:زندگی‌نامه]]  
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1402]]
    [[رده:فاقد کد پدیدآور]]
    [[رده:فاقد کد پدیدآور]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۲۸

    نخعی، اسود بن یزید
    NUR00000.jpg
    نام کاملابوعبدالرحمن اسود بن یزید نخعی کوفی
    نام‌های دیگراسود بن یزید
    نسبنخعی کوفی
    نام پدریزید
    رحلت75ق
    مدفنکوفه
    فرزندانعبدالرحمن
    دیناسلام
    مذهبتشیع
    اطلاعات علمی
    اساتیدعبدالله بن مسعود

    ابوعبدالرحمان اَسْوَدِ بْن یزیدِ نَخَعی کوفى(متوفای 75ق) از تابعان بزرگ مخضرم و از اصحاب عبداللّه بن مسعود است و از حذیفه و بلال و على علیه‌السّلام حدیث نقل کرده است؛ او درک عمیقى از کتاب خدا داشت. فردى ثقه، با صلاح و تقوا و زاهد بود.

    اسود در کلام بزرگان

    ابن حبان او را در زمره ثقات آورده مى‌گوید: «فقیه و زاهد بود». پسرش عبدالرحمان و برادرش عبدالرحمان و پسر خواهرش ابراهیم بن یزید نخعى و عده‌اى دیگر از او حدیث نقل کرده‌اند. عده‌اى او را از صحابه دانسته‌اند؛ چون پیامبر را در زمان‌ حیات درک کرده بود. در سال 75 وفات یافت. ابن سعد مى‌گوید: «او از عمر و على و ابن مسعود و سلمان حدیث نقل کرده، ولى از عثمان چیزى نقل نکرده است».

    وثاقت او

    او از نسبت‌هاى ناروا که به مسروق- همتاى او- داده شده در امان نمانده است.

    هر چه در مدح و قدح مسروق گفته شده درباره او نیز گفته شده، ولى خواهیم گفت که جو حاکم بر علماى کوفه به ویژه اصحاب عبداللّه بن مسعود، اکثرا گرایش به ولایت کبراى مولا امیرمؤمنان و خاندان نبوت بود؛ زیرا استاد بزرگشان، صحابى جلیل عبداللّه بن مسعود، بدین‌سان آنان را تربیت نموده و ساخته بود.

    وفات

    در سال 75 وفات یافت[۱].

    پانویس

    1. معرفت، محمدهادی، ج1، ص367-368

    منابع مقاله

    معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، قم، مؤسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید، چاپ یکم، 1379-1380ش.

    وابسته‌ها