زاد المسير في علم التفسير: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - 'ابن‌ جوزی، عبدالرحمن بن علی' به 'ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
     
    (۴۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    [[پرونده:NUR02029J1.jpg|بندانگشتی|زاد المسیر في علم التفسیر]]
    | تصویر =NUR02029J1.jpg
    {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
    | عنوان =زاد المسیر في علم التفسیر
    |+ |
    | عنوان‌های دیگر =
    |-
    | پدیدآوران =  
    ! نام کتاب!! data-type='bookName'|زاد المسیر في علم التفسیر
    [[مهدی، عبدالرزاق]] (محقق)
    |-
    |نام های دیگر کتاب
    |data-type='otherBookNames'|
    |-
    |پدیدآورندگان
    |data-type='authors'|[[مهدی، عبد الرزاق]] (محقق)


    [[ابن‌جوزی، عبدالرحمن بن علی]] (نويسنده)
    [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی]] (نویسنده)
    |-
    | زبان =عربی
    |زبان  
    | کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏94‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏ز‎‏2
    |data-type='language'|عربی
    | موضوع =
    |-
    تفاسیر اهل سنت - قرن 6ق.
    |کد کنگره  
    | ناشر =
    |data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏BP‎‏ ‎‏94‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏ز‎‏2
    دار الکتاب العربي
    |-
    | مکان نشر =بیروت - لبنان
    |موضوع  
    | سال نشر = 1422 ق یا 2001 م
    |data-type='subject'|تفاسیر اهل سنت - قرن 6ق.
    |-
    |ناشر  
    |data-type='publisher'|دار الکتاب العربي
    |-
    |مکان نشر  
    |data-type='publishPlace'|بیروت - لبنان
    |-
    |سال نشر  
    |data-type='publishYear'| 1422 هـ.ق یا 2001 م
    |-class='articleCode'
    |کد اتوماسیون
    |data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE2029AUTOMATIONCODE
    |}
    </div>


     
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE02029AUTOMATIONCODE
    «زاد المسير في علم التفسير»معروف به«زاد المسير» ،تفسير متوسط ابن جوزى و خلاصه‌اى از تفسير بزرگ وى به نام «المغني في تفسير القرآن» مى‌باشد. سبك غالب بر اين تفسير -كه همه سوره‌هاى قرآن را دربر دارد- نقلى و روايى و برگرفته از روايات منقول از پيامبر(ص) و سخنان صحابه و تابعين مى‌باشد.
    | چاپ =1
    | شابک =9953-27-016-3
    | تعداد جلد =4
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =02029
    | کتابخوان همراه نور =02029
    | کد پدیدآور =
    | پس از =
    | پیش از =
    }}
    '''زاد المسير في علم التفسير''' معروف به «زاد المسير»، تفسير متوسط [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]] و خلاصه‌اى از تفسير بزرگ وى به نام «[[المغني في تفسير القرآن]]» مى‌باشد. سبک غالب بر اين تفسير -كه همه سوره‌هاى قرآن را دربر دارد- نقلى و روايى و برگرفته از روايات منقول از پيامبر(ص) و سخنان صحابه و تابعين مى‌باشد.


    == انگيزه مفسّر ==
    == انگيزه مفسّر ==


    [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]] در مقدمه كوتاه خود بر تفسير، در بيان انگيزه خود مى‌نويسد: «چون قرآن عزيز اشرف علوم است، فهم معانى آن نيز برترين علم خواهد بود. از جانبى ديگر، با بررسى كتب تفسيرى متوجه شدم كه مفصل از آنها، خواننده را خسته مى‌كند، مختصر از آنها استفاده تام از آن نمى‌شود و متوسط از آنها داراى فوائد كمى است كه مشكلات را بررسى نكرده و به لغات غريب نپرداخته است. بر آن شدم تا مختصرى كه فوائد فراوان را به راحتى در اختيار قرار دهد ارائه دهم». البته تفسير [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]] از تفاسير مختصر محسوب نمى‌گردد؛ زيرا در چاپ‌هاى 8 و 9 جلدى و هر كدام با بيش از 400 صفحه ارائه شده است، ولى نسبت به علوم مختلفى كه [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]] دارا بوده، اين تفسير از نظر او مختصر محسوب شده است.


