الرواشح السماویة (طبع دارالحدیث): تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR36465J1.jpg | عنوان = الرواشح السماویة | عنوانهای دیگ...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'موسسه' به 'مؤسسه') |
||
| (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
[[قیصری، غلامحسین]] (محقق)، [[جلیلی، نعمتالله]] (محقق) | [[قیصری، غلامحسین]] (محقق)، [[جلیلی، نعمتالله]] (محقق) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره = /م9ر9 / 6 | | کد کنگره = /م9ر9 / 108/6 BP | ||
| موضوع = | | موضوع = حدیث - علم الدرایه | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = | | ناشر = مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث | ||
| مکان نشر = قم - ایران | | مکان نشر = قم - ایران | ||
| سال نشر = 1380ش-1422ق | | سال نشر = 1380ش-1422ق | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE36465AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE36465AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =چاپ | | چاپ =چاپ یکم | ||
| شابک =964-7489-01-3 | | شابک =964-7489-01-3 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =36465 | ||
| کتابخوان همراه نور = | | کتابخوان همراه نور = | ||
| کد پدیدآور 26-22180-10136 | | کد پدیدآور 26-22180-10136 | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الرواشح السماویة'''، اثر [[میرداماد، سید محمدباقر بن محمد|محمدباقر بن محمد میرداماد]] (متوفی 1040ق)، کتابی است در موضوع علم درایه که خود مقدمهای است بر [[التعليقة علی كتاب الكافي]]. | |||
کتاب با شرح خطبه [[کلینی، محمد بن یعقوب|ثقةالاسلام کلینی]] بر [[الكافي (ط. دارالحديث)|کافی]] آغاز شده سپس 39 راشحه که بیشتر آن در مسائل علم درایه است میآید. برخی موضوعات دیگر رواشح، در احوال راویان حدیث، ابحاث لغوی، مباحث اصول فقه میباشد<ref>[https://noorlib.ir/book/view/36465/%D8%A7%D9%84%D8%B1%D9%88%D8%A7%D8%B4%D8%AD-%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%85%D8%A7%D9%88%DB%8C%D8%A9?pageNumber=16&viewType=html مقدمه کتاب، ص16]</ref>. | |||
نگارنده در مقدمه کتاب به بیان اهمیت «[[الكافي (ط. دارالحديث)|کافی]]» [[کلینی، محمد بن یعقوب|کلینی(ره)]] پرداخته و اظهار میدارد که با توجه به گذشت حدود هفت قرن از تألیف کافی، تا حال، کسی اقدام به حل مشکلات احادیث آن ننموده و قدمی در این راه برنداشته است. او با اشاره به این نکته که شرح احادیث اصول کافی، تنها از عهده کسی برمیآید که از علوم عقلی و نقلی بهره کافی داشته باشد، به شرح کتاب میپردازد<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/169/190 جوادی، قاسم، ص190]</ref>. | |||
نگارنده در مقدمه کتاب به بیان اهمیت | |||
ایشان، بهجای فصل، از کلمه «راشحه» به معنای آبی که در لابهلای سنگ جریان مییابد، استفاده کرده است. | ایشان، بهجای فصل، از کلمه «راشحه» به معنای آبی که در لابهلای سنگ جریان مییابد، استفاده کرده است. | ||
میرداماد در این اثر نوآوریهایی داشته که از جمله آن میتوان به توثیق ابراهیم بن هاشم قمی و صحیح انگاشتن مرویات وی، تعریف دقیق اصطلاح قوی که از منظر عالمان متقدم دارای معنای موسعی بوده اما میرداماد آن را تضییق کرده، عدم تمایز بین حدیث مستفیض و مشهور، جعل اصطلاح تخریج و تخرج و ضبط متفاوت حدیث معضل اشاره کرد. همچنین تقسیمبندیهای بدیع و دقتهای لغوی وی از دیگر نوآوریهای میرداماد در مباحث درایهای است<ref>قاسمپور، محسن؛ سلامی راوندی، محمد، ص179</ref>. | [[میرداماد، سید محمدباقر بن