زبان و ادب فارسی در قلمرو عثمانی: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR112191J1.jpg | عنوان =زبان و ادب فارسی در قلمرو عثمانی | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = رياحي، محمد امين (نویسنده) |زبان | زبان = فارسي | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر =شرکت انتشاراتي پاژنگ | مکان نشر =ايرا...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۱۴
| زبان و ادب فارسی در قلمرو عثمانی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | رياحي، محمد امين (نویسنده) |
| ناشر | شرکت انتشاراتي پاژنگ |
| مکان نشر | ايران - تهران |
| سال نشر | 1369ش. |
| چاپ | يکم |
| زبان | فارسي |
| کد کنگره | |
زبان و ادب فارسی در قلمرو عثمانی تألیف محمدامین ریاحی، این کتاب، حاصل بسط یافته و کامل شدۀ یک سخنرانی مؤلف است که در سال 1350 از طریق رادیو ایران ایراد کرده است.
این کمتاب اگر چه ارتباط مستقیم با موضوع مولانا ندارد؛ اما این مطلب جالب را بررسی میکند که وقتی کاروان بهاءولد، خانوادۀ مولانا، از بلخ به آسیای صغیر مهاجرت کردند در همۀ شهرهای ارمنینشین و مسلمان نشین آن نواحی، به زبان فارسی با مردم گفت و گو میکردند و مجالس درس و موعظه و شعر و ادب آنان به زبان فارسی بود و آثار نظم و نثر شان نیز به فارسی در آن سرزمین رواج مییافت و اهالی آن سامان چنان با زبان و ادب فارسی آشنا بودند که گویی فرضا قونیه و قیصریه بخشی از بلخ یا نیشابور بوده است.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص61
منابع مقاله
عالمی، محمدعَلَم، کتابشناسی توصیفی مولانا (شامل جدیدترین تحقیقات و قدیمیترین کتابهای مولوی پژوهی)، قم، انتشارات دانشگاه قم، 1392ش.