۱۰۶٬۷۸۴
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (Hbaghizadeh صفحهٔ ابوالنجم فضل (مفضل) بن قدامة بن عبیدالله عجلی را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به ابوالنجم، فضل بن قدامه منتقل کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
| کد مؤلف = AUTHORCODE69143AUTHORCODE | | کد مؤلف = AUTHORCODE69143AUTHORCODE | ||
}} | }} | ||
''' اَبوالنَّجْمِ عِجْلی، فضل (مفضّل) بن قدامه '''، شاعر عصر اموی. | ''' اَبوالنَّجْمِ عِجْلی، فضل (مفضّل) بن قدامه'''، شاعر عصر اموی. | ||
==ولادت، وفات== | |||
دربارۀ تاریخ ولادت و آغاز زندگی وی تنها به این روایت میتوان استناد كرد كه گفتهاند وی دراوایل حكومت هشام بن عبدالملك (۱۰۵-۱۲۵ ق)،۷۰ سال داشته است. دراین صورت باید حدود سال ۳۰ تا ۳۵ ق به دنیا آمده باشد. | |||
از تاریخ مرگ او نیز خبری در دست نیست، تنها اربلی سال ۱۱۴ ق را ذكر كرده كه معلوم نیست در چه مأخذی یافته است. | |||
خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
1- دیوان، | 1-دیوان، | ||
اشعار ابوالنجم را راویانی چون ابوعمرو شیبانی و | اشعار ابوالنجم را راویانی چون [[شیبانی، اسحاق بن مرار|ابوعمرو شیبانی]] و [[ابن سکیت، یعقوب بن اسحاق|ابن سكیت]] در سدۀ ۳ ق گردآوری كردهاند و اینك قطعاتی از آنها در آثار ابن سلام، [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]]، [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتیبه]]، ابن ابی عون، [[ابن عبدربه، احمد بن محمد|ابن عبدربه]] و [[ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین|ابوالفرج اصفهانی]] میتوان بازیافت. | ||
بیشتر این سرودهها در قالب رجز است و اغلب به مدح و وصف اختصاص یافته است. وصف شتر، اسب، مار، ملخ و دیگر مظاهر بادیه در اشعار وی جایگاهی خاص دارد. از این رو، بجز اصمعی كه برخی ابیات او را سست و ضعیف خوانده، دیگر منتقدان كهن، اشعار وی را ستودهاند و او را در مرتبهای برتر از شاعران همروزگارش نهادهاند. | بیشتر این سرودهها در قالب رجز است و اغلب به مدح و وصف اختصاص یافته است. وصف شتر، اسب، مار، ملخ و دیگر مظاهر بادیه در اشعار وی جایگاهی خاص دارد. از این رو، بجز اصمعی كه برخی ابیات او را سست و ضعیف خوانده، دیگر منتقدان كهن، اشعار وی را ستودهاند و او را در مرتبهای برتر از شاعران همروزگارش نهادهاند. | ||
گویند برخی از سرودههای وی چندان دلاویز بوده كه گاه شاعران بزرگی چون ابونواس را به تقلید از آنها وامیداشته است. | گویند برخی از سرودههای وی چندان دلاویز بوده كه گاه شاعران بزرگی چون ابونواس را به تقلید از آنها وامیداشته است. | ||
همچنین بسیاری از ادیبان و لغویان از جمله خلیل بن | |||
همچنین بسیاری از ادیبان و لغویان از جمله [[خلیل بن احمد]]، [[ابوحاتم سجستانی، سهل بن محمد|ابوحاتم سجستانی]]، [[ابن سکیت، یعقوب بن اسحاق|ابن سكیت]]، [[مبرد، محمد بن یزید|مبرد]]، [[ابن درید، محمد بن حسن|ابن درید]]، [[ابن انباری (ابهام زدایی)|ابن انباری]]، ابوطیب لغوی، ازهری و [[ابن فارس، احمد بن فارس|ابن فارس]] به اشعار او استناد جستهاند. | |||
ارجوزۀ لامیۀ وی (حدود ۱۰۰ بیت) ضمن مجموعۀ الطرائف الادبیة در قاهره (۱۳۵۳ ق / ۱۹۳۷ م) كه به چاپ رسیده است. | ارجوزۀ لامیۀ وی (حدود ۱۰۰ بیت) ضمن مجموعۀ الطرائف الادبیة در قاهره (۱۳۵۳ ق / ۱۹۳۷ م) كه به چاپ رسیده است. | ||
<ref>فاتحینژاد، عنایتالله، ج6، ص312-311</ref>. | <ref>فاتحینژاد، عنایتالله، ج6، ص312-311</ref>. |