الرسالة العلوية في فضل أميرالمؤمنين علی سائر البرية سوی سيدنا رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌و‌آله: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'سيد مرتضى' به 'سيد مرتضى') |
جز (جایگزینی متن - ' :' به ':') |
||
| خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
سپس به اصل كتاب پرداخته كه مشتمل سه قسم با زير مجموعه اى از تعدادى فصول ميباشد: | سپس به اصل كتاب پرداخته كه مشتمل سه قسم با زير مجموعه اى از تعدادى فصول ميباشد: | ||
قسم اول : فى آلاثار | قسم اول: فى آلاثار | ||
در اين قسم به اثبات افضليت حضرت على(ع) از طريق آيات قرآن ميپردازد و با استناد به آيه شريفه مباهله و منظور از لفظ «انفسنا» كه حضرت على(ع) ميباشد افضليت حضرت را ثابت ميكند و در ادامه بوسيله برخى از روايات از قبيل خبر «المواخاة» و خبر «الطير المشوى» و خبر «انا و على كهاتين» و خبر «الحسن و الحسين سيدا شباب اهل الجنة و ابوهما خير منهما» و برخى روايات ديگر، افضليت حضرت على بر سائر ناس را اثبات مى‌كند و گاهى در ذيل اين روايات' رواياتى نيز از اهل تسنن را ذكر مى‌كند و آن را رد مى كند مثل روايت ابوبكر و عمر سيدا كهول أهل الجنة و... | در اين قسم به اثبات افضليت حضرت على(ع) از طريق آيات قرآن ميپردازد و با استناد به آيه شريفه مباهله و منظور از لفظ «انفسنا» كه حضرت على(ع) ميباشد افضليت حضرت را ثابت ميكند و در ادامه بوسيله برخى از روايات از قبيل خبر «المواخاة» و خبر «الطير المشوى» و خبر «انا و على كهاتين» و خبر «الحسن و الحسين سيدا شباب اهل الجنة و ابوهما خير منهما» و برخى روايات ديگر، افضليت حضرت على بر سائر ناس را اثبات مى‌كند و گاهى در ذيل اين روايات' رواياتى نيز از اهل تسنن را ذكر مى‌كند و آن را رد مى كند مثل روايت ابوبكر و عمر سيدا كهول أهل الجنة و... | ||
| خط ۹۷: | خط ۹۷: | ||
در ادامه اجماع [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] مبنى بر اينكه حضرت على(ع) افضل امت بعد از نبى(ص) است را ذكر مى كند. | در ادامه اجماع [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] مبنى بر اينكه حضرت على(ع) افضل امت بعد از نبى(ص) است را ذكر مى كند. | ||
قسم سوم : | قسم سوم: | ||
در جواب از بعضى از شبهات وارد بر افضليت حضرت على(ع) بر تمام خلق مگر پيغمبر خاتم(ص) مى‌باشد. | در جواب از بعضى از شبهات وارد بر افضليت حضرت على(ع) بر تمام خلق مگر پيغمبر خاتم(ص) مى‌باشد. | ||
نسخهٔ ۶ نوامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۰:۴۱
| نام کتاب | الرسالة العلوية في فضل أمير المؤمنين علی سائر البرية سوی سيدنا رسول الله صلی الله علیه و آله |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | التفضیل
المعروف بالتفضیل تفضیل امیرالمومنین |
| پدیدآورندگان | کراجکی، محمد بن علی (نويسنده)
کریمی، عبدالعزیز (مصحح) |
| زبان | عربی |
| کد کنگره | BP 37/4 /ک4ر5 |
| موضوع | احادیث شیعه - قرن 5ق.
علی بن ابی طالب (ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - اثبات خلافت علی بن ابی طالب (ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - فضایل |
| ناشر | دليل ما |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1385 هـ.ش یا 1427 هـ.ق |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE959AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى
"الرسالة العلوية فى فضل امير المؤمنين على سائر البريه سوى سيدنا رسول الله(ص)" اثر ابو الفتح كراجكى(449ق) به زبان عربى در موضوع كلام و با تحقيق عبد العزيز كريمى ميباشد. اين رساله با عنوان «التفضيل» نيز شهرت دارد و درالذريعه نيز با همين عنوان آمده‌است.
ساختار
مولف، مطالب خود را به صورت پيوسته و با كلمه فصل، مباحث را از همديگر تفكيك مى كند. و در هر فصل به بيان يكى از فضايل امير المؤمنين(ع) ميپردازد كه سبب برترى آن حضرت بر ديگران است. اين اسباب در واقع احاديثى از رسول خدا يا منقبت و ويژگى‌اى است كه آن حضرت دارا بوده است.