    ابن جوزى در مقدمه كوتاه خود بر تفسير، در بيان انگيزه خود مى‌نويسد: «چون قرآن عزيز اشرف علوم است، فهم معانى آن نيز برترين علم خواهد بود. از جانبى ديگر، با بررسى كتب تفسيرى متوجه شدم كه مفصل از آنها، خواننده را خسته مى‌كند، مختصر از آنها استفاده تام از آن نمى‌شود و متوسط از آنها داراى فوائد كمى است كه مشكلات را بررسى نكرده و به لغات غريب نپرداخته است. بر آن شدم تا مختصرى كه فوائد فراوان را به راحتى در اختيار قرار دهد ارائه دهم». البته تفسير ابن جوزى از تفاسير مختصر محسوب نمى‌گردد؛ زيرا در چاپ‌هاى 8 و 9 جلدى و هر كدام با بيش از 400 صفحه ارائه شده است، ولى نسبت به علوم مختلفى كه ابن جوزى دارا بوده، اين تفسير از نظر او مختصر محسوب شده است.
    ايشان در «[[المغني في تفسير القرآن]]» به‌طور مفصل و در زاد المسير به شكل متوسط به مباحث پرداخته است و در «تذكرة الاريب في تفسير الغريب» كه به شكل مختصر وارد بحث شده، بيشتر به غريب قرآن پرداخته است.
     
    ايشان در «المغني في تفسير القرآن» به‌طور مفصل و در زاد المسير به شكل متوسط به مباحث پرداخته است و در «تذكرة الاريب في تفسير الغريب» كه به شكل مختصر وارد بحث شده، بيشتر به غريب قرآن پرداخته است.


    == روش تفسير ==
    == روش تفسير ==


    مفسر درباره روشش مى‌نويسد: در اين كتاب از متون تفسير، ناسخ و منسوخ، اسباب نزول، مكى و مدنى گنجاندم و امورى كه مورد نياز در تفسير بود به آن افزودم. از تكرار مطالب جز بر وجه اشاره پرهيز نمودم، تا آنجا كه بر اقوال دسترسى پيدا كردم (به غير از موارد ضعيف) به شكل اختصار نقل نمودم، و اگر تفسير آيه‌اى را ذكر نكرده‌ام يا به جهت اين است كه قبلاً تفسير شده، يا اين‌كه معناى آشكارى دارد و نياز به تفسير ندارد.
    مفسر درباره روشش مى‌نويسد: در اين كتاب از متون تفسير، ناسخ و منسوخ، اسباب نزول، مكى و مدنى گنجاندم و امورى كه مورد نياز در تفسير بود به آن افزودم. از تكرار مطالب جز بر وجه اشاره پرهيز نمودم، تا آنجا كه بر اقوال دسترسى پيدا كردم (به غير از موارد ضعيف) به شكل اختصار نقل نمودم، و اگر تفسير آيه‌اى را ذكر نكرده‌ام يا به جهت اين است كه قبلاً تفسير شده، يا اين‌كه معناى آشكارى دارد و نياز به تفسير ندارد.
    خط ۵۴: خط ۴۱:
    روش كلى وى در ورود به مباحث اين‌گونه است كه با ارائه اطلاعات كلى درباره سوره از قبيل نام، فضيلت، نزول و عدد آيات آن آغاز مى‌كند، سپس اسباب النزول، لغت و شواهد بر آن، معناى كلمه و اقوال مفسران در آن مورد را به خوبى نقل مى‌نمايد. بعد از آن به احكام مأخوذه از آيه، ناسخ و منسوخ و قرائات مى‌پردازد. در نهايت مطالبى را در قالب «فصل» در تكميل تفسير آيات بيان مى‌دارد.
    روش كلى وى در ورود به مباحث اين‌گونه است كه با ارائه اطلاعات كلى درباره سوره از قبيل نام، فضيلت، نزول و عدد آيات آن آغاز مى‌كند، سپس اسباب النزول، لغت و شواهد بر آن، معناى كلمه و اقوال مفسران در آن مورد را به خوبى نقل مى‌نمايد. بعد از آن به احكام مأخوذه از آيه، ناسخ و منسوخ و قرائات مى‌پردازد. در نهايت مطالبى را در قالب «فصل» در تكميل تفسير آيات بيان مى‌دارد.