محمد|میرداماد]] در این اثر نوآوریهایی داشته که از جمله آن میتوان به توثیق ابراهیم بن هاشم قمی و صحیح انگاشتن مرویات وی، تعریف دقیق اصطلاح قوی که از منظر عالمان متقدم دارای معنای موسعی بوده اما [[میرداماد، سید محمدباقر بن محمد|میرداماد]] آن را تضییق کرده، عدم تمایز بین حدیث مستفیض و مشهور، جعل اصطلاح تخریج و تخرج و ضبط متفاوت حدیث معضل اشاره کرد. همچنین تقسیمبندیهای بدیع و دقتهای لغوی وی از دیگر نوآوریهای [[میرداماد، سید محمدباقر بن محمد|میرداماد]] در مباحث درایهای است<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/65937/179 قاسمپور، محسن؛ سلامی راوندی، محمد، ص179]</ref>. | ||
==پانويس == | |||
<references /> | |||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# مقدمه کتاب. | # مقدمه کتاب. | ||
#[[:noormags:1434| جوادی، قاسم، «نگاهی به «الرواشح السماویة» میرداماد (م1041ق)»، علوم حدیث، زمستان 1377، شماره 10]]. | |||
#[[:noormags:1122827| قاسمپور، محسن؛ سلامی راوندی، محمد، «برخی نوآوریهای میرداماد در الرواشح السماویة»، نشریه حدیث پژوهی، پاییز و زمستان 1394، شماره 14]]. | |||
| خط ۶۲: | خط ۵۱: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:حدیث]] | |||
[[رده:علم الحدیث]] | |||
[[رده:آثار کلی علم الحدیث]] | |||
[[رده:اردیبهشت (1401)]] | |||
[[رده:مقالات مختصر]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۲۶
| الرواشح السماویة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | میرداماد، محمدباقر بن محمد (نویسنده) قیصری، غلامحسین (محقق)، جلیلی، نعمتالله (محقق) |
| ناشر | مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1380ش-1422ق |
| چاپ | چاپ یکم |
| شابک | 964-7489-01-3 |
| موضوع | حدیث - علم الدرایه |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /م9ر9 / 108/6 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الرواشح السماویة، اثر محمدباقر بن محمد میرداماد (متوفی 1040ق)، کتابی است در موضوع علم درایه که خود مقدمهای است بر التعليقة علی كتاب الكافي.
کتاب با شرح خطبه ثقةالاسلام کلینی بر کافی آغاز شده سپس 39 راشحه که بیشتر آن در مسائل علم درایه است میآید. برخی موضوعات دیگر رواشح، در احوال راویان حدیث، ابحاث لغوی، مباحث اصول فقه میباشد[۱].
نگارنده در مقدمه کتاب به بیان اهمیت «کافی» کلینی(ره) پرداخته و اظهار میدارد که با توجه به گذشت حدود هفت قرن از تألیف کافی، تا حال، کسی اقدام به حل مشکلات احادیث آن ننموده و قدمی در این راه برنداشته است. او با اشاره به این نکته که شرح احادیث اصول کافی، تنها از عهده کسی برمیآید که از علوم عقلی و نقلی بهره کافی داشته باشد، به شرح کتاب میپردازد[۲].
ایشان، بهجای فصل، از کلمه «راشحه» به معنای آبی که در لابهلای سنگ جریان مییابد، استفاده کرده است.
میرداماد در این اثر نوآوریهایی داشته که از جمله آن میتوان به توثیق ابراهیم بن هاشم قمی و صحیح انگاشتن مرویات وی، تعریف دقیق اصطلاح قوی که از منظر عالمان متقدم دارای معنای موسعی بوده اما میرداماد آن را تضییق کرده، عدم تمایز بین حدیث مستفیض و مشهور، جعل اصطلاح تخریج و تخرج و ضبط متفاوت حدیث معضل اشاره کرد. همچنین تقسیمبندیهای بدیع و دقتهای لغوی وی از دیگر نوآوریهای میرداماد در مباحث درایهای است[۳].
پانويس
منابع مقاله
- مقدمه کتاب.
- جوادی، قاسم، «نگاهی به «الرواشح السماویة» میرداماد (م1041ق)»، علوم حدیث، زمستان 1377، شماره 10.
- قاسمپور، محسن؛ سلامی راوندی، محمد، «برخی نوآوریهای میرداماد در الرواشح السماویة»، نشریه حدیث پژوهی، پاییز و زمستان 1394، شماره 14.