قرآن و مولوی: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR.....J1.jpg | عنوان =قرآن و مولوی | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = بابایی، رضا (نویسنده) |زبان | زبان = | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر =انجمن معارف اسلامی ایران | مکان نشر = قم | سال نشر =1380 | کد اتوماسیون =AUT...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
'''قرآن و مولوی''' تألیف رضا بابایی، این کتاب، شامل یک درآمد و سه بخش است. در «درآمد» سه عنوان ذیل بررسی شده: | '''قرآن و مولوی''' تألیف رضا بابایی، این کتاب، شامل یک درآمد و سه بخش است. در «درآمد» سه عنوان ذیل بررسی شده: | ||
1. | 1.حکایتگری و قصه پردازی مولوی به تأسّی از قرآن کریم؛ ۲.هدایتگری و ضلالتافکنی قرآن و مثنوی؛ ۳.اثر پذیریهای مثنوی از قرآن. | ||
قرآن و مثنوی؛ ۳.اثر پذیریهای مثنوی از قرآن. | |||
بخش اول، با عنوان بر صفحۀ حیات، گذری گذرا بر زندگی، احوال و آثار منظوم و منشور مولانا و جایگاه علمی و ادبی او افکنده است. | بخش اول، با عنوان بر صفحۀ حیات، گذری گذرا بر زندگی، احوال و آثار منظوم و منشور مولانا و جایگاه علمی و ادبی او افکنده است. | ||
خط ۳۴: | خط ۳۳: | ||
در بخش دوم، با عنوان قرآن در چشم و دل مولوی، به دیدگاههای مولانا دربارۀ مقام، کارکرد و جایگاه قرآن میپردازد. بر اساس این تحقیق مولانا قرآن را باران حق، نور، عصای موسی، حالهای انبیا، ریسمان خدا خوانده است و همچنین مسائل ذیل را از زبان مولانا به عنوان کارکرد و فواید وحی برشمرده است: میزان سنجی و موزونگری، روشنگری و رهنمونی؛ اصل و آغاز پیشهها، اطمینان افزایی، کشندگی و ربایندگی. | در بخش دوم، با عنوان قرآن در چشم و دل مولوی، به دیدگاههای مولانا دربارۀ مقام، کارکرد و جایگاه قرآن میپردازد. بر اساس این تحقیق مولانا قرآن را باران حق، نور، عصای موسی، حالهای انبیا، ریسمان خدا خوانده است و همچنین مسائل ذیل را از زبان مولانا به عنوان کارکرد و فواید وحی برشمرده است: میزان سنجی و موزونگری، روشنگری و رهنمونی؛ اصل و آغاز پیشهها، اطمینان افزایی، کشندگی و ربایندگی. | ||
در بخش سوم، با عنوان تفسیر و تأویل قرآن در نگاه مولانا، وضعیت تفسیر و تأویل درآثار مولوی را به بررسی میگیرد و به این نتیجه میرسد که در اندیشۀ مولانا اگر تأویل به تبدیل معنا و تغییر مفهوم آیه بیانجامد پذیرفتتی نیست و اگر تأویل آن باشد که قرآن پژوه را در راه | در بخش سوم، با عنوان تفسیر و تأویل قرآن در نگاه مولانا، وضعیت تفسیر و تأویل درآثار مولوی را به بررسی میگیرد و به این نتیجه میرسد که در اندیشۀ مولانا اگر تأویل به تبدیل معنا و تغییر مفهوم آیه بیانجامد پذیرفتتی نیست و اگر تأویل آن باشد که قرآن پژوه را در راه حقیقت، تیزبینتر و آگاهتر کند برای او قابل قبول است؛ هرچند آن نیز باید در چارچوپ عقل وحیانی و شریعت آسمانی باشد. فهرست منابع در پایان کتاب درج شده است.<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص239-240</ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
<references /> | <references /> |
نسخهٔ ۲۶ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۴۴
قرآن و مولوی | |
---|---|
پرونده:NUR.....J1.jpg | |
پدیدآوران | بابایی، رضا (نویسنده) |
ناشر | انجمن معارف اسلامی ایران |
مکان نشر | قم |
سال نشر | 1380 |
چاپ | اول |
کد کنگره | |
قرآن و مولوی تألیف رضا بابایی، این کتاب، شامل یک درآمد و سه بخش است. در «درآمد» سه عنوان ذیل بررسی شده:
1.حکایتگری و قصه پردازی مولوی به تأسّی از قرآن کریم؛ ۲.هدایتگری و ضلالتافکنی قرآن و مثنوی؛ ۳.اثر پذیریهای مثنوی از قرآن.
بخش اول، با عنوان بر صفحۀ حیات، گذری گذرا بر زندگی، احوال و آثار منظوم و منشور مولانا و جایگاه علمی و ادبی او افکنده است.
در بخش دوم، با عنوان قرآن در چشم و دل مولوی، به دیدگاههای مولانا دربارۀ مقام، کارکرد و جایگاه قرآن میپردازد. بر اساس این تحقیق مولانا قرآن را باران حق، نور، عصای موسی، حالهای انبیا، ریسمان خدا خوانده است و همچنین مسائل ذیل را از زبان مولانا به عنوان کارکرد و فواید وحی برشمرده است: میزان سنجی و موزونگری، روشنگری و رهنمونی؛ اصل و آغاز پیشهها، اطمینان افزایی، کشندگی و ربایندگی.
در بخش سوم، با عنوان تفسیر و تأویل قرآن در نگاه مولانا، وضعیت تفسیر و تأویل درآثار مولوی را به بررسی میگیرد و به این نتیجه میرسد که در اندیشۀ مولانا اگر تأویل به تبدیل معنا و تغییر مفهوم آیه بیانجامد پذیرفتتی نیست و اگر تأویل آن باشد که قرآن پژوه را در راه حقیقت، تیزبینتر و آگاهتر کند برای او قابل قبول است؛ هرچند آن نیز باید در چارچوپ عقل وحیانی و شریعت آسمانی باشد. فهرست منابع در پایان کتاب درج شده است.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص239-240
منابع مقاله
عالمی، محمدعَلَم، کتابشناسی توصیفی مولانا (شامل جدیدترین تحقیقات و قدیمیترین کتابهای مولوی پژوهی)، قم، انتشارات دانشگاه قم، 1392ش.