۱۶٬۲۱۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR10842J1.jpg | |||
| عنوان =مصيبت نامه | |||
| عنوان‌های دیگر = | |||
| پدیدآوران = | |||
[[عطار، محمد بن ابراهیم]] (نویسنده) | |||
| | |||
| | |||
[[شفیعی کدکنی، محمدرضا]] (مصحح) | [[شفیعی کدکنی، محمدرضا]] (مصحح) | ||
| زبان =فارسی | |||
|زبان | | کد کنگره =PIR 5046 1386 | ||
| موضوع = | |||
شعر فارسی - قرن 6ق. | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
منظومه‌های عرفانی - قرن 6ق. | |||
| ناشر = | |||
|ناشر | سخن | ||
| مکان نشر =تهران - ایران | |||
| سال نشر = 1386 ش | |||
|مکان نشر | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10842AUTOMATIONCODE، AUTOMATIONCODE04005AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | |||
| شابک =964-372-202-3 | |||
|سال نشر | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =10842 | |||
| | | کتابخوان همراه نور =10842 | ||
| | | کد پدیدآور = | ||
| | | پس از = | ||
| | | پیش از = | ||
}} | |||
'''مصیبت‌نامه''' اثر [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار نیشابوری]] است. | |||
اين اثر كه به گفته استاد [[زرین‌کوب، عبدالحسین|زرين‌كوب]] «پيچ‌گاهى» در روند مثنوى‌سرايى عطار مى‌نمايد، شرح درد و اندوه بى‌سرانجام سالك فكرت است كه حقيقت را مى‌جويد و در هر گام ماتمى دارد و پايان راه او نيز سرگشتگى و حيرت چيزى نيست. وى در اين كتاب با اين مسئله رو به‌روست كه در دو راهه شريعت و طريقت، چگونه مى‌توان دنبال حقيقت را گرفت، اما پاسخ او به اين مسئله هرگز او را به آرامش نمى‌رساند. | اين اثر كه به گفته استاد [[زرین‌کوب، عبدالحسین|زرين‌كوب]] «پيچ‌گاهى» در روند مثنوى‌سرايى عطار مى‌نمايد، شرح درد و اندوه بى‌سرانجام سالك فكرت است كه حقيقت را مى‌جويد و در هر گام ماتمى دارد و پايان راه او نيز سرگشتگى و حيرت چيزى نيست. وى در اين كتاب با اين مسئله رو به‌روست كه در دو راهه شريعت و طريقت، چگونه مى‌توان دنبال حقيقت را گرفت، اما پاسخ او به اين مسئله هرگز او را به آرامش نمى‌رساند. | ||
اين كتاب كمابيش 8780 بيت دارد كه از ديد بيرونى و درونى، با منطق‌الطير و الاهى‌نامه بسيار متفاوت نيستند، اما به گفته شادروان فروزانفر، بى‌گمان طرح آن در منظومه‌هاى زبان فارسى تازه و نوآيين است و نه پيشينيان و نه واپسينيان، چنين مثنوى بدين طرح و | ==ساختار== | ||
اين كتاب كمابيش 8780 بيت دارد كه از ديد بيرونى و درونى، با منطق‌الطير و الاهى‌نامه بسيار متفاوت نيستند، اما به گفته شادروان فروزانفر، بى‌گمان طرح آن در منظومه‌هاى زبان فارسى تازه و نوآيين است و نه پيشينيان و نه واپسينيان، چنين مثنوى بدين طرح و سبک سروده‌اند. شرح سلوك باطنى را بسيارى از شاعران چكيده يا درازدامن گفته‌اند، اما در مقالات پراكنده كه مطالب آنها با يك‌ديگر پيوستگى ندارند و عطار در اين كتاب آنها را به يك‌ديگر پيوسته است و در هر مقاله كنجكاوى خواننده را برمى‌انگيزد و او را به خواندن مقاله پسين وامى‌دارد. هر مقاله، به يكى از مراتب وجود يا اشخاص الاهى و غيبى مى‌پردازد و شيخ در گفت‌وگو با سالك و وصف آن رتبه، اطلاعات فلسفى و دينى خود را مى‌گنجاند و چند حكايت درخور مقام بر آن مى‌افزايد. | |||
