مجموعه مقالههای همایش داستانپردازی مولوی: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR110122J1.jpg | عنوان =مجموعه مقالههاي همايش داستانپردازي مولوي | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = دانشگر، محمد (بهکوشش) انجمن علمي زبان و ادبيات فارسي (سایر) |زبان | زبان = فارسي | کد کنگره =PIR 5290/م3 | مو...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''مجموعه مقالههای همایش داستانپردازی مولوی''' به کوشش محمد | '''مجموعه مقالههای همایش داستانپردازی مولوی''' به کوشش [[دانشگر، محمد|محمد دانشگر]]، این کتاب، شامل 24 مقاله با موضوع داستان پردازی [[مولوی، جلالالدین محمد|مولوی]] است که به مناسبت سال جهانی مولانا(2007)، از سوی انجمن علمی [استادان] زبان و ادبیات فارسی با همکاری بیش از ده نهاد علمی و فرهنگی دیگر تهیه و منتشر شده است. | ||
بنابر اشارهای که در مقدمه آمده، ابتدا فراخوانی با موضوع مذکور منتشر میشود و در پی این فراخوان 101 مقاله به دبیرخانه همایش واصل میگردد و از این میان، 36مقاله به عوان مقالات برتر، برگزیده و انتخاب میشود و سپس از این مجموعه برگزیده شده، 12 مقاله برجستهتر را پیش از این در فصلنامه پژوهشهای ادبی (شماره 16) به صورت ویژهنامه، به چاپ میرساند و سرانجام 24 مقاله باقیمانده در این مجموعه عرضه میشود. | بنابر اشارهای که در مقدمه آمده، ابتدا فراخوانی با موضوع مذکور منتشر میشود و در پی این فراخوان 101 مقاله به دبیرخانه همایش واصل میگردد و از این میان، 36مقاله به عوان مقالات برتر، برگزیده و انتخاب میشود و سپس از این مجموعه برگزیده شده، 12 مقاله برجستهتر را پیش از این در فصلنامه پژوهشهای ادبی (شماره 16) به صورت ویژهنامه، به چاپ میرساند و سرانجام 24 مقاله باقیمانده در این مجموعه عرضه میشود. | ||
برخی از عناوین این مقالات، چنین است: | برخی از عناوین این مقالات، چنین است: | ||
مفهوم نمادین آتش در | داستان؛ زبان روشن و ازلی [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]](تحلیل ساختار داستانی پادشاه و کنیزک)؛ | ||
مفهوم نمادین آتش در [[مثنوی معنوی|مثنوی]]؛ | |||
تحلیل قصۀ شیر و نخجیران بر مبنای داستانهای فرعی و پرسشهای داستانی؛ | تحلیل قصۀ شیر و نخجیران بر مبنای داستانهای فرعی و پرسشهای داستانی؛ | ||
خط ۴۲: | خط ۴۳: | ||
ویژگیهای قصۀ قلعۀ ذات الصور در مثنوی مولوی؛ | ویژگیهای قصۀ قلعۀ ذات الصور در مثنوی مولوی؛ | ||
بررسی ساختار گفت و گو در داستانهای مثنوی | بررسی ساختار گفت و گو در داستانهای [[مثنوی معنوی|مثنوی مولوی]]؛ | ||
اساطیر در آثار | اساطیر در آثار [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]]؛ | ||
و...<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص121-122</ref> | و...<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص121-122</ref> |
نسخهٔ ۱۲ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۱۲
مجموعه مقالههاي همايش داستانپردازي مولوي | |
---|---|
پدیدآوران | دانشگر، محمد (بهکوشش) انجمن علمي زبان و ادبيات فارسي (سایر) |
ناشر | انجمن علمي زبان و ادبيات فارسي- خانه کتاب |
مکان نشر | ايران - تهران : انجمن علمي زبان و ادبيات فارسي ايران - تهران : خانه کتاب |
سال نشر | 1386ش. |
چاپ | يکم |
موضوع | مولوي، جلال الدين محمد بن محمد، 604 - 672ق. - کنگرهها |
زبان | فارسي |
کد کنگره | PIR 5290/م3 |
مجموعه مقالههای همایش داستانپردازی مولوی به کوشش محمد دانشگر، این کتاب، شامل 24 مقاله با موضوع داستان پردازی مولوی است که به مناسبت سال جهانی مولانا(2007)، از سوی انجمن علمی [استادان] زبان و ادبیات فارسی با همکاری بیش از ده نهاد علمی و فرهنگی دیگر تهیه و منتشر شده است.
بنابر اشارهای که در مقدمه آمده، ابتدا فراخوانی با موضوع مذکور منتشر میشود و در پی این فراخوان 101 مقاله به دبیرخانه همایش واصل میگردد و از این میان، 36مقاله به عوان مقالات برتر، برگزیده و انتخاب میشود و سپس از این مجموعه برگزیده شده، 12 مقاله برجستهتر را پیش از این در فصلنامه پژوهشهای ادبی (شماره 16) به صورت ویژهنامه، به چاپ میرساند و سرانجام 24 مقاله باقیمانده در این مجموعه عرضه میشود.
برخی از عناوین این مقالات، چنین است:
داستان؛ زبان روشن و ازلی مولانا(تحلیل ساختار داستانی پادشاه و کنیزک)؛
مفهوم نمادین آتش در مثنوی؛
تحلیل قصۀ شیر و نخجیران بر مبنای داستانهای فرعی و پرسشهای داستانی؛
پژوهشی در نماد پردازی دو کهن - درخت و آتش در حکایت دقوتی؛ ویژگیهای قصۀ قلعۀ ذات الصور در مثنوی مولوی؛
بررسی ساختار گفت و گو در داستانهای مثنوی مولوی؛
اساطیر در آثار مولانا؛
و...[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص121-122
منابع مقاله
عالمی، محمدعَلَم، کتابشناسی توصیفی مولانا (شامل جدیدترین تحقیقات و قدیمیترین کتابهای مولوی پژوهی)، قم، انتشارات دانشگاه قم، 1392ش.