ابن منظور، محمد بن مکرم: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' :' به ':'
جز (جایگزینی متن - 'ابن جوزى' به 'ابن جوزى')
جز (جایگزینی متن - ' :' به ':')
خط ۷۰: خط ۷۰:
وى کتاب‌هاى تاريخى بزرگى را نيز خلاصه كرده است . او هرگز از كار خسته نمى‌شد . [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] مى‌گويد:من کتابى در ادبيات نمى‌شناسم كه او خلاصه نكرده باشد .
وى کتاب‌هاى تاريخى بزرگى را نيز خلاصه كرده است . او هرگز از كار خسته نمى‌شد . [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] مى‌گويد:من کتابى در ادبيات نمى‌شناسم كه او خلاصه نكرده باشد .


فرزندش قطب الدين مى‌گويد : وى بعد از وفات، پانصد جلد کتاب به خط خودش بر جاى نهاده است .
فرزندش قطب الدين مى‌گويد: وى بعد از وفات، پانصد جلد کتاب به خط خودش بر جاى نهاده است .


بسيارى هم از وى حديث شنيده‌اند كه از آن جمله [[ذهبى]] و تقى الدين سبكى را مى‌توان نام برد .
بسيارى هم از وى حديث شنيده‌اند كه از آن جمله [[ذهبى]] و تقى الدين سبكى را مى‌توان نام برد .
خط ۷۹: خط ۷۹:




[[مقریزی، احمد بن علی|مقريزى]]، ابن منظور را از فقهاى برجسته شافعى شمرده است، در حالى كه ديگران از جمله : [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]]، ابن شاكر، فوات و [[سيوطى]] وى را شيعى دور از تعصب دانسته‌اند .
[[مقریزی، احمد بن علی|مقريزى]]، ابن منظور را از فقهاى برجسته شافعى شمرده است، در حالى كه ديگران از جمله: [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]]، ابن شاكر، فوات و [[سيوطى]] وى را شيعى دور از تعصب دانسته‌اند .


[[آقا بزرگ تهرانى]] در کتاب ارزشمند خود «[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة إلى تصانيف الشيعة]]» مى‌گويد:
[[آقا بزرگ تهرانى]] در کتاب ارزشمند خود «[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة إلى تصانيف الشيعة]]» مى‌گويد:
خط ۹۷: خط ۹۷:
وى ظاهراً شيعه بودن خود را پنهان مى‌داشته، چرا كه خود در ديوان انشا و پست قضاوت بوده و نمى‌توانسته شيعه بودن خود را آشكار سازد .
وى ظاهراً شيعه بودن خود را پنهان مى‌داشته، چرا كه خود در ديوان انشا و پست قضاوت بوده و نمى‌توانسته شيعه بودن خود را آشكار سازد .


همچنانكه خود در کتاب اخبار ابى نواس همين مطلب را به ابو نواس نسبت داده است . او مى‌گويد : از ميان سخنان ابو نواس كه به دست ما رسيده است بر مى‌آيد كه وى به اهل بيت ميل داشته، اما اين ميل مخفيانه بوده و جرأت اظهار آن را نداشته است . نقل شده كه روزى به ابو نواس گفتند چرا در مدح على بن موسى الرضا عليه السلام چيزى نمى‌گويى . او پاسخ داد كه مثل من چگونه در مدح مثل آن حضرت سخن بگويد و بعد اشعارى سرود كه اين بيت از جملۀ آنهاست :
همچنانكه خود در کتاب اخبار ابى نواس همين مطلب را به ابو نواس نسبت داده است . او مى‌گويد: از ميان سخنان ابو نواس كه به دست ما رسيده است بر مى‌آيد كه وى به اهل بيت ميل داشته، اما اين ميل مخفيانه بوده و جرأت اظهار آن را نداشته است . نقل شده كه روزى به ابو نواس گفتند چرا در مدح على بن موسى الرضا عليه السلام چيزى نمى‌گويى . او پاسخ داد كه مثل من چگونه در مدح مثل آن حضرت سخن بگويد و بعد اشعارى سرود كه اين بيت از جملۀ آنهاست:


{{شعر}}
{{شعر}}
خط ۱۲۹: خط ۱۲۹:
[[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] از قول فرزند وى قطب الدين، دست نوشته‌هاى بازمانده از او را 500 جلد نوشته است .
[[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] از قول فرزند وى قطب الدين، دست نوشته‌هاى بازمانده از او را 500 جلد نوشته است .


وى به مختصر كردن کتاب‌هاى مفصل علاقه داشت . از سخن مبالغه آميز [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] كه گفته است : در ميان كتب مفصل ادبى چيزى نمى‌شناسم كه او آن را مختصر نكرده باشد، مى‌توان به فراوانى تلخيص‌هاى او پى برد .
وى به مختصر كردن کتاب‌هاى مفصل علاقه داشت . از سخن مبالغه آميز [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] كه گفته است: در ميان كتب مفصل ادبى چيزى نمى‌شناسم كه او آن را مختصر نكرده باشد، مى‌توان به فراوانى تلخيص‌هاى او پى برد .


===آثار چاپ شده===
===آثار چاپ شده===
۶۱٬۱۸۹

ویرایش