وصف سير آفاقى و انفسى بدين بلندى و ريزبينى، در هيچ يك از كتاب‌هاى صوفيان نيست، اما عطار در اين منظومه به بازگويى هر يك از مراتب وجود به اعتبار صفت ويژه آن مى‌پردازد. مانند اينكه جبرئيل مظهر امر و اسرافيل نمودار احيا و ميراندن و قلم مظهر قدرت و عيسى نمونه | وصف سير آفاقى و انفسى بدين بلندى و ريزبينى، در هيچ يك از كتاب‌هاى صوفيان نيست، اما عطار در اين منظومه به بازگويى هر يك از مراتب وجود به اعتبار صفت ويژه آن مى‌پردازد. مانند اينكه جبرئيل مظهر امر و اسرافيل نمودار احيا و ميراندن و قلم مظهر قدرت و عيسى نمونه پاکى است. وى اينها را جايگاه‌هايى در راه سلوك مى‌داند و معناى سير آفاقى را به‌خوبى روشن مى‌كند و به اشارت مى‌فهماند كه مقصود از سير، تحقق بدين مراتب است. | ||
موسيقى ذهنى شاعر در اين كتاب به گمان، از دوبيتى‌هاى فهلوى‌گونه منظومه خسرو و شيرين نظامى و ويس و رامين | موسيقى ذهنى شاعر در اين كتاب به گمان، از دوبيتى‌هاى فهلوى‌گونه منظومه خسرو و شيرين نظامى و ويس و رامين فخرالدين اسعد گرگانى متأثر است. وى براى رسيدن به استقلال، آهنگ را در اين‌جا رها مى‌كند و به موسيقى غزل‌هايى روى مى‌آورد كه گاهى در همين وزن سروده بود. | ||
درون‌مايه | درون‌مايه | ||
عطار در | عطار در مصیبت‌نامه پس از بيان مقدمات عادى و رايج عصر خويش؛ يعنى ستايش خداوند و حضرت رسول اكرم و خلفاى راشد و خاندان رسول خدا و دو سبطش كه در آنها نيز سودمندى‌هاى بسيارى از ديد مقاصد عارفان و اشاره به اسرار گفته‌هاى پيشوايان و احاديث و اخبار هست، طرح كتابش را مى‌ريزد و به مقصود اصلى‌اش روى مى‌آورد. تخيل عطار در پرداختن فصل‌هاى گوناگون اين كتاب نيز بسيار نوآورانه مى‌نمايد. او قهرمان داستان و سالك اصلى راه دراز حقيقت‌خواهى را «فكر» رهرو مى‌داند و آن را جان و شخصيت مى‌بخشد و «سالك فكرت» مى‌خواند و گام به گام با او نزد همه مظاهر گوناگون هستى مى‌رود و با آنها گفت‌وگو مى‌كند و از اين گفت‌وگوها، چيزها مى‌نويسد. | ||
او پيش‌تر خواننده را آگاه مى‌كند كه همه اين مطالب به «زبان حال» بازگو مى‌شود و شايد همه يا بيش‌تر آنها از ديد «زبان قال» دروغ بنمايد: | او پيش‌تر خواننده را آگاه مى‌كند كه همه اين مطالب به «زبان حال» بازگو مى‌شود و شايد همه يا بيش‌تر آنها از ديد «زبان قال» دروغ بنمايد: | ||
| خط ۶۶: | خط ۵۲: | ||
