مقری نیشابوری، محمد بن حسن: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
     
    (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="wikiInfo">
    <div class="wikiInfo">
    [[پرونده:NUR12821.jpg|بندانگشتی|                               ]]
    [[پرونده:NUR12821.jpg|بندانگشتی|]]
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    |-
    |-
    خط ۲۲: خط ۲۲:
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    | data-type="authorTeachers" |
    | data-type="authorTeachers" |[[حسن بن محمّد بن حسن طوسی]]
     
    [[حسن بن یعقوب بن احمد]]
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    | data-type="authorWritings" |
    | data-type="authorWritings" |[[الحدود (النیشابوری المقری)]]
     
    [[التعليق (في علم الكلام)]]


    |- class="articleCode"
    |- class="articleCode"
    خط ۳۳: خط ۳۷:
    </div>
    </div>


    '''محمد بن حسن مقری نیشابوری''' (قرن 6ق)، محدث، نحوی، از اکابر علمای شیعه، که تاریخ ولادت و وفات وی مجهول است. «التعليق» از جمله آثار اوست.
    {{کاربردهای دیگر|مقری (ابهام زدایی)}}
     
    {{کاربردهای دیگر|نیشابوری (ابهام زدایی)}}
     
    '''محمد بن حسن مقری نیشابوری''' (قرن 6ق)، محدث، نحوی، از اکابر علمای شیعه، که تاریخ ولادت و وفات وی مجهول است. «[[التعليق (في علم الكلام)|التعليق]]» از جمله آثار اوست.


    ==جایگاه علمی==
    ==جایگاه علمی==
    كتاب المجالس در حديث از اوست و [[ابن شهرآشوب، محمد بن علی|ابن شهرآشوب]] در مناقب خود از آن بسيار نقل كرده است. وى از مشايخ روايى سيد ضياءالدين ابوالرضا فضل‌الله بن على راوندى و امام [[قطب راوندی، سعید بن هبةالله|قطب‌الدين راوندى]]، بوده است. قطب‌الدين نيشابورى، «الندبة» امام زين‌العابدين(ع) را از [[حسکانی، عبیدالله بن عبدالله|حاكم حسكانى]] از [[ابن‌بابویه، محمد بن علی|صدوق]] [[ابن‌بابویه، محمد بن علی|ابن بابويه]] روايت كرده و [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] در اجازه‌ى كبير خود به اين مطلب اشاره كرده است.
    كتاب المجالس در حديث از اوست و [[ابن شهرآشوب، محمد بن علی|ابن شهرآشوب]] در مناقب خود از آن بسيار نقل كرده است. وى از مشايخ روايى سيد ضياءالدين ابوالرضا فضل‌الله بن على راوندى و امام [[قطب راوندی، سعید بن هبةالله|قطب‌الدين راوندى]]، بوده است. قطب‌الدين نيشابورى، «الندبة» [[امام سجاد علیه‌السلام|امام زين‌العابدين(ع)]] را از [[حسکانی، عبیدالله بن عبدالله|حاكم حسكانى]] از [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|صدوق]] [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|ابن بابويه]] روايت كرده و [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] در اجازه‌ى كبير خود به اين مطلب اشاره كرده است.


    درباره زندگی «محمد مقری نیشابوری» مطلب چندانی وجود ندارد؛ لذا دکتر محمود یزدی مطلق برای کشف رتبه علمی و سیره وی، گفته‌های علما درباره او را پیاپی ذکر کرده است:
    درباره زندگی «محمد مقری نیشابوری» مطلب چندانی وجود ندارد؛ لذا دکتر [[یزدی مطلق، محمود|محمود یزدی مطلق]] برای کشف رتبه علمی و سیره وی، گفته‌های علما درباره او را پیاپی ذکر کرده است:
    # منتجب‌الدین علی بن عبیدالله بن بابویه رازی که تا سال 600ق، زنده بوده است، از او با عبارت: «الشيخ الإمام قطب‌الدين»، یاد کرده و او را ثقه و عین خوانده است.  
    # منتجب‌الدین علی بن عبیدالله بن بابویه رازی که تا سال 600ق، زنده بوده است، از او با عبارت: «الشيخ الإمام قطب‌الدين»، یاد کرده و او را ثقه و عین خوانده است.  
    # عبدالجلیل قزوینی که تا سال 560ق، زنده بوده است، او را از جمله متبحرین بین علمای متأخر و دارای فضل و درجه کامل دانسته است.  
    # عبدالجلیل قزوینی که تا سال 560ق، زنده بوده است، او را از جمله متبحرین بین علمای متأخر و دارای فضل و درجه کامل دانسته است.  
    خط ۴۶: خط ۵۴:


    ==اساتید==
    ==اساتید==
    # ابوجعفر محمد بن حسن طوسی (زنده تا سال 515ق)، فرزند [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ الطائفه ابوالحسن طوسی]]؛  
    # [[حسن بن محمّد بن حسن طوسی]] (زنده تا سال 515ق) معروف به ابوعلی طوسی، فرزند [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ الطائفه ابوالحسن طوسی]]؛  
    # حسن بن یعقوب بن احمد (زنده در سال 516ق)<ref>ر.ک: همان، ص25</ref>‏.  
    # [[حسن بن یعقوب بن احمد]] (زنده در سال 516ق)<ref>ر.ک: همان، ص25</ref>‏.  