    ايشان در نقل اقوال مروى در تفسير آيه، اسباب نزول، معناى لغوى، بلاغى و غير آن، صحيح‌ترين را (به نظر خود) انتخاب مى‌نمايد و تلاش دارد كه عين الفاظ اقوال را نقل كند، و در صورت نقل به معنى، گوشزد مى‌كند. در كنار مطرح كردن قرائت‌هاى مشهور، به شاذ آنها نيز مى‌پردازد و توجيه قواعدى آن را از متخصصين فن قرائت،بيان مى‌دارد.
    ايشان در نقل اقوال مروى در تفسير آيه، اسباب نزول، معناى لغوى، بلاغى و غير آن، صحيح‌ترين را (به نظر خود) انتخاب مى‌نمايد و تلاش دارد كه عين الفاظ اقوال را نقل كند، و در صورت نقل به معنى، گوشزد مى‌كند. در كنار مطرح كردن قرائت‌هاى مشهور، به شاذ آنها نيز مى‌پردازد و توجيه قواعدى آن را از متخصصين فن قرائت، بيان مى‌دارد.


    زاد المسير از اسرائيليات خالى نيست، گرچه به ضعف آنها اشاره دارد؛ اما در روش عمومى خود در نقل اقوال درباره آنها، ترجيح قولى بر قول ديگر را بيان نمى‌كند، همچنان‌كه در ساير منقولات، رأيى را بر رأيى يا معنايى را بر معنايى، مقدم نمى‌دارد و وارد مقوله نقد يا انتخاب (جز در موارد اندك، مانند: ج1، ص165، ذيل آيه 197 سوره بقره) نمى‌شود.
    زاد المسير از اسرائيليات خالى نيست، گرچه به ضعف آنها اشاره دارد؛ اما در روش عمومى خود در نقل اقوال درباره آنها، ترجيح قولى بر قول ديگر را بيان نمى‌كند، همچنان‌كه در ساير منقولات، رأيى را بر رأيى يا معنايى را بر معنايى، مقدم نمى‌دارد و وارد مقوله نقد يا انتخاب (جز در موارد اندك، مانند: ذيل آيه 197 سوره بقره<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/12563/1/165 متن کتاب، ج1، ص165]</ref>) نمى‌شود.


    ابن جوزى در معناى لغوى،ادبى،بلاغى و... از آيات ديگر قرآن نيز كمك مى‌گيرد مانند آيه 26 سوره بقره ج1، ص47. گاهى نيز به كمك آيات ديگر، بحثى را به شكل موضوعى پى‌گيرى مى‌نمايد. مانند: ج1، ص51 ذيل آيه 30 سوره بقره درباره خلق حضرت آدم(ع).
    [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]] در معناى لغوى، ادبى، بلاغى و... از آيات ديگر قرآن نيز كمك مى‌گيرد مانند آيه 26 سوره بقره<ref>همان، ج1، ص47</ref>. گاهى نيز به كمك آيات ديگر، بحثى را به شكل موضوعى پى‌گيرى مى‌نمايد. مانند: ذيل آيه 30 سوره بقره درباره خلق حضرت آدم(ع)<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/12563/1/51 همان، ج1، ص51]</ref>


    زاد المسير متعرض آراء فقهى در ذيل آيات احكام مى‌گردد و بر فقه احمد بن حنبل تأكيد دارد؛ براى نمونه ذيل آيه 102 سوره بقره در بيان حكم سحر <ref>ج1، ص96</ref>.
    زاد المسير متعرض آراء فقهى در ذيل آيات احكام مى‌گردد و بر فقه [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] تأكيد دارد؛ براى نمونه ذيل آيه 102 سوره بقره در بيان حكم سحر<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/12563/1/96 همان، ج1، ص96]</ref>


