ادوارد هفتم و دربار یهودی او: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =DA 567/آ۷الف۴ | ||
| موضوع = | | موضوع =سرگذشتنامه ادوارد هفتم، پادشاه انگلستان، ۱۸۴۱ - ۱۸۱۰ م,شاهان و فرمانروایان - سرگذشتنامه انگلستان,روچیلد (خاندان),انگلستان - سرگذشتنامه بانکداران | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران | | ناشر =مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:تاریخ]] | |||
[[رده:بریتانیا(انگلستان. ویلز. اسکاتلند)]] | |||
[[رده:مقالات جدید(مهر) باقی زاده]] | [[رده:مقالات جدید(مهر) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهر 1402]] | ||
نسخهٔ ۲ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۱۴
| ادوارد هفتم و دربار یهودی او | |
|---|---|
| پدیدآوران | آلفری، آنتونی (نویسنده)
سلامی، ناهید (مترجم) امامی، غلامرضا (مترجم) |
| ناشر | مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1381 |
| چاپ | اول |
| موضوع | سرگذشتنامه ادوارد هفتم، پادشاه انگلستان، ۱۸۴۱ - ۱۸۱۰ م,شاهان و فرمانروایان - سرگذشتنامه انگلستان,روچیلد (خاندان),انگلستان - سرگذشتنامه بانکداران |
| کد کنگره | DA 567/آ۷الف۴ |
ادوارد هفتم و دربار یهودی او تألیف آنتونی آلفری، ترجمه ناهید سلامی و غلامرضا امامی، این کتاب اثری تحقیقی است که بر پایه اسناد فراوان، از جمله اسناد خصوصی خاندان سلطنتی بریتانیا نگاشته شده است.
این اثر با بررسی تحولات دربار انگلستان و شکلگیری کانونهای زرسالارِ توطئهگر در اطراف این دربارها، مخاطبان را با تلاشهای گسترده مالی سرمایهداران یهودی آشنا میسازد.
این اثر مشتمل بر مقدمه و دوازده فصل است. از آنجا که سالهای آغازین سدۀ بیستم، سالهای اوجگیری نفوذ سرمایهداران یهودی در شکلدهی به سرمایهداری غرب بود، این کتاب به بخش مهمی از رویدادها و روابط مؤثر در این تحول میپردازد و از طرفی برای شناخت زندگی و احوال یهودیان در دوران معاصر به ویژه در کشورهای اروپایی اهمیت بسیار دارد.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: شرفایی، محسن، ص176-177
منابع مقاله
شرفایی، محسن، رمضانعلی ایزانلو، محمدحسین محمدپور، کتابشناسی توصیفی ادیان، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی، 1391ش.