نعیمی دمشقی، عبدالقادر بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
</div> | </div> | ||
'''عبدالقادر بن محمد | '''عبدالقادر بن محمد نعیمى دمشقی''' (845 ـ 927ق)، مورخ، محدث، نویسنده کتاب [[الدارس في تاريخ المدارس]] | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
| خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
[[الدارس في تاريخ المدارس]] | [[الدارس في تاريخ المدارس]] | ||
[[الدارس في تاريخ المدارس (تحقیق حسنی)]] | |||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:آبان(1400)]] | [[رده:آبان(1400)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۴۵
| نام | نعیمی دمشقی، عبدالقادر بن محمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | محمد |
| متولد | 845ق برابر با 1442م |
| محل تولد | دمشق |
| رحلت | 978 ق |
| اساتید | ابراهیم ناجى |
| برخی آثار | الدارس في تاريخ المدارس |
| کد مؤلف | AUTHORCODE01055AUTHORCODE |
عبدالقادر بن محمد نعیمى دمشقی (845 ـ 927ق)، مورخ، محدث، نویسنده کتاب الدارس في تاريخ المدارس
ولادت
در سال 845ق برابر با 1442م در دمشق زاده شد و زادگاه خویش را که مدّتى نیز در آن‌جا منصب قضاوت را عهده‌دار گشته بود بسیار دوست مى‌داشت.نعیمى جزو معروفترین کسانى‌است که دربارۀ فضائل دمشق چیز نوشته‌اند ولى آخرینشان نیست. او تحت تأثیر مورخان شام و دمشق بود، که از مهمترین آنها مصطفی عدنان و ابن عساکر در تاریخ دمشق بود.
مشایخ
مؤلف ملازمت شیوخى چون ابراهیم ناجى، علامه زین‌الدین عبدالرحمن بن خلیل، زین‌الدین خطاب الغزاوى، زین‌الدین مفلح بن عبداللّه حبشى مصرى را اختیار کرد و از دست شیخ اخیر فرقۀ تصوف پوشید، همچنین از محضر بدر بن قاضى شهبة و شهاب بن قراء بهره برد و اثر خود«الایذان» را بر برهان بقاعى قرائت کرد و از او اجازۀ روایت گرفت.
شاگردان
از شاگردان او ابن طولون دمشقى (880-953ق) نویسنده کتاب مشهور القلائد الجوهرية في تاريخ الصالحية از شاگردان وى بود.
وفات
نعیمى در 978ق در دمشق وفات یافت و در قبرستان حمریه به خاک سپرده شد. [۱]
آثار او
از وى‌آثار فراوانى برجاى مانده است از قبیل:
- الدارس فی تاریخ المدارس،
- تذکرة الاخوان‌فی حوادث الزمان،
- البیتین فی تراجم العلماء و الصالحین
- العنوان فی ضبط موالید و وفیات اهل الزمان
- القول البین المحکم فی اهداء القرب للنبى(صلى‌اللّه‌علیه‌وآله) تحفة البررة فی الأحادیث المعتبرة
- إفادة النقل فی الکلام على العقل و غیره.
پانویس