إكسير العبادات في أسرار الشهادات: تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR52281J1.jpg | عنوان = إكسير العبادات في أسرار الشهادات | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = دربندی، آقا بن عابد (نويسنده) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /د4 الف7041 41 BP | موضوع = |ناشر | ناشر = العتبة الحسينية...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'تالیف' به 'تألیف') |
||
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = /د4 الف7041 41 BP | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''إکسیر العبادات في أسرار الشهادات''' اثر آخوند ملا آقا بن عابد بن رمضان بن زاهد شیروانی دربندی | '''إکسیر العبادات في أسرار الشهادات''' اثر آخوند [[دربندی، آقا بن عابد|ملا آقا بن عابد بن رمضان بن زاهد شیروانی دربندی حائری]]، معروف به [[دربندی، آقا بن عابد|فاضل دربندی]](متوفی 1285- 1286ق)، در بیان وقایع مربوط به امام حسین(ع) و حوادث روز عاشورا. | ||
دربندی، بهتفصیل به تشریح و تبیین حادثه عاشورا پرداخته است. او این اثر را در ۴۴ مجلس و دوازده مقدمه و یک خاتمه(که خاتمه نیز دارای سه مجلس است) نگاشته است. مدت نگارش این اثر، هجده ماه و تاریخ پایان نگارش آن، روز جمعه، پانزدهم ذیقعده سال ۱۲۷۲ قمری بوده است<ref>پیشوایی، مهدی، ج1، ص125</ref>. | [[دربندی، آقا بن عابد|دربندی]]، بهتفصیل به تشریح و تبیین حادثه عاشورا پرداخته است. او این اثر را در ۴۴ مجلس و دوازده مقدمه و یک خاتمه(که خاتمه نیز دارای سه مجلس است) نگاشته است. مدت نگارش این اثر، هجده ماه و تاریخ پایان نگارش آن، روز جمعه، پانزدهم ذیقعده سال ۱۲۷۲ قمری بوده است<ref>پیشوایی، مهدی، ج1، ص125</ref>. | ||
کتاب دارای ویژگیهایی است که در این میان، سه ویژگی آن برجسته به نظر میرسد: | کتاب دارای ویژگیهایی است که در این میان، سه ویژگی آن برجسته به نظر میرسد: | ||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
# مفصل بودن آن: این کتاب تا عصر خود، مفصلترین کتاب در تاریخ عاشورا بوده است و تا آن تاریخ، نگاشتهای به این تفصیل، فراهم نشده بود<ref>همان، ص125- 126</ref>. | # مفصل بودن آن: این کتاب تا عصر خود، مفصلترین کتاب در تاریخ عاشورا بوده است و تا آن تاریخ، نگاشتهای به این تفصیل، فراهم نشده بود<ref>همان، ص125- 126</ref>. | ||
سخن دربندی درباره چگونگی بهرهگیری وی از کتابی که متعلق به یکی از روضهخوانان معاصر خود به نام سید جعفر بوده، در واقع بیانگر اساس سست و بیپایه او در نقل گزارشهای مربوط به تاریخ عاشور است<ref>همان، ص126</ref>. | سخن [[دربندی، آقا بن عابد|دربندی]] درباره چگونگی بهرهگیری وی از کتابی که متعلق به یکی از روضهخوانان معاصر خود به نام سید جعفر بوده، در واقع بیانگر اساس سست و بیپایه او در نقل گزارشهای مربوط به تاریخ عاشور است<ref>همان، ص126</ref>. | ||
این اثر به سبب داشتن اخبار و گزارشهای سست و بیاساس، از همان آغاز هدف نقد و خردهگیری معاصران نویسنده و اندیشمندان بعدی قرار گرفته است؛ چنان که حدیثشناسان و اندیشمندانی همانند محدث | این اثر به سبب داشتن اخبار و گزارشهای سست و بیاساس، از همان آغاز هدف نقد و خردهگیری معاصران نویسنده و اندیشمندان بعدی قرار گرفته است؛ چنان که حدیثشناسان و اندیشمندانی همانند [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نوری]]، [[تنکابنی، محمد بن سلیمان|تنکابنی]]، [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ تهرانی]]، [[امین، سید محسن|سید محسن امین]] و [[مطهری، مرتضی|استاد مطهری]] بر این کتاب، ایرادهای بسیاری گرفتهاند<ref>همان</ref>. | ||
به گزارش آقابزرگ تهرانی، دربندی خود، این کتاب را از فصل «مقام وحدة الحسین» به بعد در سیزده باب(که هر باب شامل چند مجلس است) ترجمه و به نام | به گزارش آقابزرگ تهرانی، دربندی خود، این کتاب را از فصل «مقام وحدة الحسین» به بعد در سیزده باب(که هر باب شامل چند مجلس است) ترجمه و به نام [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین شاه]]، سعادات ناصری نامگذاری کرد که بارها چاپ شده است. همچنین شخصی به نام میرزامحمد حسین بن علیاکبر این کتاب را به فارسی برگرداند و با عنوان «انوار السعادة في ترجمه اسرارالشهادة» در تبریز چاپ کرد. به سبب عربیبودن متن اسرار الشهادات و تفصیل آن، دربندی بعدها مقتلی مختصر و فارسی با نام «سرمایه ایمان و جواهر ایقان در ترجمه و شرح اسرارالشهادت» نوشت که این نیز چاپ شده است<ref>همان، ص127</ref>. | ||
