طنز در مثنوی معنوی: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR.....J1.jpg | عنوان =طنز در مثنوی معنوی | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = علومی، محمدعلی (نویسنده) |زبان | زبان = | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر =شرکت کتابهای جیبی | مکان نشر =تهران | سال نشر =1386 | کد اتوما...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۶ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۰:۰۵
طنز در مثنوی معنوی | |
---|---|
پرونده:NUR.....J1.jpg | |
پدیدآوران | علومی، محمدعلی (نویسنده) |
ناشر | شرکت کتابهای جیبی |
مکان نشر | تهران |
سال نشر | 1386 |
چاپ | اول |
تعداد جلد | 3ج |
کد کنگره | |
طنز در مثنوی معنوی اثر محمدعلی علومی، به بررسی طنز و فکاهیات در دفتر اول و دوم "مثنوی معنوی"، سرودهی مولانا اختصاص یافته است و در سه جلد منتشر شده است.
طنز در مثنوی معنوی (جلد اول)
این کتاب؛ در قطع جیبی؛ شامل یک پیش درآمد و داستانهای طنزآلود دفتر اول و دوم مثنوی است. در پیش در آمد دیدگاه تعدادی از نظریهپردازان را در باب چگونگی و چرایی ایجاد طنز بیان میکند و به این نکته اشاره دارد که با توجه به چون و چند ایجاد طنز، مولانا در مثنوی، داستان سرایی طنزپرداز است. نگارنده برای درک طنز داستانهای مثنوی، تفاوتهای معنا و مفهوم داستان را در گذشته و حال به ایجاز شرح میدهد.
در بخش داستانها، سیزده حکایت طنز آمیز و دوازده داستان فکاهی (فرق طنز و فکاهی در جلد سوم این مجموعه آمدهاست) را از دفتر اول و دوم مثنوی گردآوری کرده است و در قسمت حکایات، غالبا، ابتدا آنها را شرح نموده و سپس شیوههای داستان پردازی و لایههای پنهانی داستان را توضیح میدهد. منابع و مآخذ در پایان کتاب درج شده است.
طنز در مثنوی معنوی (جلد دوم)
این کتاب، شامل مقدمه و طنزهای دفتر سوم و چهارم مشوی است. در مقدمه با هدف درک طنزهای مولانا، بخشهایی از آرا و اندیشههای بزرگان و نظریه پردازان ایرانی و خارجی را ذکر نموده است. داستانهای طنز و فکاهی در دو بخش جداگانه تدوین شده و مؤلف غالبا داستانهای طنزآمیز را شرح کرده و شیوههای طنز پردازی و داستان پردازی مولانا و لایههای پنهانی داستان را نیز بررسی و توضیح داده است. منابع و مآخذ در پایان کتاب آمده است.
طنز در مثنوی معنوی (جلد سوم)
این کتاب، شامل مقدمهای کوتاه و طنزهای دفتر پنجم و ششم مثنوی است. در مقدمه، تفاوت داستان فکاهی و طنز و ساختار آن به اختصار بیان شده است. داستانهای طنزآلود و فکاهیات در دو بخش جداگانه تنظیم و مانند دو دفتر قبلی، تنها داستانهای آن شرح داده شده و شیوههای طنزپردازی مولانا مورد بررسی قرار گرفته است.
منابع و مآخذ در پایان کتاب درج شده است.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص230-231
منابع مقاله
عالمی، محمدعَلَم، کتابشناسی توصیفی مولانا (شامل جدیدترین تحقیقات و قدیمیترین کتابهای مولوی پژوهی)، قم، انتشارات دانشگاه قم، 1392ش.