جامع المسانيد: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR68984J1.jpg | عنوان = جامع المسانيد | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ابن‌جوزی، عبدالرحمن بن علی (نويسنده) بواب، علی حسین (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /الف۲۸ ج۲ 123 BP | موضوع = |ناشر | ناشر = |...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی' به 'ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ | [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی]] (نويسنده) | ||
[[بواب، علی حسین]] (محقق) | [[بواب، علی حسین]] (محقق) | ||
|زبان | |زبان | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''جامع المسانيد لابن الجوزي'''، تألیف عبدالرحمن بن علی بن جوزی (متوفی 597ق)، از جمله جوامع حدیثی اهل سنت است که با تحقیق علی حسین البواب در هشت جلد منتشر شده است. | '''جامع المسانيد لابن الجوزي'''، تألیف [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|عبدالرحمن بن علی بن جوزی]] (متوفی 597ق)، از جمله جوامع حدیثی اهل سنت است که با تحقیق [[بواب، علی حسین|علی حسین البواب]] در هشت جلد منتشر شده است. | ||
ابن جوزی در «جامع المسانيد» بین چهار کتاب حدیثی اهل سنت جمع کرده و معتقد است که این کتاب‌ها بیشتر احادیث رسول‌الله(ص) را در بر دارند و به‌لحاظ سندی نیز در رتبه عالی هستند. این کتب عبارتند از: مسند امام احمد بن | [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] در «جامع المسانيد» بین چهار کتاب حدیثی اهل سنت جمع کرده و معتقد است که این کتاب‌ها بیشتر احادیث رسول‌الله(ص) را در بر دارند و به‌لحاظ سندی نیز در رتبه عالی هستند. این کتب عبارتند از: [[مسند الإمام أحمد بن حنبل|مسند امام احمد بن حنبل]]، دو [[صحيح البخاري|صحیح بخاری]] و [[صحيح مسلم|مسلم]] و [[الجامع الصحیح و هو سنن الترمذي|جامع ترمزی]]<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ج1، ص7</ref>. | ||
ابن جوزی در این اثر کتب اربعه‌ای را که در این کتاب گرد آورده، به مشایخ معروف خود اسناد داده است. همچنان‌که احادیث کتاب را نیز به مشایخ خود اسناد داده است. وی همچنین به بعضی از کتاب‌های خود مانند: | [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] در این اثر کتب اربعه‌ای را که در این کتاب گرد آورده، به مشایخ معروف خود اسناد داده است. همچنان‌که احادیث کتاب را نیز به مشایخ خود اسناد داده است. وی همچنین به بعضی از کتاب‌های خود مانند: «[[كتاب الموضوعات|الموضوعات]]»، «[[العلل المتناهية في الأحاديث الواهية|الأحاديث الواهية]]»، «[[كشف المشكل من حديث الصحيحين|كشف المشکل]]» و «التحقيق» ارجاع داده است. تراجم‌نویسان از این کتاب در ضمن تألیفات [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] یاد کرده‌اند و [[حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله|حاجی خلیفه]]، اول کتاب را نقل کرده است<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>. | ||
نویسنده نه در مقدمه و نه در خاتمه نامی برای کتاب ذکر نکرده است. عکبری، ذهبی، ابن کثیر، صفدی، سیوطی و داودی کتاب را «جامع المسانيد» نامیده‌اند. ابن رجب و به‌تبع او اسماعیل پاشا بغدادی آن را «جامع المسانيد بألخص الأسانيد» نامیده‌اند، اما | نویسنده نه در مقدمه و نه در خاتمه نامی برای کتاب ذکر نکرده است. [[عکبری، عبدالله بن حسین|عکبری]]، [[ذهبی، محمد بن احمد|ذهبی]]، [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن کثیر]]، [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدی]]، [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] و [[داودی، احمد بن نصر|داودی]] کتاب را «جامع المسانيد» نامیده‌اند. [[ابن رجب، عبدالرحمن بن احمد|ابن رجب]] و به‌تبع او [[بغدادی، اسماعیل|اسماعیل پاشا بغدادی]] آن را «جامع المسانيد بألخص الأسانيد» نامیده‌اند، اما [[حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله|حاجی خلیفه]] آن را «جامع المسانيد و الألقاب» نامیده است. ذهبی و صفدی و داودی کتاب را هفت جزء دانسته و غالباً این‌گونه است، اما از یکی از نسخه‌های کتاب برمی‌آید که کتاب به یازده جزء تقسیم شده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