    در تفسير آياتى كه رنگ‌وبوى ولايت حضرت على(ع) را دارند، عموماً طبق روش مفسران معتدل اهل سنت رفتار مى‌نمايد. به‌طور مثال ذيل آيه 67 سوره مائده ''' «يا أيها الرسول بلّغ...» ''' آراء و احاديثى نقل مى‌كند كه با ظاهر الفاظ، زمان نزول و اين‌كه آخرين سوره نازل شده بر پيامبر(ص) است، سازگارى ندارد.
    در تفسير آياتى كه رنگ‌وبوى ولايت [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] را دارند، عموماً طبق روش مفسران معتدل اهل سنت رفتار مى‌نمايد. به‌طور مثال ذيل آيه 67 سوره مائده''' «يا أيها الرسول بلّغ...»''' آراء و احاديثى نقل مى‌كند كه با ظاهر الفاظ، زمان نزول و اين‌كه آخرين سوره نازل شده بر پيامبر(ص) است، سازگارى ندارد.


    در آنجايى نيز كه مفسر ذيل آيه 55 سوره مائده <ref>ج1، ص561</ref>، به عنوان احتمال اول، قصه انفاق انگشتر در حال ركوع، از طرف حضرت على(ع) را مطرح مى‌نمايد و قول ابن عباس، مقاتل و مجاهد را نقل مى‌كند. محقق تفسير در پاورقى، كلام ابن كثير در تفسيرش را مبنى بر توهم حال بودن جمله ''' «و هم راكعون» ''' و نيز بيان ابن تيميه «كه اين از وضع رافضه است» را نقل مى‌كند كه خود نشانه حقد و كينه م‌حقق نسبت به على(ع) و شيعه است.
    در آنجايى نيز كه مفسر ذيل آيه 55 سوره مائده<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/12563/1/561 همان، ج1، ص561]</ref>، به عنوان احتمال اول، قصه انفاق انگشتر در حال ركوع، از طرف [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] را مطرح مى‌نمايد و قول [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، مقاتل و مجاهد را نقل مى‌كند. محقق تفسير در پاورقى، كلام [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] در تفسيرش را مبنى بر توهم حال بودن جمله''' «و هم راكعون»''' و نيز بيان [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] «كه اين از وضع رافضه است» را نقل مى‌كند كه خود نشانه حقد و كينه م‌حقق نسبت به على(ع) و شيعه است.


    == مصادر تفسير ==
    == مصادر تفسير ==




    مهم‌ترين مصادرى كه ابن جوزى از آنها نقل كرده عبارتند از، جامع البيان طبرى، مشكل القرآن و غريب القرآن ابن قتيبة، معاني القرآن فرّاء و زجاج، «الحجة في القرائات» ابو على فارسى، مجاز القرآن ابو عبيده، «النكت و العيون في تفسير القرآن» ماوردى، كه در نقل اقوال و تقسيم و ترتيب ابواب و مباحث از آن زياد متأثر شده است.
    مهم‌ترين مصادرى كه [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]] از آنها نقل كرده عبارتند از، جامع البيان طبرى، مشكل القرآن و غريب القرآن ابن قتيبة، معاني القرآن فرّاء و زجاج، «الحجة في القرائات» ابوعلى فارسى، مجاز القرآن ابوعبيده، «النكت و العيون في تفسير القرآن» ماوردى، كه در نقل اقوال و تقسيم و ترتيب ابواب و مباحث از آن زياد متأثر شده است.


    در لغت از فراهيدى، خليل بن احمد، ابن قتيبة و ابو عبيده، در نحو از فراء، زجاج، اخفش، محمد بن قاسم نحوى و كسائى، در قرائت از حجدرى، عاصم و مانند اينها، مطالب را نقل مى‌نمايد.
    در لغت از فراهيدى، [[خلیل بن احمد|خليل بن احمد]]، ابن قتيبة و ابوعبيده، در نحو از فراء، زجاج، اخفش، محمد بن قاسم نحوى و كسائى، در قرائت از حجدرى، عاصم و مانند اينها، مطالب را نقل مى‌نمايد.