صرفنظر از اساس نادرست و غیرعلمی نویسنده، از کتابی با این گستردگی، باتوجهبه سرعت در | صرفنظر از اساس نادرست و غیرعلمی نویسنده، از کتابی با این گستردگی، باتوجهبه سرعت در تألیف آن که گفته شده در هجده ماه نوشته شده است و باتوجهبه امکانات اندک آن روزگار در شناسایی منابع معتبر، تا چه رسد به گزینش و استفاده از آنها، نمیتوان انتظار دقت و موشکافی علمی در گزینش صحیح و ارائه گزارشهای معتبر در نقل حادثه عاشورا داشت<ref>همان</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:سرگذشتنامهها]] | |||
[[رده:سرگذشتنامههای فردی]] | |||
[[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | |||
[[رده:حالات فردی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 اسفند 1401]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1401 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1401 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1401 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1401 توسط فریدون سبحانی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۲۷
إكسير العبادات في أسرار الشهادات | |
---|---|
پدیدآوران | دربندی، آقا بن عابد (نويسنده) |
ناشر | العتبة الحسينية المقدسة. قسم الشؤون الفکریة و الثقافیة |
مکان نشر | عراق - کربلای معلی |
سال نشر | 1415ق - 1994م |
چاپ | 1 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 3 |
کد کنگره | /د4 الف7041 41 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
إکسیر العبادات في أسرار الشهادات اثر آخوند ملا آقا بن عابد بن رمضان بن زاهد شیروانی دربندی حائری، معروف به فاضل دربندی(متوفی 1285- 1286ق)، در بیان وقایع مربوط به امام حسین(ع) و حوادث روز عاشورا.
دربندی، بهتفصیل به تشریح و تبیین حادثه عاشورا پرداخته است. او این اثر را در ۴۴ مجلس و دوازده مقدمه و یک خاتمه(که خاتمه نیز دارای سه مجلس است) نگاشته است. مدت نگارش این اثر، هجده ماه و تاریخ پایان نگارش آن، روز جمعه، پانزدهم ذیقعده سال ۱۲۷۲ قمری بوده است[۱].
کتاب دارای ویژگیهایی است که در این میان، سه ویژگی آن برجسته به نظر میرسد:
- تحلیلی بودن آن: مؤلف تنها به تدوین اخبار و توصیف وقایع نپرداخته است؛ بلکه به سبب آشنایی با حکمت و معقولات و داشتن ذهنی خلاق و نقاد، در مواردی به تحلیل گزارشها و کیفیت جمع بین اخبار معارض نیز پرداخته است.
- ضعیف و خرافهآمیز بودن بسیاری از مطالب آن: وی افزون بر آنکه گزارشهای نادر و دور از واقعیت و در مواردی، خرافهآمیز نقل کرده، دست به توجیه آنها زده و دلایلی برای درستی آنها، بیان کرده است.
- مفصل بودن آن: این کتاب تا عصر خود، مفصلترین کتاب در تاریخ عاشورا بوده است و تا آن تاریخ، نگاشتهای به این تفصیل، فراهم نشده بود[۲].
سخن دربندی درباره چگونگی بهرهگیری وی از کتابی که متعلق به یکی از روضهخوانان معاصر خود به نام سید جعفر بوده، در واقع بیانگر اساس سست و بیپایه او در نقل گزارشهای مربوط به تاریخ عاشور است[۳].
این اثر به سبب داشتن اخبار و گزارشهای سست و بیاساس، از همان آغاز هدف نقد و خردهگیری معاصران نویسنده و اندیشمندان بعدی قرار گرفته است؛ چنان که حدیثشناسان و اندیشمندانی همانند محدث نوری، تنکابنی، آقابزرگ تهرانی، سید محسن امین و استاد مطهری بر این کتاب، ایرادهای بسیاری گرفتهاند[۴].
به گزارش آقابزرگ تهرانی، دربندی خود، این کتاب را از فصل «مقام وحدة الحسین» به بعد در سیزده باب(که هر باب شامل چند مجلس است) ترجمه و به نام ناصرالدین شاه، سعادات ناصری نامگذاری کرد که بارها چاپ شده است. همچنین شخصی به نام میرزامحمد حسین بن علیاکبر این کتاب را به فارسی برگرداند و با عنوان «انوار السعادة في ترجمه اسرارالشهادة» در تبریز چاپ کرد. به سبب عربیبودن متن اسرار الشهادات و تفصیل آن، دربندی بعدها مقتلی مختصر و فارسی با نام «سرمایه ایمان و جواهر ایقان در ترجمه و شرح اسرارالشهادت» نوشت که این نیز چاپ شده است[۵].
صرفنظر از اساس نادرست و غیرعلمی نویسنده، از کتابی با این گستردگی، باتوجهبه سرعت در تألیف آن که گفته شده در هجده ماه نوشته شده است و باتوجهبه امکانات اندک آن روزگار در شناسایی منابع معتبر، تا چه رسد به گزینش و استفاده از آنها، نمیتوان انتظار دقت و موشکافی علمی در گزینش صحیح و ارائه گزارشهای معتبر در نقل حادثه عاشورا داشت[۶].
پانویس
منابع مقاله
پیشوایی، مهدی، «مقتل جامع سیدالشهدا»، قم، مؤسسه امام خمینی(ره)، چاپ پانزدهم، تابستان1395.