۱۱۸٬۶۷۴
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ابن‌ع' به 'ابن ع'
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن‌ع' به 'ابن ع') |
||
| (۲۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR10442J1.jpg | |||
| عنوان =مرآة الافراد | |||
| عنوان‌های دیگر = | |||
| پدیدآوران = | |||
[[انیسی پور، حسین]] (تصحيح و تنظيم) | |||
| | |||
| | |||
[[جمالی اردستانی، جمال‌‌الدین محمد]] ( | [[جمالی اردستانی، جمال‌‌الدین محمد]] (نویسنده) | ||
| زبان =فارسی | |||
|زبان | | کد کنگره =BP 289/6 /ج8م4 | ||
| موضوع = | |||
آداب طریقت | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
عرفان | عرفان | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | زوار | ||
| مکان نشر =تهران - ایران | |||
| سال نشر = 1371 ش | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10442AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =1 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =10442 | |||
| کتابخوان همراه نور =10442 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
'''مرآة الافراد'''، به زبان فارسى، اثرى عرفانى است كه توسط پير جمال‌الدين اردستانى، عارف قرن نهم هجرى، به رشته‌ى تحرير درآمده است. | |||
== ساختار == | == ساختار == | ||
كتاب، مشتمل بر 165 رساله است. | كتاب، مشتمل بر 165 رساله است. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
مؤلف، در اين اثر، به تأويل بسيارى از آيات قرآنى و احاديث نبوى و چند حديث قدسى مى‌پردازد؛ مثلاًدر تأويل آيه نور مى‌گويد: | |||
مؤلف، در اين اثر، به تأويل بسيارى از آيات قرآنى و احاديث نبوى و چند حديث قدسى مى‌پردازد؛ | |||
«اين سماوات و ارض كه تو مى‌بينى عالم تمثل است و نور ذات الله، پرتوى بر اين آسمان‌ها و زمين انداخته است. تو معنى الله از مشكات بطلب. از نور مصباح؛ يعنى نور السموات و الارض، در ولايت حضرت سيد كائنات موجود و از آسمان رسالت به زمين ولايت متصل است، مانند چراغ در چراغ‌دانى كه صاف باشد و نور آن چراغ در غايت حرارت و لطافت بى‌تحريك غيرى روشنايى دهد؛ يعنى عقل محمدى(ص) لطيف است و وحى الهى در او پيداست و بر روى حكمت و حكومت و استغناء بر زمينيان تشريف مى‌نمايد؛ يعنى قاردست كه بنمايد آفتاب جمال'''«الله نور السموات»''' بر ارض، چنان‌كه اكثر اهل زمين آن نور نبينند، چنان‌كه چراغ در چراغ‌دانى كثيف باشد و پرده‌اى بر روى آن انداخته و بر بعضى چنان نمايد كه ستاره در شب تاريك.» | «اين سماوات و ارض كه تو مى‌بينى عالم تمثل است و نور ذات الله، پرتوى بر اين آسمان‌ها و زمين انداخته است. تو معنى الله از مشكات بطلب. از نور مصباح؛ يعنى نور السموات و الارض، در ولايت حضرت سيد كائنات موجود و از آسمان رسالت به زمين ولايت متصل است، مانند چراغ در چراغ‌دانى كه صاف باشد و نور آن چراغ در غايت حرارت و لطافت بى‌تحريك غيرى روشنايى دهد؛ يعنى عقل محمدى(ص) لطيف است و وحى الهى در او پيداست و بر روى حكمت و حكومت و استغناء بر زمينيان تشريف مى‌نمايد؛ يعنى قاردست كه بنمايد آفتاب جمال'''«الله نور السموات»''' بر ارض، چنان‌كه اكثر اهل زمين آن نور نبينند، چنان‌كه چراغ در چراغ‌دانى كثيف باشد و پرده‌اى بر روى آن انداخته و بر بعضى چنان نمايد كه ستاره در شب تاريك.» | ||
پيرجمال، نسبت به پيامبر اكرم و حضرت على(ع) احترام كامل دارد و از آنان به بزرگى ياد مى‌كند و در ميان عارفان، بيشتر، به مولانا علاقه‌مند است و انديشه عرفانى وى را به‌عنوان والاترين انديشه عرفانى در ميان عرفا مى‌داند. وى، در رساله هيجدهم بيان مى‌كند كه بعد از قرآن و احاديث نبوى، هيچ كتابى بهتر از مثنوى مولوى نمى‌باشد و حديقه سنايى و فصوص | پيرجمال، نسبت به پيامبر اكرم و [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] احترام كامل دارد و از آنان به بزرگى ياد مى‌كند و در ميان عارفان، بيشتر، به مولانا علاقه‌مند است و انديشه عرفانى وى را به‌عنوان والاترين انديشه عرفانى در ميان عرفا مى‌داند. وى، در رساله هيجدهم بيان مى‌كند كه بعد از قرآن و احاديث نبوى، هيچ كتابى بهتر از مثنوى مولوى نمى‌باشد و حديقه سنايى و فصوص [[ابن عربی، محمد بن علی|محى‌الدين عربى]]، در يك ورق مثنوى مولوى است. | ||
وى، كلمات بزرگان صوفيه از قبيل | وى، كلمات بزرگان صوفيه از قبيل [[ابن عربی، محمد بن علی|محى‌الدين عربى]]، عبدالقادر گيلانى، [[روزبهان بقلی، روزبهان بن ابی‌نصر|روزبهان بقلى]]، شيخ شهاب‌الدين سهرودى و عده‌اى ديگر را نيز نقل و تأويل مى‌كند. | ||
او، در رساله‌ى 22 و 165، مكاشفات خود را بيان مى‌كند كه در يكى از آنها، به حضور پيامبر اكرم(ص) مشرف مى‌شود و در ديگرى، گروه‌هايى از فرشتگان و سپس پيامبر اكرم(ص) را مشاهده مى‌نمايد. | او، در رساله‌ى 22 و 165، مكاشفات خود را بيان مى‌كند كه در يكى از آنها، به حضور پيامبر اكرم(ص) مشرف مى‌شود و در ديگرى، گروه‌هايى از فرشتگان و سپس پيامبر اكرم(ص) را مشاهده مى‌نمايد. | ||
| خط ۷۸: | خط ۵۹: | ||
پيرجمال، به‌طور مبهم به برخى از وقايع تاريخى و اوضاع اجتماعى زمان خود اشاره كرده است. وى، در رساله 83 و 104، دستور العمل‌هايى را به مريدان خود داده است. | پيرجمال، به‌طور مبهم به برخى از وقايع تاريخى و اوضاع اجتماعى زمان خود اشاره كرده است. وى، در رساله 83 و 104، دستور العمل‌هايى را به مريدان خود داده است. | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||