قرآن و مولوی: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR.....J1.jpg | عنوان =قرآن و مولوی | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = بابایی، رضا (نویسنده) |زبان | زبان = | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر =انجمن معارف اسلامی ایران | مکان نشر = قم | سال نشر =1380 | کد اتوماسیون =AUT...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر = | | تصویر =NURقرآن و مولویJ1.jpg | ||
| عنوان =قرآن و مولوی | | عنوان =قرآن و مولوی | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =BP۸۴/۸/ب۲م۸ | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''قرآن و مولوی''' تألیف رضا | '''قرآن و مولوی''' تألیف [[بابایی، رضا|رضا بابایی]]، این کتاب، شامل یک درآمد و سه بخش است. در «درآمد» سه عنوان ذیل بررسی شده: | ||
1. | 1.حکایت‌گری و قصه پردازی [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]] به تأسّی از قرآن کریم؛ ۲.هدایت‌گری و ضلالت‌افکنی قرآن و [[مثنوی معنوی|مثنوی]]؛ | ||
قرآن و | |||
۳.اثر پذیری‌های [[مثنوی معنوی|مثنوی]] از قرآن. | |||
بخش اول، با عنوان بر صفحۀ حیات، گذری گذرا بر زندگی، احوال و آثار منظوم و منشور [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] و جایگاه علمی و ادبی او افکنده است. | |||
در بخش دوم، با عنوان قرآن در چشم و دل [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]]، به دیدگاه‌های [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] دربارۀ مقام، کارکرد و جایگاه قرآن می‌پردازد. بر اساس این تحقیق [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] قرآن را باران حق، نور، عصای موسی، حال‌های انبیا، ریسمان خدا خوانده است و همچنین مسائل ذیل را از زبان [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] به عنوان کارکرد و فواید وحی برشمرده است: میزان سنجی و موزونگری، روشنگری و رهنمونی؛ اصل و آغاز پیشه‌ها، اطمینان افزایی، کشندگی و ربایندگی. | |||
در بخش سوم، با عنوان تفسیر و تأویل قرآن در نگاه [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]]، وضعیت تفسیر و تأویل درآثار [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]] را به بررسی می‌گیرد و به این نتیجه می‌رسد که در اندیشۀ [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] اگر تأویل به تبدیل معنا و تغییر مفهوم آیه بیانجامد پذیرفتتی نیست و اگر تأویل آن باشد که قرآن پژوه را در راه حقیقت، تیزبین‌تر و آگاه‌تر کند برای او قابل قبول است؛ هرچند آن نیز باید در چارچوپ عقل وحیانی و شریعت آسمانی باشد. فهرست منابع در پایان کتاب درج شده است.<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص239-240</ref> | |||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
<references /> | <references /> | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۷: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:قرآن و علوم قرآنی]] | |||
[[رده:علوم قرآنی]] | |||
[[رده: مباحث ادبی و بلاغی قرآن]] | |||
[[رده:مقالات جدید(آبان) باقی زاده]] | [[رده:مقالات جدید(آبان) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1402]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۵۲
| قرآن و مولوی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | بابایی، رضا (نویسنده) |
| ناشر | انجمن معارف اسلامی ایران |
| مکان نشر | قم |
| سال نشر | 1380 |
| چاپ | اول |
| کد کنگره | BP۸۴/۸/ب۲م۸ |
قرآن و مولوی تألیف رضا بابایی، این کتاب، شامل یک درآمد و سه بخش است. در «درآمد» سه عنوان ذیل بررسی شده:
1.حکایت‌گری و قصه پردازی مولوی به تأسّی از قرآن کریم؛ ۲.هدایت‌گری و ضلالت‌افکنی قرآن و مثنوی؛
۳.اثر پذیری‌های مثنوی از قرآن.
بخش اول، با عنوان بر صفحۀ حیات، گذری گذرا بر زندگی، احوال و آثار منظوم و منشور مولانا و جایگاه علمی و ادبی او افکنده است.
در بخش دوم، با عنوان قرآن در چشم و دل مولوی، به دیدگاه‌های مولانا دربارۀ مقام، کارکرد و جایگاه قرآن می‌پردازد. بر اساس این تحقیق مولانا قرآن را باران حق، نور، عصای موسی، حال‌های انبیا، ریسمان خدا خوانده است و همچنین مسائل ذیل را از زبان مولانا به عنوان کارکرد و فواید وحی برشمرده است: میزان سنجی و موزونگری، روشنگری و رهنمونی؛ اصل و آغاز پیشه‌ها، اطمینان افزایی، کشندگی و ربایندگی.
در بخش سوم، با عنوان تفسیر و تأویل قرآن در نگاه مولانا، وضعیت تفسیر و تأویل درآثار مولوی را به بررسی می‌گیرد و به این نتیجه می‌رسد که در اندیشۀ مولانا اگر تأویل به تبدیل معنا و تغییر مفهوم آیه بیانجامد پذیرفتتی نیست و اگر تأویل آن باشد که قرآن پژوه را در راه حقیقت، تیزبین‌تر و آگاه‌تر کند برای او قابل قبول است؛ هرچند آن نیز باید در چارچوپ عقل وحیانی و شریعت آسمانی باشد. فهرست منابع در پایان کتاب درج شده است.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص239-240
منابع مقاله
عالمی، محمدعَلَم، کتاب‌شناسی توصیفی مولانا (شامل جدیدترین تحقیقات و قدیمی‌ترین کتاب‌های مولوی پژوهی)، قم، انتشارات دانشگاه قم، 1392ش.