رسائل قيصري: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۰۱ بایت حذف‌شده ،  ‏۱ سپتامبر ۲۰۲۳
جز
جایگزینی متن - 'آشتیانی، جلال‎‌الدین' به 'آشتیانی، سید جلال‌الدین'
جز (جایگزینی متن - 'آقا محمد رضا قمشه‌اى' به 'آقا محمد رضا قمشه‌اى ')
جز (جایگزینی متن - 'آشتیانی، جلال‎‌الدین' به 'آشتیانی، سید جلال‌الدین')
 
(۲۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class='wikiInfo'>
{{جعبه اطلاعات کتاب
[[پرونده:NUR10457J1.jpg|بندانگشتی|رسائل قیصری]]
| تصویر =NUR10457J1.jpg
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
| عنوان =رسائل قیصری
|+ |
| عنوان‌های دیگر =اساس الوحدانیه
|-
! نام کتاب!! data-type='bookName'|رسائل قیصری
|-
|نام های دیگر کتاب
|data-type='otherBookNames'|اساس الوحدانیه


التوحید و النبوه و الولایه. شرح
التوحید و النبوه و الولایه. شرح
خط ۲۰: خط ۱۵:


رسائل قیصری
رسائل قیصری
|-
| پدیدآوران =
|پدیدآورندگان
[[قیصری، داود بن محمود]] (نویسنده)
|data-type='authors'|[[قیصری، داود بن محمود]] (نويسنده)


[[قمشه‌‎ای، محمدرضا بن ابوالقاسم]] (حاشيه نويس)
[[قمشه‌‎ای، محمدرضا بن ابوالقاسم]] (حاشيه نويس)


[[آشتیانی، جلال‎‌الدین]] (تصحيح و تعليق)
[[آشتیانی، سید جلال‌الدین]] (تصحيح و تعليق)
|-
| زبان =فارسی
|زبان  
| کد کنگره =‏Bp ‎ ‏283‎‏/‎‏2‎‏ ‎‏ق‎‏9‎‏ ‎‏ت‎‏904222‎‏*
|data-type='language'|فارسی
| موضوع =
 
ابن عربی، محمد بن علی، 560 - 638ق. فصوص الحکم - نقد و تفسیر
عربی
|-
|کد کنگره  
|data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏BR‎‏ ‎‏283‎‏/‎‏2‎‏ ‎‏ق‎‏9‎‏ ‎‏ت‎‏904222‎‏*
|-
|موضوع  
|data-type='subject'|ابن عربی، محمد بن علی، 560 - 638ق. فصوص الحکم - نقد و تفسیر


تصوف - متون قدیمی تا قرن 14
تصوف - متون قدیمی تا قرن 14
خط ۴۴: خط ۳۱:


قیصری، داود بن محمود، - 751ق. التوحید و النبوه و الولایه - نقد و تفسیر
قیصری، داود بن محمود، - 751ق. التوحید و النبوه و الولایه - نقد و تفسیر
|-
| ناشر =
|ناشر  
مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ايران
|data-type='publisher'|موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ايران
| مکان نشر =تهران - ایران
|-
| سال نشر = 1381 ش  
|مکان نشر  
|data-type='publishPlace'|تهران - ایران
|-
|سال نشر  
|data-type='publishYear'| 1381 هـ.ش  
|-class='articleCode'
|کد اتوماسیون
|data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE10457AUTOMATIONCODE
|}
</div>
 
 
== معرفى اجمالى ==


| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10457AUTOMATIONCODE
| چاپ =2
| شابک =964-94459-3-5
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =10457
| کتابخوان همراه نور =10457
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}


'''رسائل قيصرى'''، به زبان عربى، مجموعه‌اى است مشتمل بر چهار رساله‌ى عرفانى كه سه‌تاى آنها توسط عارف بارع، داود بن محمود قيصرى و يكى از آنها، توسط [[قمشه‌‎ای، محمدرضا بن ابوالقاسم|آقا محمد رضا قمشه‌اى]] به رشته‌ى تحرير درآمده است.
'''رسائل قيصرى'''، به زبان عربى، مجموعه‌اى است مشتمل بر چهار رساله‌ى عرفانى كه سه‌تاى آنها توسط عارف بارع، داود بن محمود قيصرى و يكى از آنها، توسط [[قمشه‌‎ای، محمدرضا بن ابوالقاسم|آقا محمدرضا قمشه‌اى]] به رشته‌ى تحرير درآمده است.


