رسائل قيصري: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR10457J1.jpg|بندانگش» ایجاد کرد.) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'آشتیانی، جلال‌الدین' به 'آشتیانی، سید جلال‌الدین') |
||
| (۳۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR10457J1.jpg | |||
| عنوان =رسائل قیصری | |||
| عنوان‌های دیگر =اساس الوحدانیه | |||
| | |||
التوحید و النبوه و الولایه. شرح | التوحید و النبوه و الولایه. شرح | ||
| خط ۲۰: | خط ۱۵: | ||
رسائل قیصری | رسائل قیصری | ||
| | | پدیدآوران = | ||
[[قیصری، داود بن محمود]] (نویسنده) | |||
[[قمشهای، محمدرضا بن ابوالقاسم]] (حاشيه نويس) | [[قمشهای، محمدرضا بن ابوالقاسم]] (حاشيه نويس) | ||
[[آشتیانی، | [[آشتیانی، سید جلال‌الدین]] (تصحيح و تعليق) | ||
| زبان =فارسی | |||
|زبان | | کد کنگره =Bp 283/2 ق9 ت904222* | ||
| موضوع = | |||
ابن عربی، محمد بن علی، 560 - 638ق. فصوص الحکم - نقد و تفسیر | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
تصوف - متون قدیمی تا قرن 14 | تصوف - متون قدیمی تا قرن 14 | ||
| خط ۴۴: | خط ۳۱: | ||
قیصری، داود بن محمود، - 751ق. التوحید و النبوه و الولایه - نقد و تفسیر | قیصری، داود بن محمود، - 751ق. التوحید و النبوه و الولایه - نقد و تفسیر | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ايران | ||
| مکان نشر =تهران - ایران | |||
| سال نشر = 1381 ش | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10457AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =2 | |||
| شابک =964-94459-3-5 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =10457 | |||
| کتابخوان همراه نور =10457 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
'''رسائل قيصرى'''، به زبان عربى، مجموعه‌اى است مشتمل بر چهار رساله‌ى عرفانى كه سه‌تاى آنها توسط عارف بارع، داود بن محمود قيصرى و يكى از آنها، توسط [[قمشهای، محمدرضا بن ابوالقاسم|آقا محمدرضا قمشه‌اى]] به رشته‌ى تحرير درآمده است. | |||
== ساختار == | == ساختار == | ||
اين مجموعه، مشتمل است بر سه رساله از قيصرى و يك رساله از [[قمشهای، محمدرضا بن ابوالقاسم|آقا محمدرضا قمشه‌اى]] با نام‌هاى: | |||
#التوحيد و النبوة و الولاية: اين رساله، شامل يك مقدمه دو فصلى، سه مقصد و يك خاتمه است. | |||
#اساس الوحدانية: اين رساله، مشتمل بر چهار فصل است. | |||
#تحقيق در مباحث ولايت كليه: اين رساله، حواشى فارسى [[قمشهای، محمدرضا بن ابوالقاسم|آقا محمدرضا قمشه‌اى]] بر فص شيثی «فصوص الحكم» است. | |||
#نهاية البيان فى دراية الزمان: اين رساله، مشتمل بر چهار فصل است و با حواشى فارسى [[آشتیانی، سید جلال‌الدین|سيد جلال‌الدين آشتيانى]] همراه است. | |||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
#التوحيد و النبوة و الولاية: پاره‌اى از مباحث مطرح شده در اين رساله، چنين است: | |||
#:موضوع عرفان، ذات احديت و نعوت ازليه و صفات سرمديه وى است و مسائل آن، کیفیت صدور كثرت از ذات احديت و رجوعش به آن و بيان مظاهر اسماى الهيه و نعوت ربانيه و کیفیت رجوع اهل الله به‌سوى او و...مى‌باشد. | |||
#:ذات الهى، وقتى من حيث هى هى در نظر گرفته شود، حقيقة الحقايق خوانده مى‌شود و زمانى كه مجرد از صفات زائده اعتبار شود، واژه احديت و عماء درباره آن به كار مى‌رود. | |||
#:بيان دلايل بر جود او و اينكه او محض حقيقت وجود است و جز او، همگى، تجليات و شئون و اطوار وى مى‌باشند و جواهر، مظاهر ذات او و اعراض، مظاهر صفات وى هستند. | |||
#:عقل اول، نخستين قابلى است كه با اولين تجلى حق، به وجود خارجى متحقق شده است و اين فيض از جميع مظاهر واقع در سلسله‌ى طوليه عبور نموده تا به آخرين مرتبه‌ى نازله‌ى وجود رسيده است. | |||
#:عرفا، اگرچه، عالم را بر حسب جزئيات، غير متناهى مى‌دانند، ولى اصول عوالم كليه و حضرات الهيه را در پنج حضرت، محصور و از آنها به حضرات خمس تعبير نموده‌اند. | |||
#:عالم مثال، برزخ بين عالم اجسام و ارواح مجرده است و از آن، به خيال منفصل تعبير مى‌شود. | |||
#:رسيدن به خدا براى مردمان، جز از راه پيروى كردن از انبيا و اوليا ميسر نيست، چرا كه راهنمايى عقول به‌سوى او، آن‌گونه كه دل، آرام شود و شك و ترديد از ميان برود نيست. | |||
#:ولايت، مأخوذ از ولى، به معنى قرب است و به همين جهت دوست را ولى مى‌گويند، چون به محب خود نزدیک است و در اصطلاح، قرب حق است و آن، يا ولايت عامه است يا ولايت خاصه. ولايت عامه، براى هر كس به خدا ايمان داشته باشد و عمل صالح به جا آورد، حاصل مى‌شود، ولى ولايت خاصه، فناء ذاتى و صفاتى و افعالى در خداى تعالى است، پس ولى، فانى در خدا و قائم و ظاهر به اسماء و صفات الهى است. | |||
#اساس الوحدانية: اين رساله، وجيزه‌اى است در مبحث وحدت و كثرت بنا بر طريقه محققان و عظماى صوفيه كه در حد خود كم‌نظير است و در آن، درباره‌ى ماهيت وحدت و كثرت، اقسام وحدت، وحدت حق تعالى، حقيقت وحدات كونيه و نحوه‌ى رجوع كثرات به وحدت حقه الهيه بحث مى‌شود. | |||
#نهاية البيان فى دراية الزمان: در اين رساله، از ماهيت و حقيقت زمان، وجود زمان و ازلى و ابدى بودن آن، انقسام زمان به آن و ساعت و يوم و غير اينها و بيان ايام كبار الهى و ربانى و صغار كونى بحث مى‌شود. | |||
مرحوم [[قمشهای، محمدرضا بن ابوالقاسم|آقا محمدرضا قمشه‌اى]]، در حواشى فارسى خود بر فص شيثی «فصوص الحكم»، در باب ولايت و مسئله ديگرى در خلافت، سخن محى‌الدين را تفسير و توجيه كرده و به قيصرى اشكال مى‌گيرد كه نظر استاد را درست نفهميده و جوانب را در نظر نگرفته است. وى، از كلمات محى‌الدين شواهدى را مى‌آورد كه خاتم ولايت مطلقه محمديه، به اعتبارى، شخص مقدس على بن ابى‌طالب(ع) و باب مدينه‌ى آن حضرت و به اعتبارى، مهدى موعود در آخر الزمان است. | |||
== وضعيت كتاب == | |||
مرحوم [[آشتیانی، سید جلال‌الدین|سيد جلال‌الدين آشتيانى]]، بر مشكلات رساله «التوحيد و النبوة و الولاية»، تعليقاتى در حدود 200 صفحه نوشته و در مقدمه كتاب قرار داده است. وى، قبل از آوردن مقدمه مزبور، فهرست مطالب هر سه رساله قيصرى و نيز فهرست مباحث تعليقات [[قمشهای، محمدرضا بن ابوالقاسم|آقا محمدرضا قمشه‌اى]] را به تفصيل ذكر كرده است. | |||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده: | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده: | [[رده:تصوف و عرفان]] | ||
[[رده: | [[رده:آثار کلی تصوف و عرفان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۱۶
| رسائل قیصری | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | قیصری، داود بن محمود (نویسنده)
قمشهای، محمدرضا بن ابوالقاسم (حاشيه نويس) آشتیانی، سید جلال‌الدین (تصحيح و تعليق) |
| عنوان‌های دیگر | اساس الوحدانیه
التوحید و النبوه و الولایه. شرح فصوص الحکم. برگزیده. شرح نهایه البیان فی درایه الزمان التوحید و النبوه و الولایه تحقیق در مباحث ولایت کلیه: حواشی بر فصوص رسائل قیصری |
| ناشر | مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ايران |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1381 ش |
| چاپ | 2 |
| شابک | 964-94459-3-5 |
| موضوع | ابن عربی، محمد بن علی، 560 - 638ق. فصوص الحکم - نقد و تفسیر
تصوف - متون قدیمی تا قرن 14 عرفان - متون قدیمی تا قرن 14 قیصری، داود بن محمود، - 751ق. التوحید و النبوه و الولایه - نقد و تفسیر |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | Bp 283/2 ق9 ت904222* |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
رسائل قيصرى، به زبان عربى، مجموعه‌اى است مشتمل بر چهار رساله‌ى عرفانى كه سه‌تاى آنها توسط عارف بارع، داود بن محمود قيصرى و يكى از آنها، توسط آقا محمدرضا قمشه‌اى به رشته‌ى تحرير درآمده است.
ساختار
اين مجموعه، مشتمل است بر سه رساله از قيصرى و يك رساله از آقا محمدرضا قمشه‌اى با نام‌هاى:
- التوحيد و النبوة و الولاية: اين رساله، شامل يك مقدمه دو فصلى، سه مقصد و يك خاتمه است.