ابن جوزی در مقدمه مختصری که بر کتابش نوشته، سبب نگارش این اثر را آن دانسته که گروهی از دوستانش دوست داشتند که بر حدیث رسول‌الله(ص) آگاهی یابند و آنان چنین دریافتند که احادیث در کتب تکرار شده است و الفاظشان زیادت و نقصان دارد و این باعث سرگردانی آنها می‌شود که بر کدام اعتماد نمایند...؛ لذا مؤلف این کتاب را در جهت رفع مشکل آنان به رشته تحریر درآورده است. مؤلف در ابتدای کتاب، اولین مصنفین در حدیث و جوامع مسانید را ذکر می‌کند تا می‌رسد به اینکه مسند امام احمد بن حنبل جامع‌ترین این کتب است. پس از آن ذکر می‌کند که بین فراگیرترین و عالی‌السندترین کتب حدیثی (مسند و بخاری و مسلم و ترمذی)را جمع خواهد کرد. | [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] در مقدمه مختصری که بر کتابش نوشته، سبب نگارش این اثر را آن دانسته که گروهی از دوستانش دوست داشتند که بر حدیث رسول‌الله(ص) آگاهی یابند و آنان چنین دریافتند که احادیث در کتب تکرار شده است و الفاظشان زیادت و نقصان دارد و این باعث سرگردانی آنها می‌شود که بر کدام اعتماد نمایند...؛ لذا مؤلف این کتاب را در جهت رفع مشکل آنان به رشته تحریر درآورده است. مؤلف در ابتدای کتاب، اولین مصنفین در حدیث و جوامع مسانید را ذکر می‌کند تا می‌رسد به اینکه [[مسند الإمام أحمد بن حنبل|مسند امام احمد بن حنبل]] جامع‌ترین این کتب است. پس از آن ذکر می‌کند که بین فراگیرترین و عالی‌السندترین کتب حدیثی (مسند و [[صحيح البخاري|بخاری]] و [[صحيح مسلم|مسلم]] و [[الجامع الصحیح و هو سنن الترمذي|ترمذی]])را جمع خواهد کرد. | ||
شیوه ابن جوزی در گردآوری احادیث این است که حدیثی را که الفاظش کامل‌تر است، از هرکدام از منابع باشد، می‌آورد و تکراری را حذف می‌کند، مگر آنکه در آن فزونی حکم یا فایده‌ای باشد<ref>ر.ک: همان، ص15</ref>. | |||
شیوه [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] در گردآوری احادیث این است که حدیثی را که الفاظش کامل‌تر است، از هرکدام از منابع باشد، می‌آورد و تکراری را حذف می‌کند، مگر آنکه در آن فزونی حکم یا فایده‌ای باشد<ref>ر.ک: همان، ص15</ref>. | |||
محقق کتاب، فهارس مختصری برای کتاب تدارک دیده است؛ برای هر جزء فهرستی برای اسامی صحابه آن و شماره احادیث آنان، سپس در آخر کتاب نیز فهرستی از اسامی و کنیه‌ها و القاب همه صحابه فراهم آورده است<ref>ر.ک: همان، ص43</ref>. | محقق کتاب، فهارس مختصری برای کتاب تدارک دیده است؛ برای هر جزء فهرستی برای اسامی صحابه آن و شماره احادیث آنان، سپس در آخر کتاب نیز فهرستی از اسامی و کنیه‌ها و القاب همه صحابه فراهم آورده است<ref>ر.ک: همان، ص43</ref>. | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۱: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:حدیث]] | |||
[[رده:متون احادیث]] | |||
[[رده:احادیث اهل سنت]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهر 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مهر 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مهر 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مهر 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مهر 1402 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۳۸
| جامع المسانيد | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی (نويسنده) بواب، علی حسین (محقق) |
| سال نشر | 1426ق - 2005م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 8 |
| کد کنگره | /الف۲۸ ج۲ 123 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
جامع المسانيد لابن الجوزي، تألیف عبدالرحمن بن علی بن جوزی (متوفی 597ق)، از جمله جوامع حدیثی اهل سنت است که با تحقیق علی حسین البواب در هشت جلد منتشر شده است.