آن‌گاه اين سالك فكرت پاى در راه سفرى دراز مى‌نهد و با توشه «توكل» گام برمى‌دارد، نزد جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل و عزرائيل، چهار فرشته مقرب خداوند و حاملان عرش و كرسى و لوح و قلم و بهشت و دوزخ و آسمان و آفتاب و ماه و آب و... مى‌رود و نزد حيوان و شيطان و جن و آدمى و حضرت آدم، نوح، ابراهيم، موسى، داود، عيسى و حضرت رسول اكرم مى‌نشيند و به گفت‌وگو با حس و خيال و عقل و دل و جان مى‌پردازد و در اين سفر دانستنى‌هاى فراوان درمى‌يابد. هر يك از فصل‌ها (مقالات) كتاب، با چندين حكايت و تمثيل كوتاه و بسيار دل‌پذير آراسته شده و هر يك از آنها، نتيجه‌اى نيكو در برگرفته است و حكايت‌ها خود اطلاعات سودمندى درباره پيامبران، پادشاهان و بزرگان و مشايخ معروف تصوف عرضه مى‌كنند؛ چنان‌كه | آن‌گاه اين سالك فكرت پاى در راه سفرى دراز مى‌نهد و با توشه «توكل» گام برمى‌دارد، نزد جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل و عزرائيل، چهار فرشته مقرب خداوند و حاملان عرش و كرسى و لوح و قلم و بهشت و دوزخ و آسمان و آفتاب و ماه و آب و... مى‌رود و نزد حيوان و شيطان و جن و آدمى و حضرت آدم، نوح، ابراهيم، موسى، داود، عيسى و حضرت رسول اكرم مى‌نشيند و به گفت‌وگو با حس و خيال و عقل و دل و جان مى‌پردازد و در اين سفر دانستنى‌هاى فراوان درمى‌يابد. هر يك از فصل‌ها (مقالات) كتاب، با چندين حكايت و تمثيل كوتاه و بسيار دل‌پذير آراسته شده و هر يك از آنها، نتيجه‌اى نيكو در برگرفته است و حكايت‌ها خود اطلاعات سودمندى درباره پيامبران، پادشاهان و بزرگان و مشايخ معروف تصوف عرضه مى‌كنند؛ چنان‌كه گزارش‌هایى درباره تاريخچه يا روى‌دادهاى زندگى علمى و فلسفى آنان مى‌توان فراچنگ آورد. سالك فكرت در اين كتاب، درد طلب را بر همه كائنات عرضه مى‌كند و از آنها براى رسيدن به مقصود راهنمايى مى‌خواهد، اما از هيچ جا پاسخى در اين‌باره نمى‌شنود و از لوح و عرش تا انبيا او را تهى‌دست روانه مى‌كنند. پير مرشد با او همراه است و وى را در جست‌وجويش معذور مى‌دارد و به كاوش بيش‌تر برمى‌انگيزد. بارى، رهايى او از سرگشتگى جز به هدايت مصطفى امكان نمى‌پذيرد؛ يعنى سالك جوينده حقيقت بايد راه سلوك اهل طريقت را در چارچوب شريعت (آموزه‌هاى مصطفى) بپيمايد. | ||
== جغرافياى كتاب == | == جغرافياى كتاب == | ||
عطار خود در مقدمه مختارنامه از اين اثر نام مى‌برد و جلال‌الدين مولوى بى‌گمان بدان نظر داشته و مطالبى را از آن در مثنوى معنوى خود آورده و حسين بن | عطار خود در مقدمه مختارنامه از اين اثر نام مى‌برد و [[مولوی، جلال‌الدین محمد|جلال‌الدين مولوى]] بى‌گمان بدان نظر داشته و مطالبى را از آن در مثنوى معنوى خود آورده و [[میبدی، حسین بن معین‌الدین|حسين بن معين‌الدين ميبدى]]، دانش‌مند متصوف معروف سده نهم ايران، در شرح ديوان [[امام على(ع)|حضرت امير]] (890 ه) از آن چيزهايى نقل كرده است. ديدگاه استاد فروزانفر افزوده شود بارى، هلموت ريتر خاورشناس و استاد مطالعات ايرانى و اسلامى، مى‌گويد: عطار كلان پى‌رنگ (طرح عمومى) مصیبت‌نامه را از حديثى از احاديث حضرت رسول(ص) برگرفته است. | ||
== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]] | |||