- اساس الوحدانية: اين رساله، مشتمل بر چهار فصل است.
- تحقيق در مباحث ولايت كليه: اين رساله، حواشى فارسى آقا محمدرضا قمشه‌اى بر فص شيثی «فصوص الحكم» است.
- نهاية البيان فى دراية الزمان: اين رساله، مشتمل بر چهار فصل است و با حواشى فارسى سيد جلال‌الدين آشتيانى همراه است.
گزارش محتوا
- التوحيد و النبوة و الولاية: پاره‌اى از مباحث مطرح شده در اين رساله، چنين است:
- موضوع عرفان، ذات احديت و نعوت ازليه و صفات سرمديه وى است و مسائل آن، کیفیت صدور كثرت از ذات احديت و رجوعش به آن و بيان مظاهر اسماى الهيه و نعوت ربانيه و کیفیت رجوع اهل الله به‌سوى او و...مى‌باشد.
- ذات الهى، وقتى من حيث هى هى در نظر گرفته شود، حقيقة الحقايق خوانده مى‌شود و زمانى كه مجرد از صفات زائده اعتبار شود، واژه احديت و عماء درباره آن به كار مى‌رود.
- بيان دلايل بر جود او و اينكه او محض حقيقت وجود است و جز او، همگى، تجليات و شئون و اطوار وى مى‌باشند و جواهر، مظاهر ذات او و اعراض، مظاهر صفات وى هستند.
- عقل اول، نخستين قابلى است كه با اولين تجلى حق، به وجود خارجى متحقق شده است و اين فيض از جميع مظاهر واقع در سلسله‌ى طوليه عبور نموده تا به آخرين مرتبه‌ى نازله‌ى وجود رسيده است.
- عرفا، اگرچه، عالم را بر حسب جزئيات، غير متناهى مى‌دانند، ولى اصول عوالم كليه و حضرات الهيه را در پنج حضرت، محصور و از آنها به حضرات خمس تعبير نموده‌اند.
- عالم مثال، برزخ بين عالم اجسام و ارواح مجرده است و از آن، به خيال منفصل تعبير مى‌شود.
- رسيدن به خدا براى مردمان، جز از راه پيروى كردن از انبيا و اوليا ميسر نيست، چرا كه راهنمايى عقول به‌سوى او، آن‌گونه كه دل، آرام شود و شك و ترديد از ميان برود نيست.
- ولايت، مأخوذ از ولى، به معنى قرب است و به همين جهت دوست را ولى مى‌گويند، چون به محب خود نزدیک است و در اصطلاح، قرب حق است و آن، يا ولايت عامه است يا ولايت خاصه. ولايت عامه، براى هر كس به خدا ايمان داشته باشد و عمل صالح به جا آورد، حاصل مى‌شود، ولى ولايت خاصه، فناء ذاتى و صفاتى و افعالى در خداى تعالى است، پس ولى، فانى در خدا و قائم و ظاهر به اسماء و صفات الهى است.
- اساس الوحدانية: اين رساله، وجيزه‌اى است در مبحث وحدت و كثرت بنا بر طريقه محققان و عظماى صوفيه كه در حد خود كم‌نظير است و در آن، درباره‌ى ماهيت وحدت و كثرت، اقسام وحدت، وحدت حق تعالى، حقيقت وحدات كونيه و نحوه‌ى رجوع كثرات به وحدت حقه الهيه بحث مى‌شود.
- نهاية البيان فى دراية الزمان: در اين رساله، از ماهيت و حقيقت زمان، وجود زمان و ازلى و ابدى بودن آن، انقسام زمان به آن و ساعت و يوم و غير اينها و بيان ايام كبار الهى و ربانى و صغار كونى بحث مى‌شود.
مرحوم آقا محمدرضا قمشه‌اى، در حواشى فارسى خود بر فص شيثی «فصوص الحكم»، در باب ولايت و مسئله ديگرى در خلافت، سخن محى‌الدين را تفسير و توجيه كرده و به قيصرى اشكال مى‌گيرد كه نظر استاد را درست نفهميده و جوانب را در نظر نگرفته است. وى، از كلمات محى‌الدين شواهدى را مى‌آورد كه خاتم ولايت مطلقه محمديه، به اعتبارى، شخص مقدس على بن ابى‌طالب(ع) و باب مدينه‌ى آن حضرت و به اعتبارى، مهدى موعود در آخر الزمان است.
وضعيت كتاب
مرحوم سيد جلال‌الدين آشتيانى، بر مشكلات رساله «التوحيد و النبوة و الولاية»، تعليقاتى در حدود 200 صفحه نوشته و در مقدمه كتاب قرار داده است. وى، قبل از آوردن مقدمه مزبور، فهرست مطالب هر سه رساله قيصرى و نيز فهرست مباحث تعليقات آقا محمدرضا قمشه‌اى را به تفصيل ذكر كرده است.