    == روش تحقيق ==
    == روش تحقيق ==




    تحقيق اين اثر توسط عبدالرزاق المهدى انجام گرفته است. در مقدمه تحقيق همراه با شرح حالى از ابن جوزى، توضيح و روش تفسيرى وى را به شكل ذيل عنوان مى‌دارد:
    تحقيق اين اثر توسط عبدالرزاق المهدى انجام گرفته است. در مقدمه تحقيق همراه با شرح حالى از [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]]، توضيح و روش تفسيرى وى را به شكل ذيل عنوان مى‌دارد:


    1-مستند كردن احاديث مرفوع و شبه آن.
    #مستند كردن احاديث مرفوع و شبه آن.
    #تعيين ارزش احاديث با عناوين صحيح، حسن، ضعيف و...و اشاره‌اى به بعضى راويان آن.
    #شماره‌گذارى احاديث.
    #مشخص نمودن احاديثى كه تصحيف يا تحريف شده‌اند.
    #مشخص نمودن آيات با رقم و سوره.
    #شرح برخى مفردات.
    #بيان برخى اقوال و نقل آنها از منابع.
    #نقل مطالب از تفاسير ديگر از جمله تفسير قرطبى، [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] و....  


    2-تعيين ارزش احاديث با عناوين صحيح، حسن، ضعيف و...و اشاره‌اى به بعضى راويان آن.
    == چاپ‌ها ==


    3-شماره‌گذارى احاديث.


    4-مشخص نمودن احاديثى كه تصحيف يا تحريف شده‌اند.
    زاد المسير به دفعات زياد چاپ و انتشار يافته است:


    5-مشخص نمودن آيات با رقم و سوره.
    #چاپ اول المكتب الاسلامى بيروت، به تصحيح و تعليق محمد زهير الشاويش، و شعيب الارنؤوط و عبدالقادر الارنؤوط، 1384ق-1964م.
    #چاپ دمشق، در 8 مجلد، 1967م.
    #دار الفكر بيروت، چاپ اول، 1407ق، در 8 مجلد به تحقيق محمد بن عبدالرحمن عبدالله و ابوهاجر سعيد بسيونى زغلول، كه چاپ چهارم آن به سال 1407ق-1987م بوده است.
    #چاپ دار الكتب العلمية بيروت، 1414ق-1994م.
    #چاپ المدهش بغداد، 1348ق.


    6-شرح برخى مفردات.
    == نسخه حاضر ==


    7-بيان برخى اقوال و نقل آنها از منابع.


    8-نقل مطالب از تفاسير ديگر از جمله تفسير قرطبى، ابن كثير و... .
    نسخه حاضر از طرف دار الكتاب العربى بيروت به سال 1422ق-2001م با تحقيق عبدالرزاق المهدى، به عنوان چاپ اول در 4 مجلد به بازار كتاب عرضه شده است.


    == چاپ‌ها ==
    ==پانويس ==
    <references/>
     
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
     
    [[روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن]]
     
    [[الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل و عيون الأقاويل في وجوه التأويل]]
     
    [[الوسيط في تفسير القرآن المجيد]]
     
    [[تفسیر جوامع الجامع (محقق، جامعه مدرسین)]]
     
    [[النكت و العيون تفسير الماوردي]]
     
    [[تفسير البغوي]]
     
    [[الكشف و البيان المعروف تفسير الثعلبي]]
     
    [[تفسير الجيلاني]]
     
    [[تفسیر الشهرستاني]]
     
    [[تفسير الشریف المرتضی]]
     
    [[المحرر الوجيز في تفسير الكتاب العزيز]]


    [[البلاغة القرآنية في تفسير الزمخشري و اثرها في الدراسات البلاغية]]


    زاد المسير به دفعات زياد چاپ و انتشار يافته است:
    [[روش شیخ طوسی در تفسیر تبیان]]


    1-چاپ اول المكتب الاسلامى بيروت، به تصحيح و تعليق محمد زهير الشاويش، و شعيب الارنؤوط و عبدالقادر الارنؤوط، 1384ق-1964م.
    [[زاد المسير في علم التفسير]]


    2-چاپ دمشق، در 8 مجلد، 1967م.
    [[تفسير الجيلاني]]