ابن جوزی در «جامع المسانيد» بین چهار کتاب حدیثی اهل سنت جمع کرده و معتقد است که این کتاب‌ها بیشتر احادیث رسول‌الله(ص) را در بر دارند و به‌لحاظ سندی نیز در رتبه عالی هستند. این کتب عبارتند از: مسند امام احمد بن حنبل، دو صحیح بخاری و مسلم و جامع ترمزی[۱].
ابن جوزی در این اثر کتب اربعه‌ای را که در این کتاب گرد آورده، به مشایخ معروف خود اسناد داده است. همچنان‌که احادیث کتاب را نیز به مشایخ خود اسناد داده است. وی همچنین به بعضی از کتاب‌های خود مانند: «الموضوعات»، «الأحاديث الواهية»، «كشف المشکل» و «التحقيق» ارجاع داده است. تراجم‌نویسان از این کتاب در ضمن تألیفات ابن جوزی یاد کرده‌اند و حاجی خلیفه، اول کتاب را نقل کرده است[۲].
نویسنده نه در مقدمه و نه در خاتمه نامی برای کتاب ذکر نکرده است. عکبری، ذهبی، ابن کثیر، صفدی، سیوطی و داودی کتاب را «جامع المسانيد» نامیده‌اند. ابن رجب و به‌تبع او اسماعیل پاشا بغدادی آن را «جامع المسانيد بألخص الأسانيد» نامیده‌اند، اما حاجی خلیفه آن را «جامع المسانيد و الألقاب» نامیده است. ذهبی و صفدی و داودی کتاب را هفت جزء دانسته و غالباً این‌گونه است، اما از یکی از نسخه‌های کتاب برمی‌آید که کتاب به یازده جزء تقسیم شده است[۳].
ابن جوزی در مقدمه مختصری که بر کتابش نوشته، سبب نگارش این اثر را آن دانسته که گروهی از دوستانش دوست داشتند که بر حدیث رسول‌الله(ص) آگاهی یابند و آنان چنین دریافتند که احادیث در کتب تکرار شده است و الفاظشان زیادت و نقصان دارد و این باعث سرگردانی آنها می‌شود که بر کدام اعتماد نمایند...؛ لذا مؤلف این کتاب را در جهت رفع مشکل آنان به رشته تحریر درآورده است. مؤلف در ابتدای کتاب، اولین مصنفین در حدیث و جوامع مسانید را ذکر می‌کند تا می‌رسد به اینکه مسند امام احمد بن حنبل جامع‌ترین این کتب است. پس از آن ذکر می‌کند که بین فراگیرترین و عالی‌السندترین کتب حدیثی (مسند و بخاری و مسلم و ترمذی)را جمع خواهد کرد.
شیوه ابن جوزی در گردآوری احادیث این است که حدیثی را که الفاظش کامل‌تر است، از هرکدام از منابع باشد، می‌آورد و تکراری را حذف می‌کند، مگر آنکه در آن فزونی حکم یا فایده‌ای باشد[۴].
محقق کتاب، فهارس مختصری برای کتاب تدارک دیده است؛ برای هر جزء فهرستی برای اسامی صحابه آن و شماره احادیث آنان، سپس در آخر کتاب نیز فهرستی از اسامی و کنیه‌ها و القاب همه صحابه فراهم آورده است[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه محقق.