== ساختار ==
== ساختار ==
 
اين مجموعه، مشتمل است بر سه رساله از قيصرى و يك رساله از [[قمشه‌‎ای، محمدرضا بن ابوالقاسم|آقا محمدرضا قمشه‌اى]] با نام‌هاى:
 
اين مجموعه، مشتمل است بر سه رساله از قيصرى و يك رساله از [[قمشه‌‎ای، محمدرضا بن ابوالقاسم|آقا محمد رضا قمشه‌اى]] با نام‌هاى:


#التوحيد و النبوة و الولاية: اين رساله، شامل يك مقدمه دو فصلى، سه مقصد و يك خاتمه است.
#التوحيد و النبوة و الولاية: اين رساله، شامل يك مقدمه دو فصلى، سه مقصد و يك خاتمه است.
#اساس الوحدانية: اين رساله، مشتمل بر چهار فصل است.
#اساس الوحدانية: اين رساله، مشتمل بر چهار فصل است.
#تحقيق در مباحث ولايت كليه: اين رساله، حواشى فارسى [[قمشه‌‎ای، محمدرضا بن ابوالقاسم|آقا محمد رضا قمشه‌اى]] بر فص شيثى«فصوص الحكم» است.
#تحقيق در مباحث ولايت كليه: اين رساله، حواشى فارسى [[قمشه‌‎ای، محمدرضا بن ابوالقاسم|آقا محمدرضا قمشه‌اى]] بر فص شيثی «فصوص الحكم» است.
#نهاية البيان فى دراية الزمان: اين رساله، مشتمل بر چهار فصل است و با حواشى فارسى [[آشتیانی، جلال‌الدین|سيد جلال الدين آشتيانى]] همراه است.
#نهاية البيان فى دراية الزمان: اين رساله، مشتمل بر چهار فصل است و با حواشى فارسى [[آشتیانی، سید جلال‌الدین|سيد جلال‌الدين آشتيانى]] همراه است.


