مقری نیشابوری، محمد بن حسن: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
(۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo"> | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR12821.jpg|بندانگشتی| | [[پرونده:NUR12821.jpg|بندانگشتی|]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |حسن | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| data-type="authorbirthDate" | | | data-type="authorbirthDate" | قرن ششم | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |[[حسن بن محمّد بن حسن طوسی]] | ||
[[حسن بن یعقوب بن احمد]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" | | | data-type="authorWritings" |[[الحدود (النیشابوری المقری)]] | ||
[[التعليق (في علم الكلام)]] | |||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
خط ۳۳: | خط ۳۷: | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|مقری (ابهام زدایی)}} | |||
'''محمد مقری نیشابوری''' (قرن 6ق)، محدث، نحوی، از اکابر علمای شیعه، که تاریخ ولادت و وفات وی مجهول است. | {{کاربردهای دیگر|نیشابوری (ابهام زدایی)}} | ||
'''محمد بن حسن مقری نیشابوری''' (قرن 6ق)، محدث، نحوی، از اکابر علمای شیعه، که تاریخ ولادت و وفات وی مجهول است. «[[التعليق (في علم الكلام)|التعليق]]» از جمله آثار اوست. | |||
==جایگاه علمی== | ==جایگاه علمی== | ||
كتاب المجالس در حديث از اوست و [[ابن شهرآشوب، محمد بن علی|ابن شهرآشوب]] در مناقب خود از آن بسيار نقل كرده است. وى از مشايخ روايى سيد ضياءالدين ابوالرضا فضلالله بن على راوندى و امام [[قطب راوندی، سعید بن هبةالله|قطبالدين راوندى]]، بوده است. قطبالدين نيشابورى، «الندبة» امام زينالعابدين(ع) را از [[حسکانی، عبیدالله بن عبدالله|حاكم حسكانى]] از [[ | كتاب المجالس در حديث از اوست و [[ابن شهرآشوب، محمد بن علی|ابن شهرآشوب]] در مناقب خود از آن بسيار نقل كرده است. وى از مشايخ روايى سيد ضياءالدين ابوالرضا فضلالله بن على راوندى و امام [[قطب راوندی، سعید بن هبةالله|قطبالدين راوندى]]، بوده است. قطبالدين نيشابورى، «الندبة» [[امام سجاد علیهالسلام|امام زينالعابدين(ع)]] را از [[حسکانی، عبیدالله بن عبدالله|حاكم حسكانى]] از [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|صدوق]] [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|ابن بابويه]] روايت كرده و [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] در اجازهى كبير خود به اين مطلب اشاره كرده است. | ||
درباره زندگی «محمد مقری نیشابوری» مطلب چندانی وجود ندارد؛ لذا دکتر محمود یزدی مطلق برای کشف رتبه علمی و سیره وی، گفتههای علما درباره او را پیاپی ذکر کرده است: | درباره زندگی «محمد مقری نیشابوری» مطلب چندانی وجود ندارد؛ لذا دکتر [[یزدی مطلق، محمود|محمود یزدی مطلق]] برای کشف رتبه علمی و سیره وی، گفتههای علما درباره او را پیاپی ذکر کرده است: | ||
# منتجبالدین علی بن عبیدالله بن بابویه رازی که تا سال 600ق، زنده بوده است، از او با عبارت: «الشيخ الإمام قطبالدين»، یاد کرده و او را ثقه و عین خوانده است. | # منتجبالدین علی بن عبیدالله بن بابویه رازی که تا سال 600ق، زنده بوده است، از او با عبارت: «الشيخ الإمام قطبالدين»، یاد کرده و او را ثقه و عین خوانده است. | ||
# عبدالجلیل قزوینی که تا سال 560ق، زنده بوده است، او را از جمله متبحرین بین علمای متأخر و دارای فضل و درجه کامل دانسته است. | # عبدالجلیل قزوینی که تا سال 560ق، زنده بوده است، او را از جمله متبحرین بین علمای متأخر و دارای فضل و درجه کامل دانسته است. | ||
خط ۴۷: | خط ۵۴: | ||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
