۱۴۶٬۳۴۳
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =PIR۵۳۰۱/م۶ | ||
| موضوع = | | موضوع = مولوی، جلالالدین محمد بن محمد، ۶۰۴ - ۶۷۲ق. -- نقد و تفسیر | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =انتشارات انصاریان | | ناشر =انتشارات انصاریان | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
مقدمه، با امضای (م. ع. م) نوشته شده و مهمترین انتقادات وی بر [[مثنوی معنوی|مثنوی]] و [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]]، بدین قرار است: او از این که مثنوی با یاد خدا آغاز نیافته، آن را سنّتشکنی مینامد و ادامه میدهد که [[مثنوی معنوی|مثنوی]] پُر از مطالب ناصواب، روایات مجعول و افکار انحرافی است و باید مانند کتاب [[إحياء علوم الدين|احیاء علوم الدین]] [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] تهذیب میشد؛ وی همچنین میگوید [[مثنوی معنوی|مثنوی]] از [[کلیله و دمنه]] و کتب احادیث جعلی، مطالبی اقتباس کرده، ولی از منابع معتبر شیعه بهرهای نگرفته است و این نشان میدهد که [[مولوی، جلالالدین محمد|مولوی]] با معارف اهلبیت بیگانه بوده است. نگارنده، در ادامه به تفصیل به بررسی زندگانی [[شمس تبریزی، محمد|شمس]] میپردازد و با ذکر مثالهایی او را فرد بد اخلاق، عنصر نامطلوب و بیگانه با معارف شیعه معرفی و این پرسش را مطرح میکند که آیا [[شمس تبریزی، محمد|شمس]] با این خصوصیات استحقاق آن را داشت که مولوی وی را به عنوان معشوق بیانباز خود تلقی نماید؟ | مقدمه، با امضای (م. ع. م) نوشته شده و مهمترین انتقادات وی بر [[مثنوی معنوی|مثنوی]] و [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]]، بدین قرار است: او از این که مثنوی با یاد خدا آغاز نیافته، آن را سنّتشکنی مینامد و ادامه میدهد که [[مثنوی معنوی|مثنوی]] پُر از مطالب ناصواب، روایات مجعول و افکار انحرافی است و باید مانند کتاب [[إحياء علوم الدين|احیاء علوم الدین]] [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] تهذیب میشد؛ وی همچنین میگوید [[مثنوی معنوی|مثنوی]] از [[کلیله و دمنه]] و کتب احادیث جعلی، مطالبی اقتباس کرده، ولی از منابع معتبر شیعه بهرهای نگرفته است و این نشان میدهد که [[مولوی، جلالالدین محمد|مولوی]] با معارف اهلبیت بیگانه بوده است. نگارنده، در ادامه به تفصیل به بررسی زندگانی [[شمس تبریزی، محمد|شمس]] میپردازد و با ذکر مثالهایی او را فرد بد اخلاق، عنصر نامطلوب و بیگانه با معارف شیعه معرفی و این پرسش را مطرح میکند که آیا [[شمس تبریزی، محمد|شمس]] با این خصوصیات استحقاق آن را داشت که مولوی وی را به عنوان معشوق بیانباز خود تلقی نماید؟ | ||
متن کتاب، نوشتۀ [[مدرسییزدی، جواد|سید جواد مدرسی یزدی]] است و در آن کتابِ رساله در ردّ مثنوی، اثر [[مصلایییزدی، علیاکبر|میرزا علی اکبر مصلایی]]، مورد شرح و تفسیر قرارگرفته است؛ کاری که جواد | متن کتاب، نوشتۀ [[مدرسییزدی، جواد|سید جواد مدرسی یزدی]] است و در آن کتابِ رساله در ردّ مثنوی، اثر [[مصلایییزدی، علیاکبر|میرزا علی اکبر مصلایی]]، مورد شرح و تفسیر قرارگرفته است؛ کاری که [[مدرسییزدی، جواد|جواد مدرسی]]، بر این رساله انجام داده،این است که همان نقد، اندیشه و خط فکری [[مصلایییزدی، علیاکبر|مصلایی]] را، البته با لحن ملایمتر، و با ارائه نمونه مثالهای بسیار و توضیحات کافی شرح و بسط داده است. | ||
مهمترین موضوعها و عناوین این بخش بدین قرار است: [[مثنوی معنوی|مثنوی]] سنّی است؛ [[مثنوی معنوی|مثنوی]] صوفی است؛ سقوط تکالیف از نظر [[مثنوی معنوی|مثنوی]]؛ مسأله سماع؛ جبر و اختبار؛ وحدت وجود؛ اتحاد مذاهب و ادیان؛ نهی داود از ساخت مسجدالاقصی در [[مثنوی معنوی|مثنوی]]؛ ماجرای موسی و شبان؛ اطلاق عاشق و معشوق به خدا؛ هرزه سرایی، هزلیات، شطحیات و.... | مهمترین موضوعها و عناوین این بخش بدین قرار است: [[مثنوی معنوی|مثنوی]] سنّی است؛ [[مثنوی معنوی|مثنوی]] صوفی است؛ سقوط تکالیف از نظر [[مثنوی معنوی|مثنوی]]؛ مسأله سماع؛ جبر و اختبار؛ وحدت وجود؛ اتحاد مذاهب و ادیان؛ نهی داود از ساخت مسجدالاقصی در [[مثنوی معنوی|مثنوی]]؛ ماجرای موسی و شبان؛ اطلاق عاشق و معشوق به خدا؛ هرزه سرایی، هزلیات، شطحیات و.... | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]] | |||
[[رده:مقالات جدید(آبان) باقی زاده]] | [[رده:مقالات جدید(آبان) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1402]] | ||