۱۶٬۲۱۴
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'هها' به 'هها') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
| مکان نشر =تهران - ایران | | مکان نشر =تهران - ایران | ||
| سال نشر = 1386 ش | | سال نشر = 1386 ش | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10842AUTOMATIONCODE، AUTOMATIONCODE04005AUTOMATIONCODE | |||
| کد اتوماسیون = | |||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| شابک =964-372-202-3 | | شابک =964-372-202-3 | ||
خط ۲۹: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
''' | '''مصیبتنامه''' اثر [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار نیشابوری]] است. | ||
اين اثر كه به گفته استاد [[زرینکوب، عبدالحسین|زرينكوب]] «پيچگاهى» در روند مثنوىسرايى عطار مىنمايد، شرح درد و اندوه بىسرانجام سالك فكرت است كه حقيقت را مىجويد و در هر گام ماتمى دارد و پايان راه او نيز سرگشتگى و حيرت چيزى نيست. وى در اين كتاب با اين مسئله رو بهروست كه در دو راهه شريعت و طريقت، چگونه مىتوان دنبال حقيقت را گرفت، اما پاسخ او به اين مسئله هرگز او را به آرامش نمىرساند. | اين اثر كه به گفته استاد [[زرینکوب، عبدالحسین|زرينكوب]] «پيچگاهى» در روند مثنوىسرايى عطار مىنمايد، شرح درد و اندوه بىسرانجام سالك فكرت است كه حقيقت را مىجويد و در هر گام ماتمى دارد و پايان راه او نيز سرگشتگى و حيرت چيزى نيست. وى در اين كتاب با اين مسئله رو بهروست كه در دو راهه شريعت و طريقت، چگونه مىتوان دنبال حقيقت را گرفت، اما پاسخ او به اين مسئله هرگز او را به آرامش نمىرساند. | ||
خط ۴۲: | خط ۴۱: | ||
درونمايه | درونمايه | ||
عطار در | عطار در مصیبتنامه پس از بيان مقدمات عادى و رايج عصر خويش؛ يعنى ستايش خداوند و حضرت رسول اكرم و خلفاى راشد و خاندان رسول خدا و دو سبطش كه در آنها نيز سودمندىهاى بسيارى از ديد مقاصد عارفان و اشاره به اسرار گفتههاى پيشوايان و احاديث و اخبار هست، طرح كتابش را مىريزد و به مقصود اصلىاش روى مىآورد. تخيل عطار در پرداختن فصلهاى گوناگون اين كتاب نيز بسيار نوآورانه مىنمايد. او قهرمان داستان و سالك اصلى راه دراز حقيقتخواهى را «فكر» رهرو مىداند و آن را جان و شخصيت مىبخشد و «سالك فكرت» مىخواند و گام به گام با او نزد همه مظاهر گوناگون هستى مىرود و با آنها گفتوگو مىكند و از اين گفتوگوها، چيزها مىنويسد. | ||
او پيشتر خواننده را آگاه مىكند كه همه اين مطالب به «زبان حال» بازگو مىشود و شايد همه يا بيشتر آنها از ديد «زبان قال» دروغ بنمايد: | او پيشتر خواننده را آگاه مىكند كه همه اين مطالب به «زبان حال» بازگو مىشود و شايد همه يا بيشتر آنها از ديد «زبان قال» دروغ بنمايد: | ||
خط ۵۸: | خط ۵۷: | ||
عطار خود در مقدمه مختارنامه از اين اثر نام مىبرد و [[مولوی، جلالالدین محمد|جلالالدين مولوى]] بىگمان بدان نظر داشته و مطالبى را از آن در مثنوى معنوى خود آورده و [[میبدی، حسین بن معینالدین|حسين بن معينالدين ميبدى]]، دانشمند متصوف معروف سده نهم ايران، در شرح ديوان [[امام على(ع)|حضرت امير]] (890 ه) از آن چيزهايى نقل كرده است. ديدگاه استاد فروزانفر افزوده شود بارى، هلموت ريتر خاورشناس و استاد مطالعات ايرانى و اسلامى، مىگويد: عطار كلان پىرنگ (طرح عمومى) | عطار خود در مقدمه مختارنامه از اين اثر نام مىبرد و [[مولوی، جلالالدین محمد|جلالالدين مولوى]] بىگمان بدان نظر داشته و مطالبى را از آن در مثنوى معنوى خود آورده و [[میبدی، حسین بن معینالدین|حسين بن معينالدين ميبدى]]، دانشمند متصوف معروف سده نهم ايران، در شرح ديوان [[امام على(ع)|حضرت امير]] (890 ه) از آن چيزهايى نقل كرده است. ديدگاه استاد فروزانفر افزوده شود بارى، هلموت ريتر خاورشناس و استاد مطالعات ايرانى و اسلامى، مىگويد: عطار كلان پىرنگ (طرح عمومى) مصیبتنامه را از حديثى از احاديث حضرت رسول(ص) برگرفته است. | ||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]] |