گنجینه‌های هفطارا: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURگنجینه‌های هفطاراJ1.jpg | عنوان =گنجینه‌های هفطارا | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = ستاره‌شناس، یوسف (نویسنده) لاویان، النا (ویرایش) |زبان | زبان = | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر =وتوس | مکان نشر =...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =BM 675/ه۷/س۲ | ||
| موضوع = | | موضوع = یهودیت -- شعا‌ئر و مراسم مذهبی | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =وتوس | | ناشر =وتوس | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''گنجینه‌های هفطارا''' | '''گنجینه‌های هفطارا''' تألیف [[ستاره‌شناس، یوسف|یوسف ستاره‌شناس]]، این کتاب دربردارندۀ مجموعه‌ای از ادعیه یهودیان است، که در مراسم مختلف دینی قرائت می‌شود. | ||
بنابر گفتۀ محققان و براساس مطالب کتب انبیا، پس از بازسازی معبد دوم و چیرگی یونانیان بر سرزمین یهودیه و اسرائیل، حاکم وقت فرمان داد تا قرائت و آموزش تورات میان یهودیان به ویژه در کنیسه ممنوع شود. | |||
این مسئله سبب شد تا دانشمندان یهودی آن دوره به فکر چاره‌ای بیفتند، چنانکه در موعد سبّت که قرائت تورات منع شده بود، بخشی از رساله‌های انبیای پس از حضرت موسی را که موضوع آن‌ها با دعاهای همان هفته تورات پیوند داشت، بخوانند. | |||
این فصل‌ها برابر با فصل‌های تورات بودند و «هفطارا» به معنی «پایان»، «خاتمه» یا «اختتامیه» نامیده شدند. این بخش‌ها بیشتر دربردارندۀ زمینۀ اجتماعی و پندآموز از زندگی انبیا بودند و انبیا با نگارش آن‌ها از یک طرف به گناهکاران هشدار داده و از سوی دیگر به کسانی که فرامین الهی را اجرا می‌کردند، نوید و آرامش می‌دادند. | |||
کتاب حاضر مشتمل بر چهار بخش اصلی است. در بخش اول توضیحاتی پیرامون معنای هفطارا و فلسفه آن و گزیده‌ای از قوانین خواندن آن و همچنین چهار براخای اصلی (دعا) آمده است. | |||
سه بخش دیگر دربردارندۀ ترجمه 52 بخش از هفطارای موعد سبّت و 28 بخش از هفطارای ایام ویژه در دین یهود است.<ref> ر.ک: شرفایی، محسن، ص138-139</ref> | |||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۹: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:فلسفه، مذهب و روانشناسی]] | |||
[[رده:یهودیت]] | |||
[[رده:مقالات جدید(شهریور) باقی زاده]] | [[رده:مقالات جدید(شهریور) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1402]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۱۵
| گنجینه‌های هفطارا | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ستاره‌شناس، یوسف (نویسنده) لاویان، النا (ویرایش) |
| ناشر | وتوس |
| مکان نشر | بی‌جا |
| سال نشر | 1380 |
| موضوع | یهودیت -- شعا‌ئر و مراسم مذهبی |
| کد کنگره | BM 675/ه۷/س۲ |
گنجینه‌های هفطارا تألیف یوسف ستاره‌شناس، این کتاب دربردارندۀ مجموعه‌ای از ادعیه یهودیان است، که در مراسم مختلف دینی قرائت می‌شود.
بنابر گفتۀ محققان و براساس مطالب کتب انبیا، پس از بازسازی معبد دوم و چیرگی یونانیان بر سرزمین یهودیه و اسرائیل، حاکم وقت فرمان داد تا قرائت و آموزش تورات میان یهودیان به ویژه در کنیسه ممنوع شود.
این مسئله سبب شد تا دانشمندان یهودی آن دوره به فکر چاره‌ای بیفتند، چنانکه در موعد سبّت که قرائت تورات منع شده بود، بخشی از رساله‌های انبیای پس از حضرت موسی را که موضوع آن‌ها با دعاهای همان هفته تورات پیوند داشت، بخوانند.
این فصل‌ها برابر با فصل‌های تورات بودند و «هفطارا» به معنی «پایان»، «خاتمه» یا «اختتامیه» نامیده شدند. این بخش‌ها بیشتر دربردارندۀ زمینۀ اجتماعی و پندآموز از زندگی انبیا بودند و انبیا با نگارش آن‌ها از یک طرف به گناهکاران هشدار داده و از سوی دیگر به کسانی که فرامین الهی را اجرا می‌کردند، نوید و آرامش می‌دادند.
کتاب حاضر مشتمل بر چهار بخش اصلی است. در بخش اول توضیحاتی پیرامون معنای هفطارا و فلسفه آن و گزیده‌ای از قوانین خواندن آن و همچنین چهار براخای اصلی (دعا) آمده است.
سه بخش دیگر دربردارندۀ ترجمه 52 بخش از هفطارای موعد سبّت و 28 بخش از هفطارای ایام ویژه در دین یهود است.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: شرفایی، محسن، ص138-139
منابع مقاله
شرفایی، محسن، رمضانعلی ایزانلو، محمدحسین محمدپور، کتاب‌شناسی توصیفی ادیان، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی، 1391ش.