با توضيحى كوتاه در باره‌ى اين فضيلتها، به نقل روايات آنها پرداخته و با ذكر سلسله اسناد، آنها را آورده است. سپس توضيح مى دهد كه اين احاديث يا گزارش ها چگونه بر فضل و برترى على(ع) بر ديگران دلالت مى كند.
از آنجا كه مؤلف، خود از عالمان و محدثان كهن است نيازى به ذكر مصادر نبوده و در واقع، روايات او منبعى براى كتب بعدى مثل بحار الانوار علامه مجلسى است. در عين حال مصحح در پاورقى ها به ديگر مصادرى كه اين اخبار را نقل كرده‌اند بخصوص منابع اهل سنت اشاره كرده است. خود مؤلف نيز تلاش كرده روايات و احاديث را با اسناد محدثان غير شيعه نقل كند و به روايات فريقين توجه داشته است چنانكه ابتدا از آيات قرآن استدلال آورده و از دليل عقلى نيز بهره برده است.
گزارش محتوا
كتاب با مقدمه‌اى از محقق شروع شده كه با اشاره به اينكه مسئله امامت يكى از مهمترين اصول دين بشمار ميرود، چنين ذكر شده كه بهترين امت بعد رسول خدا(ص) حضرت على(ع) ميباشد و خصوصياتى در حضرت على است كه در غير او يافت نميشود و برخى از اين خصوصيات را چنين ميشمرد:
1- نزول قرآن در شان او (حدود 300 آيه)
2- كيفيت ولادت او
3- علم حضرت (از قبيل فقه، قرآن، تفسير، بلاغة و فصاحة )
4- قضاوت حضرت
5- مكارم اخلاق حضرت (از قبيل حلم، كرم، سخاوت، شجاعة و فتوة )
6- سياست و رهبرى جامعه
7- زهد و عبادت حضرت
و در ادامه 23 اثر كه در شان حضرت على(ع) نوشته شده را ميشمرد.
محقق در ادامه به بيان زندگى نامه مولف ميپردازد سپس به بيان اسم كتاب كه مولف، آن را به چه نامى، نامگذارى كرده است كه چهار اسم براى كتاب ذكر ميكند و در نهايت نام رسالة العلويه را مورد تاييد خود ميداند.
سپس به اصل كتاب پرداخته كه مشتمل سه قسم با زير مجموعه اى از تعدادى فصول ميباشد:
قسم اول: فى آلاثار
در اين قسم به اثبات افضليت حضرت على(ع) از طريق آيات قرآن ميپردازد و با استناد به آيه شريفه مباهله و منظور از لفظ «انفسنا» كه حضرت على(ع) ميباشد افضليت حضرت را ثابت ميكند و در ادامه بوسيله برخى از روايات از قبيل خبر «المواخاة» و خبر «الطير المشوى» و خبر «انا و على كهاتين» و خبر «الحسن و الحسين سيدا شباب اهل الجنة و ابوهما خير منهما» و برخى روايات ديگر، افضليت حضرت على بر سائر ناس را اثبات مى‌كند و گاهى در ذيل اين روايات' رواياتى نيز از اهل تسنن را ذكر مى‌كند و آن را رد مى كند مثل روايت ابوبكر و عمر سيدا كهول أهل الجنة و...
سپس به نقل رواياتى مى‌پردازد كه ابن شاذان از طرق اهل تسنن در مضمون افضليت حضرت آورده و بدين وسيله به اثبات مدعى مى‌پردازد.
قسم دوم: فى الاعتبار
در اين قسمت ويژگى‌هايى از حضرت مى‌شمرد كه دلالت بر افضليت او مى‌كند مثل سابقه حضرت در اسلام، ليلة المبيت، مقامات حضرت در جهاد، جايگاه حضرت در جنگهاى احد، خندق و احزاب.
در ادامه اجماع سيد مرتضى مبنى بر اينكه حضرت على(ع) افضل امت بعد از نبى(ص) است را ذكر مى كند.
قسم سوم:
در جواب از بعضى از شبهات وارد بر افضليت حضرت على(ع) بر تمام خلق مگر پيغمبر خاتم(ص) مى‌باشد.
نسخه شناسى
كتاب توسط انتشارات دليل ما در يك جلد و 168 صفحه و با تحقيق عبد العزيز كريمى چاپ اول خود در سال 1385ش و با شابك 9-225-397-964 در قم منتشر شده است.
در پايان نيز فهرست آيات، احاديث، اعلام، طوايف و قبايل، اماكن، وقايع و ايام، كتب وارده در متن، مصادر تحقيق و فهرست محتويات را ذكر مى‌كند.