    ==شاگردان==
    ==شاگردان==
    # شیخ امام ابوالحسین سعید بن هبة‌الله بن حسن راوندی، معروف به «قطب‌الدین راوندی» متوفی 573ق؛
    # [[راوندی، محمد بن سعید|شیخ امام ابوالحسین سعید بن هبة‌الله بن حسن راوندی]]، معروف به «[[راوندی، محمد بن سعید|قطب‌الدین راوندی]]» متوفی 573ق؛
    # سید ابوالرضا فضل‌الله بن علی، ملقب به «ضیاءالدین»<ref>ر.ک: همان، ص26-25</ref>‏.  
    # سید ابوالرضا فضل‌الله بن علی، ملقب به «ضیاءالدین»<ref>ر.ک: همان، ص26-25</ref>‏.  


    خط ۶۰: خط ۶۸:
    # شرح التعليق؛  
    # شرح التعليق؛  
    # التعليق<ref>ر.ک: همان، ص27-26</ref>‏.  
    # التعليق<ref>ر.ک: همان، ص27-26</ref>‏.  
    ==پانویس ==
    ==پانویس ==
    <references />
    <references />  


    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    خط ۷۹: خط ۸۴:


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:مرداد (99)]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۰۶

    NUR12821.jpg
    نام محمد مقری نیشابوری
    نام‌های دیگر
    نام پدر حسن
    متولد قرن ششم
    محل تولد
    رحلت
    اساتید حسن بن محمّد بن حسن طوسی

    حسن بن یعقوب بن احمد

    برخی آثار الحدود (النیشابوری المقری)

    التعليق (في علم الكلام)

    کد مؤلف AUTHORCODE12821AUTHORCODE

    محمد بن حسن مقری نیشابوری (قرن 6ق)، محدث، نحوی، از اکابر علمای شیعه، که تاریخ ولادت و وفات وی مجهول است. «التعليق» از جمله آثار اوست.

    جایگاه علمی

    كتاب المجالس در حديث از اوست و ابن شهرآشوب در مناقب خود از آن بسيار نقل كرده است. وى از مشايخ روايى سيد ضياءالدين ابوالرضا فضل‌الله بن على راوندى و امام قطب‌الدين راوندى، بوده است. قطب‌الدين نيشابورى، «الندبة» امام زين‌العابدين(ع) را از حاكم حسكانى از صدوق ابن بابويه روايت كرده و علامه حلى در اجازه‌ى كبير خود به اين مطلب اشاره كرده است.

    درباره زندگی «محمد مقری نیشابوری» مطلب چندانی وجود ندارد؛ لذا دکتر محمود یزدی مطلق برای کشف رتبه علمی و سیره وی، گفته‌های علما درباره او را پیاپی ذکر کرده است:

    1. منتجب‌الدین علی بن عبیدالله بن بابویه رازی که تا سال 600ق، زنده بوده است، از او با عبارت: «الشيخ الإمام قطب‌الدين»، یاد کرده و او را ثقه و عین خوانده است.
    2. عبدالجلیل قزوینی که تا سال 560ق، زنده بوده است، او را از جمله متبحرین بین علمای متأخر و دارای فضل و درجه کامل دانسته است.
    3. علامه محمدباقر مجلسی، متوفی 1111ق، او را از جمله اساتید علامه قطب‌الدین راوندی بشمار آورده ‌است.
    4. علامه نوری، میرزا حسین بن محمدتقی، سید محسن امین و شیخ آقابزرگ طهرانی از کتاب «التعليق» او در نوشته‌هایشان با اجلال و تکریم یاد کرده‌اند.

    و...[۱]‏.

    اساتید

    1. حسن بن محمّد بن حسن طوسی (زنده تا سال 515ق) معروف به ابوعلی طوسی، فرزند شیخ الطائفه ابوالحسن طوسی؛
    2. حسن بن یعقوب بن احمد (زنده در سال 516ق)[۲]‏.

    شاگردان

    1. شیخ امام ابوالحسین سعید بن هبة‌الله بن حسن راوندی، معروف به «قطب‌الدین راوندی» متوفی 573ق؛
    2. سید ابوالرضا فضل‌الله بن علی، ملقب به «ضیاءالدین»[۳]‏.

    آثار

    1. البداية؛
    2. الحدود؛
    3. المجالس؛
    4. الموجز في النحو؛
    5. شرح التعليق؛
    6. التعليق[۴]‏.

    پانویس

    1. ر.ک: یزدی مطلق، محمود، ص‌24-23
    2. ر.ک: همان، ص25
    3. ر.ک: همان، ص26-25
    4. ر.ک: همان، ص27-26

    منابع مقاله

    یزدی مطلق، محمود، مقدمه بر «التعليق» اثر محمد بن حسن مقری نیشابوری، مشهد، دانشگاه علوم اسلامی رضوی، چاپ اول، 1385ش/1427ق.


    وابسته‌ها