قوت المغتذي علی جامع الترمذي: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR117874J1.jpg | عنوان = قوت المغتذي علی جامع الترمذي | عنوان‌های دیگر = الجامع الصحیح. شرح | پدیدآورندگان | پدیدآوران = سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر (نويسنده) تکله، توفیق محمود (محقق) ترمذی، محمد بن عیسی ( نويسن...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''قوت المغتذي علی جامع الترمذي'''، اثر جلال‌الدین سیوطی (متوفی 911ق)، شرح و تعلیقه‌ای است موجز و مختصر و درعین‌حال، مفید و مهم، بر کتاب | '''قوت المغتذي علی جامع الترمذي'''، اثر [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|جلال‌الدین سیوطی]] (متوفی 911ق)، شرح و تعلیقه‌ای است موجز و مختصر و درعین‌حال، مفید و مهم، بر کتاب «[[الجامع الصحیح و هو سنن الترمذي|الجامع الصحيح]]» [[ترمذی، محمد بن عیسی|ابوعیسى محمد بن عیسى بن سوره سلمى ترمذی]] (متوفای 279ق) که با تحقیق [[تکله، توفیق محمود|توفیق محمود تکله]]، منتشر شده است. | ||
سیوطی خود در مقدمه کتاب، به معرفی آن پرداخته و آن را چهارمین اثری که وعده نگارش آنها را درباره کتب سته داده بود، عنوان نموده و آن را بر اساس و شیوه سه کتاب قبلی خود: | [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]] خود در مقدمه کتاب، به معرفی آن پرداخته و آن را چهارمین اثری که وعده نگارش آنها را درباره کتب سته داده بود، عنوان نموده و آن را بر اساس و شیوه سه کتاب قبلی خود: «[[التوشيح]]» شرح «[[صحيح البخاري|صحیح بخاری]]»، «[[الديباج]]» شرح «[[صحيح مسلم|صحیح مسلم]]» و «[[مرقاة الصعود إلى سنن أبي‌داود|مرقاة الصعود]]» شرح «[[سنن أبي‌داود|سنن ابی‌داود]]» نوشته است. در واقع این اثر، آخرین کتاب از سلسله کتبی است که وی درباره کتب سته، به رشته تحریر درآورده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ج1، ص15</ref>. | ||
مجموعه تعلیقات سیوطی که اثر حاضر نیز از جمله آنهاست، دارای اهمیت و فواید فراوانی بوده و از جمله ویژگی‌ها و خصایص آنها، موجز و مختصر بودن مطالب مطرح‌شده در آنها می‌باشد؛ به‌گونه‌ای که این ایجاز، اخلالی به فهم مطالب، وارد نکرده و در واقع می‌توان گفت که این اثر، از اطناب ممل و ایجاز مخل، به‌دور است<ref>ر.ک: همان، ص16</ref>. | مجموعه تعلیقات [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]] که اثر حاضر نیز از جمله آنهاست، دارای اهمیت و فواید فراوانی بوده و از جمله ویژگی‌ها و خصایص آنها، موجز و مختصر بودن مطالب مطرح‌شده در آنها می‌باشد؛ به‌گونه‌ای که این ایجاز، اخلالی به فهم مطالب، وارد نکرده و در واقع می‌توان گفت که این اثر، از اطناب ممل و ایجاز مخل، به‌دور است<ref>ر.ک: همان، ص16</ref>. | ||
علاوه بر این، از دیگر ویژگی‌های کتاب آن است که سیوطی امکان افزودن توضیحات و تعلیقات بیشتر بر برخی از احادیث و روایات را ممکن ساخته و در واقع، کتاب وی، بستری مناسب را برای آثار و تحقیقات پس از خویش، فراهم نموده است؛ به‌گونه‌ای که کتاب وی، پس از او، مورد استقبال علمای فراوانی قرار گرفته و از آن، به‌عنوان منبع، استفاده کرده‌اند که از جمله آنها، شیخ محدث سندی است که به تهذیب این تعلیقات پرداخته و با افزودن مطالبی لطیف و اطلاعات و مباحثی مفید بدان، همراه با توضیح مبهمات و تفسیر مشکلات آن، اثری ارزنده را ارائه نموده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | علاوه بر این، از دیگر ویژگی‌های کتاب آن است که [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]] امکان افزودن توضیحات و تعلیقات بیشتر بر برخی از احادیث و روایات را ممکن ساخته و در واقع، کتاب وی، بستری مناسب را برای آثار و تحقیقات پس از خویش، فراهم نموده است؛ به‌گونه‌ای که کتاب وی، پس از او، مورد استقبال علمای فراوانی قرار گرفته و از آن، به‌عنوان منبع، استفاده کرده‌اند که از جمله آنها، شیخ محدث سندی است که به تهذیب این تعلیقات پرداخته و با افزودن مطالبی لطیف و اطلاعات و مباحثی مفید بدان، همراه با توضیح مبهمات و تفسیر مشکلات آن، اثری ارزنده را ارائه نموده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