    3-دار الفكر بيروت، چاپ اول، 1407ق، در 8 مجلد به تحقيق محمد بن عبدالرحمن عبدالله و ابو هاجر سعيد بسيونى زغلول، كه چاپ چهارم آن به سال 1407ق-1987م بوده است.
    [[تفسیر سورآبادی]]


    4-چاپ دار الكتب العلمية بيروت، 1414ق-1994م.
    [[الوجيز في تفسير الكتاب العزيز]]


    5-چاپ المدهش بغداد، 1348ق.
    [[المنتخب من تفسير القرآن و النكت المستخرجة من كتاب التبيان]]


    == نسخه حاضر ==
    [[تفسير جوامع الجامع (مصحح، گرجي)]]


    [[روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن]]


    نسخه حاضر از طرف دار الكتاب العربى بيروت به سال 1422ق-2001م با تحقيق عبدالرزاق المهدى، به عنوان چاپ اول در 4 مجلد به بازار كتاب عرضه شده است.
    [[ترجمه تفسير مجمع البيان]]


    ==پانويس ==
    [[الهداية إلی بلوغ النهاية]]
    <references />


    [[مجمع البيان في تفسير القرآن]]


    == پیوندها ==
    [[التبيان في تفسير القرآن]]
    [http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/12563 مطالعه کتاب زاد المسیر في علم التفسیر در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:تفسیر]]
    [[رده: تفسیر]]
    [[رده:متون تفاسیر]]
    [[رده:متون تفاسیر]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۳۹

    زاد المسیر في علم التفسیر
    زاد المسير في علم التفسير
    پدیدآورانمهدی، عبدالرزاق (محقق) ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی (نویسنده)
    ناشردار الکتاب العربي
    مکان نشربیروت - لبنان
    سال نشر1422 ق یا 2001 م
    چاپ1
    شابک‎9953-27-016-3
    موضوعتفاسیر اهل سنت - قرن 6ق.
    زبانعربی
    تعداد جلد4
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏94‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏ز‎‏2
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    زاد المسير في علم التفسير معروف به «زاد المسير»، تفسير متوسط ابن جوزى و خلاصه‌اى از تفسير بزرگ وى به نام «المغني في تفسير القرآن» مى‌باشد. سبک غالب بر اين تفسير -كه همه سوره‌هاى قرآن را دربر دارد- نقلى و روايى و برگرفته از روايات منقول از پيامبر(ص) و سخنان صحابه و تابعين مى‌باشد.

    انگيزه مفسّر

    ابن جوزى در مقدمه كوتاه خود بر تفسير، در بيان انگيزه خود مى‌نويسد: «چون قرآن عزيز اشرف علوم است، فهم معانى آن نيز برترين علم خواهد بود. از جانبى ديگر، با بررسى كتب تفسيرى متوجه شدم كه مفصل از آنها، خواننده را خسته مى‌كند، مختصر از آنها استفاده تام از آن نمى‌شود و متوسط از آنها داراى فوائد كمى است كه مشكلات را بررسى نكرده و به لغات غريب نپرداخته است. بر آن شدم تا مختصرى كه فوائد فراوان را به راحتى در اختيار قرار دهد ارائه دهم». البته تفسير ابن جوزى از تفاسير مختصر محسوب نمى‌گردد؛ زيرا در چاپ‌هاى 8 و 9 جلدى و هر كدام با بيش از 400 صفحه ارائه شده است، ولى نسبت به علوم مختلفى كه ابن جوزى دارا بوده، اين تفسير از نظر او مختصر محسوب شده است.

    ايشان در «المغني في تفسير القرآن» به‌طور مفصل و در زاد المسير به شكل متوسط به مباحث پرداخته است و در «تذكرة الاريب في تفسير الغريب» كه به شكل مختصر وارد بحث شده، بيشتر به غريب قرآن پرداخته است.

