إعراب ثلاثین سورة من القرآن الکریم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '↵↵|' به ' |') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
|||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
[[ابن خالویه، حسین بن احمد]] (نویسنده) | [[ابن خالویه، حسین بن احمد]] (نویسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =ناصر خسرو | | ناشر =ناصر خسرو | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۸: | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| تعداد جلد = | | تعداد جلد = | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =37486 | ||
| کتابخوان همراه نور = | | کتابخوان همراه نور = | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۸: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:قرآن و علوم قرآنی]] | |||
[[رده:علوم قرآنی]] | |||
[[رده:مباحث ادبی و بلاغی قرآن]] | |||
[[رده:مسائل لغوی و صرفی و نحوی]] | |||
[[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]] | [[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده خرداد 01]] | [[رده:مقالات بازبینی شده خرداد 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد1401]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد1401]] | ||
[[رده:مقالات تکمیلی کوتاه (خرداد-باقی‌زاده)]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۲۱
| إعراب ثلاثين سورة من القرآن الکريم | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن خالویه، حسین بن احمد (نویسنده) |
| ناشر | ناصر خسرو |
| مکان نشر | ايران - تهران |
| سال نشر | 1366ش |
| چاپ | چاپ دوم |
| زبان | عربی |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
إعراب ثلاثين سورة من القرآن الكريم، تألیف ابوعبدالله حسین بن احمد بن خالویه (متوفای 370ق)، شاعر، اديب و نحوى برجسته ایرانى‌تبار،
این کتاب شامل تفسير و اعراب استعاذه و بسمله، سپس سوره حمد و بعد از آن سوره طارق تا پايان قرآن كه بيست‌ونه سوره است و جمعا سى سوره را شامل می‌گردد؛ لذا آن را «الطارقية» نيز مى‌خوانند.
مؤلف در این کتاب به اعراب آيات و كلمات قرآن كريم پرداخته و نيز اصول هر حرف را شرح داده و تلخيص آن و فروع کلمات را بيان داشته است و بعد از آن غريب كلمات را با ذكر مصادر و منابع مفرد و جمع و تثنيه آن و هرچه كه نياز به اعراب باشد را توضيح مى‌دهد[۱].
گرچه برخی این کتاب را به حسین بن احمد بن خالویه شیعی منتسب کرده‌اند، ولی این انتساب نمی‌تواند صحیح باشد؛ زیرا در همین کتاب إعراب ثلاثین سورة من القرآن الکریم، نویسنده در پایان بحث از اعراب سوره حمد، بحثی را در ارتباط با اعراب آمین گفتن بعد از حمد بیان کرده و معنای آن و بحث از استحباب و وجوب آن را متذکر شده است[۲].
از طرف دیگر صاحب الذریعه این کتاب را تألیف ابوعبدالله حسن شافعی دانسته که به دو واسطه (ابوسعید حافظ از ابوبکر نیشابوری) از محمد بن ادریس شافعی (متوفای 254ق) روایت می‌کند و در آنجا متذکر شده است که برخلاف نظر برخی همانند سیوطی در البغیه، این کتاب از تصانیف شیخ حسین بن احمد بن خالویه شیعی نیست و دلیل بر این ادعا قول به وجوب آمین در آخر حمد است؛ چیزی که هیچ‌کدام از شیعیان آن را بیان نکرده‌اند[۳].
پانویس
- ↑ ر.ک: شهيدى صالحى، عبدالحسين، ص102
- ↑ ر.ک: متن کتاب، ص34-36
- ↑ ر.ک: آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، ج15، ص133
منابع مقاله
- شهیدی صالحی، عبدالحسین، «تفسیر و تفاسیر شیعه»، قزوین، انتشارات حدیث امروز، چاپ اول، 1381
- ابن خالویه، حسین بن احمد، «إعراب ثلاثین سورة من القرآن الکریم»، تهران، انتشارات ناصرخسرو، چاپ دوم، اسفند 1366.
- آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، «الذریعه»، بیروت، دار الأضواء، چاپ سوم، 1403ق- 1983م