مباحث التخصيص عند الأصوليين: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مباحث التخصیص عند الاصولیین''' تالیف عمر بن عبدالعزیز شیلخانی، بخش تخصیص از مباحث علم اصول را به سبب اهمیت جایگاه و کثرت استعمال آن، جهت رساله دکتری <ref> ر.ک مقدمه کتاب: ص 4 </ref>، موردبحث قرار داده است.

روش مولف بدین صورت است که ابتدا آرای علما را در هر مسئله‌ای مطرح و بعد از ذکر ادله آن‌ها به ترتیب مذاهبشان، مناقشات پیرامون این ادله را می‌آورد. در صورت امکان برخی از این مناقشات را دفع، و در نهایت آن چه را که به نظر خودش، ارجح است مطرح می‌کند. <ref>همان </ref>.

مولف، مباحث خود را در قالب یک مقدمه و سه باب و خاتمه، ارائه کرده است که هر کدام از ابواب نیز مشتمل بر سه فصل است.

مقدمه شامل بر تعریف عام و خاص و نوع دلالتشان(از حیث قطعی و ظنی بودن) و آثار مترتب بر این بحث است و در  باب اول، تعریف تخصیص و فرق آن با نسخ، جواز تخصیص و ادله موافقین و مخالفین آن، آمده است. حقیقت مخصص و انواع آن، عام مخصوص بین حقیقت و مجاز، و حجیت آن، آرای اصولیون در استدلال به عام قبل از تفحص از مخصص و میزان تفحص، جزو مباحث باب دوم است. انواع مخصص (متصل و منفصل)، و انواع مخصص متصل از قبیل شرط و صفت و غایت و همچنین انواع مخصص منفصل مانند مخصص عقلی و حسی و دلیل سمعی، در باب سوم بحث می‌شود. مواردی مثل اجماع و قیاس و مفهوم و عادت، تقریر نیز از سوی برخی، به‌عنوان مخصص مطرح شده که مولف آن‌ها را نمی‌پذیرد. تخصیص به‌خصوص سبب و مذهب راوی و تعاطف بین عام و خاص و رجوع ضمیر به بخشی از عام، نیز از جمله مباحث باب سوم است. خاتمه نیز اختصاص به نتیجه بحث‌های کتاب دارد. <ref>همان ص 5 و 6 </ref>

[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]