جا‌مع‌ الفرق‌ و المذاهب‌ الإسلامیه‌: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR66198J1.jpg | عنوان = جا‌مع‌ الفرق‌ و المذاهب‌ الإسلامیه‌ | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = مهنا، ع. امیر (نويسنده) خ‍ری‍س‌، ع‍ل‍ی‌ (نويسنده) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ن...» ایجاد کرد)
    (بدون تفاوت)

    نسخهٔ ‏۲۸ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۴۹

    جا‌مع‌ الفرق‌ و المذاهب‌ الإسلامیه‌
    جا‌مع‌ الفرق‌ و المذاهب‌ الإسلامیه‌
    پدیدآورانمهنا، ع. امیر (نويسنده) خ‍ری‍س‌، ع‍ل‍ی‌ (نويسنده)
    ناشرالمرکز الثقافي العربي
    مکان نشرلبنان - بیروت
    سال نشر1994م
    چاپ2
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    جامع الفرق و المذاهب الإسلامية، اثر امیر مهنا و علی خریس، کتابی است که نویسنده آن، بر اساس ترتیب حروف الفبا، به معرفی فرقه‌ها و مذاهب اسلامی پرداخته است.

    وی پیش از شروع مطالب، در مقدمه‌ای، به‌صورت ریشه‌ای، به بررسی چگونگی شکل‌گیری اولیه این فرق و مذاهب پرداخته و به این موضوع اشاره نموده است که تقریبا تمام مورخان اتفاق نظر دارند که موضوع فرقه‌ها در اسلام، از سقیفه آغاز شده و از آنجا شکل گرفته است؛ جایی که انصار برای محدود کردن سلطه مهاجران پس از رحلت پیامبر(ص) جمع شدند... از همین جا این حرکت انصار، چیزی را شکل داد که می‌توان آن را نخستین فرقه‌ها در اسلام قلمداد کرد؛ درست در زمانی که سه جهت‌گیری سیاسی در رقابت با یکدیگر پدید آمد:

    1. جریان نخست، به خلافت دست یافت؛ خلافتی که با حمایت اساسی عمر بن خطاب و دیگرانی که راه را برای بیعت با خلیفه اول هموار کردند، با تکیه بر سرعت و ابتکار عمل، برای ابوبکر منعقد شد.
    2. جریان دوم که دامنه وسیع‌تری را در بر می‌گرفت، علی بن ابی‌طالب(ع) آن را نمایندگی می‌کرد. این جریان را علاوه بر بنی‌هاشم که او را واجد شرایط رهبری و مناسب برای آن مرحله انتقالی حساس می‌دانستند، صحابه اولیه و برخی از انصار، تشکیل می‌دادند.
    3. جریان سوم، جریانی است که در همان دوره اولیه، اعلام نشد، اما با تکیه بر زمان و بهره‌مندی از تناقضات اجتماعی، در پی آن بود که در آن درگیری، جای خود را بگیرد که همان جریان بنی‌امیه است که زمان مساعد را در دوران خلافت عثمان یافت و از طریق آن، به اهداف خود در قدرت رسید[۱].

    اولین فرقه معرفی‌شده در کتاب، فرقه «اباحیه جناحیه حلولیه» است که معتقد است روح ابوهاشم بن محمد بن حنفیه، در عبدالله بن عمرو کندی، حلول کرده است[۲].

    از دیگر فرقه‌های معرفی‌شده در کتاب، می‌توان از فرقه اباضیه، ابراهیمیه، اسماعیلیه، بابیه، باقریه، ثعالبه، ثوبانیه، جهمیه، حارثیه، خشبیه، خطابیه، خوارج، معتزله، مشبهه، زیدیه، سبئیه، سکاکیه، فاطمیه، منصوریه، موسویه، ناووسیه و هشامیه نام برد.

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه، ص5
    2. ر.ک: متن کتاب، ص9

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها