المظاهر الإلهية في أسرار العلوم الكمالية: تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =

}}

'''المظاهر الإلهية في أسرار العلوم الكمالية'''، رساله‌اى است موجز و استدلالى از [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدر المتألهين]]، در مباحث حكمت متعاليه كه با روش فلسفى و شواهد از آيات و اخبار، به زبان عربى نوشته شده است. اين كتاب در واقع خلاصۀ همه مباحثى است كه آخوند در كتاب اسفار و ديگر كتب خود؛ همچون مبدا و معاد و شواهد الربوبيه مطرح كرده است. فصول و مطالب اين كتاب از آن رو كه مباحث مبدا و معاد را به رشته تحرير كشيده است، گويى آيينه‌اى از ظهور فيض ربانى و تجلى رحمانى را به نمايش مى‌گذارد و حكمت جويان را به سير و سفر در ظهورات اسماء و صفات مى‌برد. به اعتقاد پروفسور هانرى كوربن، المظاهر الالهيه گزارشى است از مجموع مطالب فلسفى و كلامى از زاويه حيات معنوى. اين كتاب را مى‌توان يكى از بهترين كارهاى [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] برشمرد، نه به سبب انبوه مسائل فلسفى، بلكه به سبب ظرافت‌ها و ريزه كارى‌هایى كه در آن به كار رفته است. در عين حال يك دوره حكمت متعاليه و حكمت عرشيه و قدسيه است.

# نسخۀ كتابخانۀ ملى پارس به شماره 6822.

مصحح در مقدمه مفصل خود به بررسى سير حكمت پيش از اسلام و سير حكمت، پس از اسلام پرداخته و به اجمال شرح حال [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] را بيان كرده، سپس به معرفى كتاب حاظر می‌پردازد و تصوير نسخ خطى آن را ارائه مى‌نمايد.