در صحت انتساب این کتاب به سیوطی، تردیدی وجود نداشته و علما و شرح‌حال‌نویسانی که به ترجمه و شرح حال سیوطی پرداخته‌اند، آن را جزو آثار وی، نام برده و از آن یاد کرده و از مطالب و مباحث آن، بهره برده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص17</ref>. | در صحت انتساب این کتاب به [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]]، تردیدی وجود نداشته و علما و شرح‌حال‌نویسانی که به ترجمه و شرح حال [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]] پرداخته‌اند، آن را جزو آثار وی، نام برده و از آن یاد کرده و از مطالب و مباحث آن، بهره برده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص17</ref>. | ||
شیوه شرح، به این صورت است که ابتدا، بخشی از متن کتاب اصلی آورده شده و در ادامه، به شرح و توضیح آن، پرداخته شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، همان، ص33</ref>. | شیوه شرح، به این صورت است که ابتدا، بخشی از متن کتاب اصلی آورده شده و در ادامه، به شرح و توضیح آن، پرداخته شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، همان، ص33</ref>. | ||
نسخهٔ ۳۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۱۶
| قوت المغتذي علی جامع الترمذي | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر (نويسنده)
تکله، توفیق محمود (محقق) ترمذی، محمد بن عیسی ( نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | الجامع الصحیح. شرح |
| ناشر | دار النوادر |
| مکان نشر | سوریه - دمشق ** لبنان - بیروت ** کویت |
| سال نشر | 1433ق - 2012م |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-9933-459-95-6 |
| موضوع | ترمذی، محمد بن عیسی، ۲۰۹- ۲۷۹ق. الجامع الصحیح -- نقد و تفسیر - احادیث اهل سنت - قرن 3ق. |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 3 |
| کد کنگره | 2025ج4ت 120 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
قوت المغتذي علی جامع الترمذي، اثر جلال‌الدین سیوطی (متوفی 911ق)، شرح و تعلیقه‌ای است موجز و مختصر و درعین‌حال، مفید و مهم، بر کتاب «الجامع الصحيح» ابوعیسى محمد بن عیسى بن سوره سلمى ترمذی (متوفای 279ق) که با تحقیق توفیق محمود تکله، منتشر شده است.
سیوطی خود در مقدمه کتاب، به معرفی آن پرداخته و آن را چهارمین اثری که وعده نگارش آنها را درباره کتب سته داده بود، عنوان نموده و آن را بر اساس و شیوه سه کتاب قبلی خود: «التوشيح» شرح «صحیح بخاری»، «الديباج» شرح «صحیح مسلم» و «مرقاة الصعود» شرح «سنن ابی‌داود» نوشته است. در واقع این اثر، آخرین کتاب از سلسله کتبی است که وی درباره کتب سته، به رشته تحریر درآورده است[۱].
مجموعه تعلیقات سیوطی که اثر حاضر نیز از جمله آنهاست، دارای اهمیت و فواید فراوانی بوده و از جمله ویژگی‌ها و خصایص آنها، موجز و مختصر بودن مطالب مطرح‌شده در آنها می‌باشد؛ به‌گونه‌ای که این ایجاز، اخلالی به فهم مطالب، وارد نکرده و در واقع می‌توان گفت که این اثر، از اطناب ممل و ایجاز مخل، به‌دور است[۲].
علاوه بر این، از دیگر ویژگی‌های کتاب آن است که سیوطی امکان افزودن توضیحات و تعلیقات بیشتر بر برخی از احادیث و روایات را ممکن ساخته و در واقع، کتاب وی، بستری مناسب را برای آثار و تحقیقات پس از خویش، فراهم نموده است؛ به‌گونه‌ای که کتاب وی، پس از او، مورد استقبال علمای فراوانی قرار گرفته و از آن، به‌عنوان منبع، استفاده کرده‌اند که از جمله آنها، شیخ محدث سندی است که به تهذیب این تعلیقات پرداخته و با افزودن مطالبی لطیف و اطلاعات و مباحثی مفید بدان، همراه با توضیح مبهمات و تفسیر مشکلات آن، اثری ارزنده را ارائه نموده است[۳].
در صحت انتساب این کتاب به سیوطی، تردیدی وجود نداشته و علما و شرح‌حال‌نویسانی که به ترجمه و شرح حال سیوطی پرداخته‌اند، آن را جزو آثار وی، نام برده و از آن یاد کرده و از مطالب و مباحث آن، بهره برده‌اند[۴].
شیوه شرح، به این صورت است که ابتدا، بخشی از متن کتاب اصلی آورده شده و در ادامه، به شرح و توضیح آن، پرداخته شده است[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.