اندیشههای کوانتومی مولانا، پیوند علم و عرفان: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =PIR۵۳۰۷/ک۹ف۴ | ||
| موضوع = | | موضوع =مولوی، جلال الدین محمد بن محمد، ۶۰۴-۶۷۲ق.- معلومات- کوانتوم,شعر فارسی- قرن ۷ق.- تاریخ و نقد | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =نشر علم | | ناشر =نشر علم | ||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:مقالات جدید(آبان) باقی زاده]] | [[رده:مقالات جدید(آبان) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1402]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۰۳
اندیشههای کوانتومی مولانا، پیوند علم و عرفان | |
---|---|
پدیدآوران | فرشاد، محسن (نویسنده) |
ناشر | نشر علم |
مکان نشر | تهران |
سال نشر | 1384 |
چاپ | دوم |
موضوع | مولوی، جلال الدین محمد بن محمد، ۶۰۴-۶۷۲ق.- معلومات- کوانتوم,شعر فارسی- قرن ۷ق.- تاریخ و نقد |
کد کنگره | PIR۵۳۰۷/ک۹ف۴ |
اندیشههای کوانتومی مولانا، پیوند علم و عرفان تألیف محسن فرشاد؛ این کتاب، در نُه فصل، مشابهات و مشترکات عرفان مولوی و فیزیک کوانتوم را مورد بحث قرار میدهد و این موضوع را مطرح میکند که انسان دارای نیروهای شهودی و باطنی است که اگر آن را به سلاح علم مجهز کند و یا علم را به سلاح نیروهای شهودی تجهیز نماید، سعادت خود را تأمین کرده و از این منجلابی که امروز بشر در آن دست و پا میزند و به نام عدالت و قانون و خدا همنوع خود را میکُشد، رهایی خواهد یافت. به نظر نویسنده، نظریه کوانتوم یکی از تئوریهایی است که قادر است علم و عرفان را با هم متحد کند. به همین دلیل وی ضمن پژوهش و مطالعه بر روی تئوری کوانتوم و کتاب مثنوی به این نتیجه رسیده که مولانا در اشعار خود و از طریق مکاشفه به مسائلی اشاره کرده که تئوری کوانتوم از طریق ساختمانهای ریاضی و کاوش در ذرّات اتمی و ریز اتمی به آنها رسیده است. او با مقایسۀ این دو، یعنی برخی اشعار مولانا و تئوری کوانتوم، کوشیده است که گامی در جهت وحدت علم و عرفان و اتحاد دانشمند و عارف بردارد.
نگارنده، در این پژوهش ضمن جستجوی اتحاد علم و عرفان با تکیه بر برخی اشعار مولانا به پرسشهای ذیل پاسخی ارائه داده است: چگونه انسان بدون اینکه دانشمند فیزیک و یا ریاضی و یا طبیعی به مفهوم دانشگاهی امروز باشد، از طریق کشف و شهود و بینش باطنی به نظریاتی دست مییابد که قرنها بعد دانش فیزیک و ریاضی یا اختر فیزیک، به آن دست مییازد؟ آیا راهی وجود دارد که این نیروی باطنی را برای سعادت بشر و استفادۀ هرچه بیشتر از گنج پنهان و ناشناخته وجود انسان، عمیقانه بشناسیم مورد بهرهبرداری قرار دهیم؟ آیا راهی هست که دانش جدید و علوم طبیعی و تجربی،این نیروی باطنی را شناخته و از آن برای خوشبختی انسان استفاده کنیم؟
عناوین فصلهای نُهگانه کتاب عبارت است از: اتحاد علم و عرفان؛ یگانگی ناظر و منظور؛ بیوپلاسما و هالۀ انسانی؛ مکانیک موجی و اندیشههای مولانا؛ رفتارشناسی ذرات بنیادی از دیدگاه مولانا،و شناختشناسی همه شهودی مولانا؛ هندسۀ کیهانی و مولانا، و ماده از دیدگاه متافیزیکی؛ یگانگی بزرگ فیزیکی و عرفانی عالم؛ اتحاد انسان با عالم هستی، حرکت به سمت نور از لحاظ فیزیکی؛ پیام فرهنگی طبیعت، و انرژیهای شفابخش و پزشکی جادویی؛ پیام فرهنگی طبیعت در جهان کلان یا عالم اکبر.
کتاب، فاقد کتابنامه و فهرست منابع است.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص189-190
منابع مقاله
عالمی، محمدعَلَم، کتابشناسی توصیفی مولانا (شامل جدیدترین تحقیقات و قدیمیترین کتابهای مولوی پژوهی)، قم، انتشارات دانشگاه قم، 1392ش.