ابن قاضی شهبه، محمد بن ابوبکر: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | عنوان = ابن قاضی شهبه، ابوالفضل محمد بن ابوبکر بن احمد بن محمد | تصویر = NUR00000.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = يوسف بن محمد بن عمر؛ | نام‌های دیگر = ابوالفضل محمد بن ابوبکر بن احمد بن محمد؛...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۵۱
| ابن قاضی شهبه، ابوالفضل محمد بن ابوبکر بن احمد بن محمد | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | يوسف بن محمد بن عمر؛ |
| نام‌های دیگر | ابوالفضل محمد بن ابوبکر بن احمد بن محمد؛ |
| لقب | بدرالدين؛ |
| تخلص | ابن قاضی شهبه؛ |
| نام پدر | ابوبکر بن احمد بن محمد؛ |
| ولادت | 798ق؛ |
| محل تولد | شام(سوریه)؛ |
| محل زندگی | دمشق، قاهره؛ |
| رحلت | 874ق؛ |
| مدفن | مقبره باب‌الصغير دمشق؛ |
| طول عمر | 76؛ |
| خویشاوندان | |
| دین | اسلام؛ |
| مذهب | شافعى؛ |
| پیشه | متولی فتوا، مورخ، فقيه؛ |
| منصب | قاضی؛ |
| اطلاعات علمی | |
| درجه علمی | متولی فتوا، مورخ، فقيه؛ |
| اساتید | پدر، ابن حجر عسقلانى؛ |
| مشایخ | عايشه دختر ابن عبدالهادي، شهاب‌الدين ابن حجى، ابن شرائحى؛ |
| شاگردان | سخاوی؛ |
| برخی آثار | 1. الکواکب الدرّيه فى السيره النوريه؛ |
ابوالفضل محمد بن ابوبکر بن احمد بن محمد، ملقب به بدرالدين (2 صفر 798-12 رمضان 874ق/16 نوامبر 1395- 15 مارس 1470م)، مورخ و فقيه.
تحصیلات
او نخست نزد پدر خود مقدمات علوم و فقه را فرا گرفت و سپس از عايشه دختر ابن عبدالهادي و شهاب‌الدين ابن حجى و ابن شرائحى و ديگران استماع حديث کرد و در 836ق در دمشق از ابن حجر عسقلانى، الاربعين المتباينات او را فراگرفت و بعد از مرگ پدر به قاهره رفت و در حلقه درس ابن حجر شرکت کرد و در فقه ممتاز شد
تدریس، شاگردان
وي در مدارس مختلف شام چون اقباليه، عصرونيه، امجديه، تقويه و مدارس ديگر به تدريس پرداخت.
سخاوي نيز به صراحت نوشته است که از ابن قاضى شهبه استفاده کرده است.
مناصب
وي متولى فتوا در دارالعدل گرديد و از 839ق نيابت قضا را تا هنگام مرگ به عهده داشت.
وفات
او در دمشق درگذشت و در مقبره خانوادگى (باب‌الصغير) به خاک سپرده شد.
آثار
چندين اثر به بدرالدين نسبت داده‌اند که از آن ميان:
1- الکواکب الدرّيه فى السيره النوريه،
چاپ شده است. اين کتاب با نام الدر الثمين فى سيره نورالدين الشهيد نيز مشهور بوده و مؤلف در آن از کتاب‌هايى چون مرآه الزمان، الروضتين فى اخبار الدولتين، البدايه و النهايه، التاريخ الباهر، الکامل ابن اثير و النوادر السلطانيه ابن شداد بهره برده است.
اين کتاب زندگى‌نامه نورالدين محمد بن زنگى بن آق سنقر است و به 7 باب تقسيم شده است. اين کتاب به کوشش محمود زايد در بيروت (1971م) چاپ شده است.
آثار ديگر وي عبارتند از:
2- ارشاد المحتاج الى توجيه المنهاج،
در فقه شافعى که نسخه‌هايى از آن در جستربيتى، رياض، دارالکتب و در چند جاي ديگر موجود است؛
3- المواهب السنيه فى شرح الاشنهيه،
که شرحى است بر کتاب الکفايه فى الفرائض عبدالعزيز اشنهى و نسخه‌هايى از آن در کتابخانه شماره 2 شورا، مکتبه الاوقاف موصل، رياض، جامعه ملک سعود نگهداري مى‌شود. آثار ديگري هم به وي منسوب است.
[۱].
پانویس
- ↑ رفیعی، علی، ج4، ص444-443
منابع مقاله
رفیعی، علی، دائر‌ه‌المعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائر‌ه‌المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377.