# | # [[حسن بن محمّد بن حسن طوسی]] (زنده تا سال 515ق) معروف به ابوعلی طوسی، فرزند [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ الطائفه ابوالحسن طوسی]]؛ | ||
# حسن بن یعقوب بن احمد (زنده در سال 516ق)<ref>ر.ک: همان، ص25</ref>. | # [[حسن بن یعقوب بن احمد]] (زنده در سال 516ق)<ref>ر.ک: همان، ص25</ref>. | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
# شیخ امام ابوالحسین سعید بن هبةالله بن حسن | # [[راوندی، محمد بن سعید|شیخ امام ابوالحسین سعید بن هبةالله بن حسن راوندی]]، معروف به «[[راوندی، محمد بن سعید|قطبالدین راوندی]]» متوفی 573ق؛ | ||
# سید ابوالرضا فضلالله بن علی، ملقب به «ضیاءالدین»<ref>ر.ک: همان، ص26-25</ref>. | # سید ابوالرضا فضلالله بن علی، ملقب به «ضیاءالدین»<ref>ر.ک: همان، ص26-25</ref>. | ||
خط ۶۱: | خط ۶۸: | ||
# شرح التعليق؛ | # شرح التعليق؛ | ||
# التعليق<ref>ر.ک: همان، ص27-26</ref>. | # التعليق<ref>ر.ک: همان، ص27-26</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references /> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
خط ۷۴: | خط ۷۸: | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[الحدود ( | [[الحدود (النیشابوری المقری)]] | ||
[[التعليق (في علم الكلام)]] | [[التعليق (في علم الكلام)]] | ||
خط ۸۰: | خط ۸۴: | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۰۶
نام | محمد مقری نیشابوری |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | حسن |
متولد | قرن ششم |
محل تولد | |
رحلت | |
اساتید | حسن بن محمّد بن حسن طوسی |
برخی آثار | الحدود (النیشابوری المقری) |
کد مؤلف | AUTHORCODE12821AUTHORCODE |
محمد بن حسن مقری نیشابوری (قرن 6ق)، محدث، نحوی، از اکابر علمای شیعه، که تاریخ ولادت و وفات وی مجهول است. «التعليق» از جمله آثار اوست.
جایگاه علمی
كتاب المجالس در حديث از اوست و ابن شهرآشوب در مناقب خود از آن بسيار نقل كرده است. وى از مشايخ روايى سيد ضياءالدين ابوالرضا فضلالله بن على راوندى و امام قطبالدين راوندى، بوده است. قطبالدين نيشابورى، «الندبة» امام زينالعابدين(ع) را از حاكم حسكانى از صدوق ابن بابويه روايت كرده و علامه حلى در اجازهى كبير خود به اين مطلب اشاره كرده است.
درباره زندگی «محمد مقری نیشابوری» مطلب چندانی وجود ندارد؛ لذا دکتر محمود یزدی مطلق برای کشف رتبه علمی و سیره وی، گفتههای علما درباره او را پیاپی ذکر کرده است:
- منتجبالدین علی بن عبیدالله بن بابویه رازی که تا سال 600ق، زنده بوده است، از او با عبارت: «الشيخ الإمام قطبالدين»، یاد کرده و او را ثقه و عین خوانده است.
- عبدالجلیل قزوینی که تا سال 560ق، زنده بوده است، او را از جمله متبحرین بین علمای متأخر و دارای فضل و درجه کامل دانسته است.
- علامه محمدباقر مجلسی، متوفی 1111ق، او را از جمله اساتید علامه قطبالدین راوندی بشمار آورده است.
- علامه نوری، میرزا حسین بن محمدتقی، سید محسن امین و شیخ آقابزرگ طهرانی از کتاب «التعليق» او در نوشتههایشان با اجلال و تکریم یاد کردهاند.
و...[۱].
اساتید
- حسن بن محمّد بن حسن طوسی (زنده تا سال 515ق) معروف به ابوعلی طوسی، فرزند شیخ الطائفه ابوالحسن طوسی؛
- حسن بن یعقوب بن احمد (زنده در سال 516ق)[۲].
شاگردان
- شیخ امام ابوالحسین سعید بن هبةالله بن حسن راوندی، معروف به «قطبالدین راوندی» متوفی 573ق؛
- سید ابوالرضا فضلالله بن علی، ملقب به «ضیاءالدین»[۳].
آثار
- البداية؛
- الحدود؛
- المجالس؛
- الموجز في النحو؛
- شرح التعليق؛
- التعليق[۴].
پانویس
منابع مقاله
یزدی مطلق، محمود، مقدمه بر «التعليق» اثر محمد بن حسن مقری نیشابوری، مشهد، دانشگاه علوم اسلامی رضوی، چاپ اول، 1385ش/1427ق.