== گزارش محتوا ==
== گزارش محتوا ==
#التوحيد و النبوة و الولاية: پاره‌اى از مباحث مطرح شده در اين رساله، چنين است:
#التوحيد و النبوة و الولاية: پاره‌اى از مباحث مطرح شده در اين رساله، چنين است:
#:موضوع عرفان، ذات احديت و نعوت ازليه و صفات سرمديه وى است و مسائل آن، كيفيت صدور كثرت از ذات احديت و رجوعش به آن و بيان مظاهر اسماى الهيه و نعوت ربانيه و كيفيت رجوع اهل الله به‌سوى او و...مى‌باشد.
#:موضوع عرفان، ذات احديت و نعوت ازليه و صفات سرمديه وى است و مسائل آن، کیفیت صدور كثرت از ذات احديت و رجوعش به آن و بيان مظاهر اسماى الهيه و نعوت ربانيه و کیفیت رجوع اهل الله به‌سوى او و...مى‌باشد.
#:ذات الهى، وقتى من حيث هى هى در نظر گرفته شود، حقيقة الحقايق خوانده مى‌شود و زمانى كه مجرد از صفات زائده اعتبار شود، واژه احديت و عماء در باره آن به كار مى‌رود.
#:ذات الهى، وقتى من حيث هى هى در نظر گرفته شود، حقيقة الحقايق خوانده مى‌شود و زمانى كه مجرد از صفات زائده اعتبار شود، واژه احديت و عماء درباره آن به كار مى‌رود.
#:بيان دلايل بر جود او و اينكه او محض حقيقت وجود است و جز او، همگى، تجليات و شئون و اطوار وى مى‌باشند و جواهر، مظاهر ذات او و اعراض، مظاهر صفات وى هستند.
#:بيان دلايل بر جود او و اينكه او محض حقيقت وجود است و جز او، همگى، تجليات و شئون و اطوار وى مى‌باشند و جواهر، مظاهر ذات او و اعراض، مظاهر صفات وى هستند.
#:عقل اول، نخستين قابلى است كه با اولين تجلى حق، به وجود خارجى متحقق شده است و اين فيض از جميع مظاهر واقع در سلسله‌ى طوليه عبور نموده تا به آخرين مرتبه‌ى نازله‌ى وجود رسيده است.
#:عقل اول، نخستين قابلى است كه با اولين تجلى حق، به وجود خارجى متحقق شده است و اين فيض از جميع مظاهر واقع در سلسله‌ى طوليه عبور نموده تا به آخرين مرتبه‌ى نازله‌ى وجود رسيده است.
خط ۸۶: خط ۶۶:
#:عالم مثال، برزخ بين عالم اجسام و ارواح مجرده است و از آن، به خيال منفصل تعبير مى‌شود.
#:عالم مثال، برزخ بين عالم اجسام و ارواح مجرده است و از آن، به خيال منفصل تعبير مى‌شود.
#:رسيدن به خدا براى مردمان، جز از راه پيروى كردن از انبيا و اوليا ميسر نيست، چرا كه راهنمايى عقول به‌سوى او، آن‌گونه كه دل، آرام شود و شك و ترديد از ميان برود نيست.
#:رسيدن به خدا براى مردمان، جز از راه پيروى كردن از انبيا و اوليا ميسر نيست، چرا كه راهنمايى عقول به‌سوى او، آن‌گونه كه دل، آرام شود و شك و ترديد از ميان برود نيست.
#:ولايت، مأخوذ از ولى، به معنى قرب است و به همين جهت دوست را ولى مى‌گويند، چون به محب خود نزديك است و در اصطلاح، قرب حق است و آن، يا ولايت عامه است يا ولايت خاصه. ولايت عامه، براى هر كس به خدا ايمان داشته باشد و عمل صالح به جا آورد، حاصل مى‌شود، ولى ولايت خاصه، فناء ذاتى و صفاتى و افعالى در خداى تعالى است، پس ولى، فانى در خدا و قائم و ظاهر به اسماء و صفات الهى است.
#:ولايت، مأخوذ از ولى، به معنى قرب است و به همين جهت دوست را ولى مى‌گويند، چون به محب خود نزدیک است و در اصطلاح، قرب حق است و آن، يا ولايت عامه است يا ولايت خاصه. ولايت عامه، براى هر كس به خدا ايمان داشته باشد و عمل صالح به جا آورد، حاصل مى‌شود، ولى ولايت خاصه، فناء ذاتى و صفاتى و افعالى در خداى تعالى است، پس ولى، فانى در خدا و قائم و ظاهر به اسماء و صفات الهى است.
#اساس الوحدانية: اين رساله، وجيزه‌اى است در مبحث وحدت و كثرت بنا بر طريقه محققان و عظماى صوفيه كه در حد خود كم‌نظير است و در آن، در باره‌ى ماهيت وحدت و كثرت، اقسام وحدت، وحدت حق تعالى، حقيقت وحدات كونيه و نحوه‌ى رجوع كثرات به وحدت حقه الهيه بحث مى‌شود.
#اساس الوحدانية: اين رساله، وجيزه‌اى است در مبحث وحدت و كثرت بنا بر طريقه محققان و عظماى صوفيه كه در حد خود كم‌نظير است و در آن، درباره‌ى ماهيت وحدت و كثرت، اقسام وحدت، وحدت حق تعالى، حقيقت وحدات كونيه و نحوه‌ى رجوع كثرات به وحدت حقه الهيه بحث مى‌شود.
#نهاية البيان فى دراية الزمان: در اين رساله، از ماهيت و حقيقت زمان، وجود زمان و ازلى و ابدى بودن آن، انقسام زمان به آن و ساعت و يوم و غير اينها و بيان ايام كبار الهى و ربانى و صغار كونى بحث مى‌شود.
#نهاية البيان فى دراية الزمان: در اين رساله، از ماهيت و حقيقت زمان، وجود زمان و ازلى و ابدى بودن آن، انقسام زمان به آن و ساعت و يوم و غير اينها و بيان ايام كبار الهى و ربانى و صغار كونى بحث مى‌شود.