    روش تفسير

    مفسر درباره روشش مى‌نويسد: در اين كتاب از متون تفسير، ناسخ و منسوخ، اسباب نزول، مكى و مدنى گنجاندم و امورى كه مورد نياز در تفسير بود به آن افزودم. از تكرار مطالب جز بر وجه اشاره پرهيز نمودم، تا آنجا كه بر اقوال دسترسى پيدا كردم (به غير از موارد ضعيف) به شكل اختصار نقل نمودم، و اگر تفسير آيه‌اى را ذكر نكرده‌ام يا به جهت اين است كه قبلاً تفسير شده، يا اين‌كه معناى آشكارى دارد و نياز به تفسير ندارد.

    روش كلى وى در ورود به مباحث اين‌گونه است كه با ارائه اطلاعات كلى درباره سوره از قبيل نام، فضيلت، نزول و عدد آيات آن آغاز مى‌كند، سپس اسباب النزول، لغت و شواهد بر آن، معناى كلمه و اقوال مفسران در آن مورد را به خوبى نقل مى‌نمايد. بعد از آن به احكام مأخوذه از آيه، ناسخ و منسوخ و قرائات مى‌پردازد. در نهايت مطالبى را در قالب «فصل» در تكميل تفسير آيات بيان مى‌دارد.

    ايشان در نقل اقوال مروى در تفسير آيه، اسباب نزول، معناى لغوى، بلاغى و غير آن، صحيح‌ترين را (به نظر خود) انتخاب مى‌نمايد و تلاش دارد كه عين الفاظ اقوال را نقل كند، و در صورت نقل به معنى، گوشزد مى‌كند. در كنار مطرح كردن قرائت‌هاى مشهور، به شاذ آنها نيز مى‌پردازد و توجيه قواعدى آن را از متخصصين فن قرائت، بيان مى‌دارد.

    زاد المسير از اسرائيليات خالى نيست، گرچه به ضعف آنها اشاره دارد؛ اما در روش عمومى خود در نقل اقوال درباره آنها، ترجيح قولى بر قول ديگر را بيان نمى‌كند، همچنان‌كه در ساير منقولات، رأيى را بر رأيى يا معنايى را بر معنايى، مقدم نمى‌دارد و وارد مقوله نقد يا انتخاب (جز در موارد اندك، مانند: ذيل آيه 197 سوره بقره[۱]) نمى‌شود.

    ابن جوزى در معناى لغوى، ادبى، بلاغى و... از آيات ديگر قرآن نيز كمك مى‌گيرد مانند آيه 26 سوره بقره[۲]. گاهى نيز به كمك آيات ديگر، بحثى را به شكل موضوعى پى‌گيرى مى‌نمايد. مانند: ذيل آيه 30 سوره بقره درباره خلق حضرت آدم(ع)[۳]

    زاد المسير متعرض آراء فقهى در ذيل آيات احكام مى‌گردد و بر فقه احمد بن حنبل تأكيد دارد؛ براى نمونه ذيل آيه 102 سوره بقره در بيان حكم سحر[۴]

    در تفسير آياتى كه رنگ‌وبوى ولايت حضرت على(ع) را دارند، عموماً طبق روش مفسران معتدل اهل سنت رفتار مى‌نمايد. به‌طور مثال ذيل آيه 67 سوره مائده «يا أيها الرسول بلّغ...» آراء و احاديثى نقل مى‌كند كه با ظاهر الفاظ، زمان نزول و اين‌كه آخرين سوره نازل شده بر پيامبر(ص) است، سازگارى ندارد.

    در آنجايى نيز كه مفسر ذيل آيه 55 سوره مائده[۵]، به عنوان احتمال اول، قصه انفاق انگشتر در حال ركوع، از طرف حضرت على(ع) را مطرح مى‌نمايد و قول ابن عباس، مقاتل و مجاهد را نقل مى‌كند. محقق تفسير در پاورقى، كلام ابن كثير در تفسيرش را مبنى بر توهم حال بودن جمله «و هم راكعون» و نيز بيان ابن تيميه «كه اين از وضع رافضه است» را نقل مى‌كند كه خود نشانه حقد و كينه م‌حقق نسبت به على(ع) و شيعه است.

