البر و الصلة: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR83031J1.jpg | عنوان = البر و الصلة | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ابن‌جوزی، عبدالرحمن بن علی (نويسنده) عبدالموجود، عادل (محقق) معوض، علی محمد ( محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /و2...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''كتاب البر و الصلة'''، اثر ابوالفرج عبدالرحمن بن على بن جوزى (597-508ق)، عالم بغدادی قرن ششم هجری است که در دانش‌های گوناگون زمانه خود چیره‌دست بوده است. این کتاب نمودی از دو فرهنگ «نیکومنشی» و «پی‌جویی از خویشاوندان» در سنت نبوی(ص) است که ابن جوزی بحث فراگیرانه‌ای را با بهره‌گیری از احادیث و آثار روایی دیگر در این باب انجام داده است. این کتاب با پژوهش، پاورقی‌ها و مقدمه | '''كتاب البر و الصلة'''، اثر [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابوالفرج عبدالرحمن بن على بن جوزى]] (597-508ق)، عالم بغدادی قرن ششم هجری است که در دانش‌های گوناگون زمانه خود چیره‌دست بوده است. این کتاب نمودی از دو فرهنگ «نیکومنشی» و «پی‌جویی از خویشاوندان» در سنت نبوی(ص) است که [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] بحث فراگیرانه‌ای را با بهره‌گیری از احادیث و آثار روایی دیگر در این باب انجام داده است. این کتاب با پژوهش، پاورقی‌ها و مقدمه «[[عبدالموجود، عادل|عادل عبدالموجود]]» و «[[معوض، علی محمد|علی معوض]]» عرضه شده است. | ||
ابن جوزی انگیزه‌اش را از نوشتن این کتاب، اموری مانند بی‌توجهی فرزندان به امور پدر و مادر و گاه، بی‌ادبی به آنان برشمرده است<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص35</ref>. او مجموعه گفتارش را در پنجاه‌وچهار باب تنظیم کرده است که با | [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] انگیزه‌اش را از نوشتن این کتاب، اموری مانند بی‌توجهی فرزندان به امور پدر و مادر و گاه، بی‌ادبی به آنان برشمرده است<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص35</ref>. او مجموعه گفتارش را در پنجاه‌وچهار باب تنظیم کرده است که با «[[المعقول في بر الوالدين و صلة الرحم]]» آغاز می‌شود و با باب‌هایی مانند «گناه عقوق پدر و مادر و پاداش انفاق بر آن‌ها»، «پاداش آزاد نمودن بردگان» و «سرپرستی یتیمان» و مانند آن ادامه می‌یابد. پایان‌بخش کتاب نیز، این باب است: «کسانی که در این سرا نیکو‌منشند، در سرای دیگر نیز نیکومنشانه می‌زی‌اند». شیوه ابن جوزی در استشهاد به احادیث، این‌گونه است که سلسله سند هر حدیث را در آغاز آن درج می‌کند<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص28</ref>. | ||
محققان در آغاز، بحث کوتاهی درباره «بر» و «صله» انجام داده‌اند و شرح حالی از ابن جوزی نوشته و آثار او را برشمرده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص27-5</ref>. آنان نشانی احادیث کتاب را در پاورقی‌هاشان آورده‌اند و درباره برخی عبارت‌های متن توضیحاتی افزوده‌اند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص128</ref>. همچنین، فهرست‌هایی از آیه‌ها، حدیث‌ها، آثار، مسندها، قافیه‌ها، قبیله‌ها، شهرها و موضوع‌ها را در پایان کتاب فراهم آورده‌اند. | محققان در آغاز، بحث کوتاهی درباره «بر» و «صله» انجام داده‌اند و شرح حالی از ابن جوزی نوشته و آثار او را برشمرده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص27-5</ref>. آنان نشانی احادیث کتاب را در پاورقی‌هاشان آورده‌اند و درباره برخی عبارت‌های متن توضیحاتی افزوده‌اند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص128</ref>. همچنین، فهرست‌هایی از آیه‌ها، حدیث‌ها، آثار، مسندها، قافیه‌ها، قبیله‌ها، شهرها و موضوع‌ها را در پایان کتاب فراهم آورده‌اند. | ||
نسخهٔ ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۵۶
| البر و الصلة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن‌جوزی، عبدالرحمن بن علی (نويسنده)
عبدالموجود، عادل (محقق) معوض، علی محمد ( محقق) |
| ناشر | مؤسسة الکتب الثقافیة |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1413ق - 1993م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /و25 الف2 141/5 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
كتاب البر و الصلة، اثر ابوالفرج عبدالرحمن بن على بن جوزى (597-508ق)، عالم بغدادی قرن ششم هجری است که در دانش‌های گوناگون زمانه خود چیره‌دست بوده است. این کتاب نمودی از دو فرهنگ «نیکومنشی» و «پی‌جویی از خویشاوندان» در سنت نبوی(ص) است که ابن جوزی بحث فراگیرانه‌ای را با بهره‌گیری از احادیث و آثار روایی دیگر در این باب انجام داده است. این کتاب با پژوهش، پاورقی‌ها و مقدمه «عادل عبدالموجود» و «علی معوض» عرضه شده است.
ابن جوزی انگیزه‌اش را از نوشتن این کتاب، اموری مانند بی‌توجهی فرزندان به امور پدر و مادر و گاه، بی‌ادبی به آنان برشمرده است[۱]. او مجموعه گفتارش را در پنجاه‌وچهار باب تنظیم کرده است که با «المعقول في بر الوالدين و صلة الرحم» آغاز می‌شود و با باب‌هایی مانند «گناه عقوق پدر و مادر و پاداش انفاق بر آن‌ها»، «پاداش آزاد نمودن بردگان» و «سرپرستی یتیمان» و مانند آن ادامه می‌یابد. پایان‌بخش کتاب نیز، این باب است: «کسانی که در این سرا نیکو‌منشند، در سرای دیگر نیز نیکومنشانه می‌زی‌اند». شیوه ابن جوزی در استشهاد به احادیث، این‌گونه است که سلسله سند هر حدیث را در آغاز آن درج می‌کند[۲].
محققان در آغاز، بحث کوتاهی درباره «بر» و «صله» انجام داده‌اند و شرح حالی از ابن جوزی نوشته و آثار او را برشمرده‌اند[۳]. آنان نشانی احادیث کتاب را در پاورقی‌هاشان آورده‌اند و درباره برخی عبارت‌های متن توضیحاتی افزوده‌اند[۴]. همچنین، فهرست‌هایی از آیه‌ها، حدیث‌ها، آثار، مسندها، قافیه‌ها، قبیله‌ها، شهرها و موضوع‌ها را در پایان کتاب فراهم آورده‌اند.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.