مرحوم [[قمشه‌‎ای، محمدرضا بن ابوالقاسم|آقا محمد رضا قمشه‌اى]] ، در حواشى فارسى خود بر فص شيثى«فصوص الحكم»، در باب ولايت و مسئله ديگرى در خلافت، سخن محى الدين را تفسير و توجيه كرده و به قيصرى اشكال مى‌گيرد كه نظر استاد را درست نفهميده و جوانب را در نظر نگرفته است. وى، از كلمات محى الدين شواهدى را مى‌آورد كه خاتم ولايت مطلقه محمديه، به اعتبارى، شخص مقدس على بن ابى طالب(ع) و باب مدينه‌ى آن حضرت و به اعتبارى، مهدى موعود در آخر الزمان است.
مرحوم [[قمشه‌‎ای، محمدرضا بن ابوالقاسم|آقا محمدرضا قمشه‌اى]]، در حواشى فارسى خود بر فص شيثی «فصوص الحكم»، در باب ولايت و مسئله ديگرى در خلافت، سخن محى‌الدين را تفسير و توجيه كرده و به قيصرى اشكال مى‌گيرد كه نظر استاد را درست نفهميده و جوانب را در نظر نگرفته است. وى، از كلمات محى‌الدين شواهدى را مى‌آورد كه خاتم ولايت مطلقه محمديه، به اعتبارى، شخص مقدس على بن ابى‌طالب(ع) و باب مدينه‌ى آن حضرت و به اعتبارى، مهدى موعود در آخر الزمان است.


== وضعيت كتاب ==
== وضعيت كتاب ==




مرحوم [[آشتیانی، جلال‌الدین|سيد جلال الدين آشتيانى]]، بر مشكلات رساله«التوحيد و النبوة و الولاية»، تعليقاتى در حدود 200 صفحه نوشته و در مقدمه كتاب قرار داده است. وى، قبل از آوردن مقدمه مزبور، فهرست مطالب هر سه رساله قيصرى و نيز فهرست مباحث تعليقات [[قمشه‌‎ای، محمدرضا بن ابوالقاسم|آقا محمد رضا قمشه‌اى]] را به تفصيل ذكر كرده است.
مرحوم [[آشتیانی، سید جلال‌الدین|سيد جلال‌الدين آشتيانى]]، بر مشكلات رساله «التوحيد و النبوة و الولاية»، تعليقاتى در حدود 200 صفحه نوشته و در مقدمه كتاب قرار داده است. وى، قبل از آوردن مقدمه مزبور، فهرست مطالب هر سه رساله قيصرى و نيز فهرست مباحث تعليقات [[قمشه‌‎ای، محمدرضا بن ابوالقاسم|آقا محمدرضا قمشه‌اى]] را به تفصيل ذكر كرده است.
 


==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}


== پیوندها ==


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:مسیحیت]]
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
[[رده:تاریخچه مسیحیت]]
[[رده:تصوف و عرفان]]
[[رده:مسیحیت بر اساس دوره]]
[[رده:آثار کلی تصوف و عرفان]]