    مصادر تفسير

    مهم‌ترين مصادرى كه ابن جوزى از آنها نقل كرده عبارتند از، جامع البيان طبرى، مشكل القرآن و غريب القرآن ابن قتيبة، معاني القرآن فرّاء و زجاج، «الحجة في القرائات» ابوعلى فارسى، مجاز القرآن ابوعبيده، «النكت و العيون في تفسير القرآن» ماوردى، كه در نقل اقوال و تقسيم و ترتيب ابواب و مباحث از آن زياد متأثر شده است.

    در لغت از فراهيدى، خليل بن احمد، ابن قتيبة و ابوعبيده، در نحو از فراء، زجاج، اخفش، محمد بن قاسم نحوى و كسائى، در قرائت از حجدرى، عاصم و مانند اينها، مطالب را نقل مى‌نمايد.

    روش تحقيق

    تحقيق اين اثر توسط عبدالرزاق المهدى انجام گرفته است. در مقدمه تحقيق همراه با شرح حالى از ابن جوزى، توضيح و روش تفسيرى وى را به شكل ذيل عنوان مى‌دارد:

    1. مستند كردن احاديث مرفوع و شبه آن.
    2. تعيين ارزش احاديث با عناوين صحيح، حسن، ضعيف و...و اشاره‌اى به بعضى راويان آن.
    3. شماره‌گذارى احاديث.
    4. مشخص نمودن احاديثى كه تصحيف يا تحريف شده‌اند.
    5. مشخص نمودن آيات با رقم و سوره.
    6. شرح برخى مفردات.
    7. بيان برخى اقوال و نقل آنها از منابع.
    8. نقل مطالب از تفاسير ديگر از جمله تفسير قرطبى، ابن كثير و....

    چاپ‌ها

    زاد المسير به دفعات زياد چاپ و انتشار يافته است:

    1. چاپ اول المكتب الاسلامى بيروت، به تصحيح و تعليق محمد زهير الشاويش، و شعيب الارنؤوط و عبدالقادر الارنؤوط، 1384ق-1964م.
    2. چاپ دمشق، در 8 مجلد، 1967م.
    3. دار الفكر بيروت، چاپ اول، 1407ق، در 8 مجلد به تحقيق محمد بن عبدالرحمن عبدالله و ابوهاجر سعيد بسيونى زغلول، كه چاپ چهارم آن به سال 1407ق-1987م بوده است.
    4. چاپ دار الكتب العلمية بيروت، 1414ق-1994م.
    5. چاپ المدهش بغداد، 1348ق.

    نسخه حاضر

    نسخه حاضر از طرف دار الكتاب العربى بيروت به سال 1422ق-2001م با تحقيق عبدالرزاق المهدى، به عنوان چاپ اول در 4 مجلد به بازار كتاب عرضه شده است.

    پانويس

    1. ↑ متن کتاب، ج1، ص165
    2. ↑ همان، ج1، ص47
    3. ↑ همان، ج1، ص51
    4. ↑ همان، ج1، ص96
    5. ↑ همان، ج1، ص561

    وابسته‌ها

    روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن

    الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل و عيون الأقاويل في وجوه التأويل

    الوسيط في تفسير القرآن المجيد

    تفسیر جوامع الجامع (محقق، جامعه مدرسین)

    النكت و العيون تفسير الماوردي

    تفسير البغوي

    الكشف و البيان المعروف تفسير الثعلبي

    تفسير الجيلاني

    تفسیر الشهرستاني

    تفسير الشریف المرتضی

    المحرر الوجيز في تفسير الكتاب العزيز

    البلاغة القرآنية في تفسير الزمخشري و اثرها في الدراسات البلاغية

    روش شیخ طوسی در تفسیر تبیان

    زاد المسير في علم التفسير

    تفسير الجيلاني

    تفسیر سورآبادی

    الوجيز في تفسير الكتاب العزيز

    المنتخب من تفسير القرآن و النكت المستخرجة من كتاب التبيان

    تفسير جوامع الجامع (مصحح، گرجي)

    روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن

    ترجمه تفسير مجمع البيان

    الهداية إلی بلوغ النهاية

    مجمع البيان في تفسير القرآن

    التبيان في تفسير القرآن

    برگرفته از «https://fa.wikinoor.ir/w/index.php?title=زاد_المسير_في_علم_التفسير&oldid=696958»