شرح دعای عرفه: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURشرح دعای عرفهJ1.jpg | عنوان = | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = مدرس بستان‌آبادی، محمدباقر (نویسنده) |زبان | زبان =عربی ـ فارسی | کد کنگره = | موضوع =حدیث و دعا |ناشر | ناشر =دارالکتب الاسلامیة | مکان نشر =ت...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''شرح دعای عرفه''' تألیف محمدباقر مدرس | '''شرح دعای عرفه''' تألیف [[مدرس بستان‌آبادی، محمدباقر|محمدباقر مدرس بستان‌آبادی]]، دعای عرفه از دعاهای نقل شده از سیدالشهدا(ع) است و به خاطر تلاوت آن در سرزمین عرفات، به دعای عرفه مشهور شده است. | ||
این دعا را کفعمی و سید ابن طاووس در کتاب‌های خود آورده‌اند و از جمله دعاهایی است نغز و مضامین بسیار عالی دارد و امام حسین(ع) در آن خداوند را با اوصافش ستوده و از خلق، صنع و قدرت و اجابت خداوند سخن گفته و از اینکه خداوند او را از ارحام پاک و در دوران بعثت رسول خدا(ص) پدید آورده، سپاس گفته است. | این دعا را [[کفعمی، ابراهیم بن علی|کفعمی]] و [[ابن طاووس، علی بن موسی|سید ابن طاووس]] در کتاب‌های خود آورده‌اند و از جمله دعاهایی است نغز و مضامین بسیار عالی دارد و امام حسین(ع) در آن خداوند را با اوصافش ستوده و از خلق، صنع و قدرت و اجابت خداوند سخن گفته و از اینکه خداوند او را از ارحام پاک و در دوران بعثت رسول خدا(ص) پدید آورده، سپاس گفته است. | ||
در این دعا، توحید ناب امام تجلی خاص پیدا کرده و همه بودها و نمودها به ذات خداوند نسبت داده شده است. نیز اتمام نعمت خداوند و احسان او بیان شده و از اینکه جوارح و اعضای بدن و احشا و قلب و گوشت و خون و پوست و رگ را خداوند آفریده و منت گذاشته تا او را سپاس بتوان گفت، تمجید شده است، و آنگاه خواسته‌های دینی و معنوی و درخواست مدد از خدا و نجات از بلا و غم و علو درجه در قیامت و حفظ آبرو و پایان کار و عاقبت، مطرح گردیده است، و سپس خداوند به صفات خود، خوانده شده و عطایایی که به پیامبران پیشین داده، بازگویی گردیده، و از او درخواست آمرزش شده و با یاد اوصاف او، تسبیح و تقدیس گردیده و سرانجام، از خداوند طلب شده است که آنچه سزاوار اهلیت آن است، آن را فراهم آورد. | در این دعا، توحید ناب امام تجلی خاص پیدا کرده و همه بودها و نمودها به ذات خداوند نسبت داده شده است. نیز اتمام نعمت خداوند و احسان او بیان شده و از اینکه جوارح و اعضای بدن و احشا و قلب و گوشت و خون و پوست و رگ را خداوند آفریده و منت گذاشته تا او را سپاس بتوان گفت، تمجید شده است، و آنگاه خواسته‌های دینی و معنوی و درخواست مدد از خدا و نجات از بلا و غم و علو درجه در قیامت و حفظ آبرو و پایان کار و عاقبت، مطرح گردیده است، و سپس خداوند به صفات خود، خوانده شده و عطایایی که به پیامبران پیشین داده، بازگویی گردیده، و از او درخواست آمرزش شده و با یاد اوصاف او، تسبیح و تقدیس گردیده و سرانجام، از خداوند طلب شده است که آنچه سزاوار اهلیت آن است، آن را فراهم آورد. | ||
نسخهٔ ۳۰ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۸
| شرح دعای عرفه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مدرس بستان‌آبادی، محمدباقر (نویسنده) |
| ناشر | دارالکتب الاسلامیة |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | ۱۳۷۹ش |
| چاپ | اول |
| موضوع | حدیث و دعا |
| زبان | عربی ـ فارسی |
| تعداد جلد | ۱ |
| کد کنگره | |
شرح دعای عرفه تألیف محمدباقر مدرس بستان‌آبادی، دعای عرفه از دعاهای نقل شده از سیدالشهدا(ع) است و به خاطر تلاوت آن در سرزمین عرفات، به دعای عرفه مشهور شده است.
این دعا را کفعمی و سید ابن طاووس در کتاب‌های خود آورده‌اند و از جمله دعاهایی است نغز و مضامین بسیار عالی دارد و امام حسین(ع) در آن خداوند را با اوصافش ستوده و از خلق، صنع و قدرت و اجابت خداوند سخن گفته و از اینکه خداوند او را از ارحام پاک و در دوران بعثت رسول خدا(ص) پدید آورده، سپاس گفته است.
در این دعا، توحید ناب امام تجلی خاص پیدا کرده و همه بودها و نمودها به ذات خداوند نسبت داده شده است. نیز اتمام نعمت خداوند و احسان او بیان شده و از اینکه جوارح و اعضای بدن و احشا و قلب و گوشت و خون و پوست و رگ را خداوند آفریده و منت گذاشته تا او را سپاس بتوان گفت، تمجید شده است، و آنگاه خواسته‌های دینی و معنوی و درخواست مدد از خدا و نجات از بلا و غم و علو درجه در قیامت و حفظ آبرو و پایان کار و عاقبت، مطرح گردیده است، و سپس خداوند به صفات خود، خوانده شده و عطایایی که به پیامبران پیشین داده، بازگویی گردیده، و از او درخواست آمرزش شده و با یاد اوصاف او، تسبیح و تقدیس گردیده و سرانجام، از خداوند طلب شده است که آنچه سزاوار اهلیت آن است، آن را فراهم آورد.
شارح و مترجم، فراز به فراز دعا را نقل و آنگاه به مناسبت طرح هر موضوعی آنها را شرح کرده و ابعاد هر موضوعی را واکاویده است. در این شرح و تفسیر، مطالبی بسیار فراتر از یک شرح معمولی سخن گفته شده و شارح تلاش کرده که هر مفهومی که مطرح شده، در باره آن، تمام سخن را بگوید.
از نوشته‌های دانشمندان اسلامی در این شرح بهره گرفته شده و نویسنده برای ایجاد جذابیت و تأثیر گذاری آن، از اشعار شاعران، نیز سود جسته است. وی در آغاز در باره دعا، معنا و ماهیت آن در قرآن و در روایات، آداب و شرایط آن و تأثیر آن در تغییر قضا سخن گفته است. در پایان کتاب، چند فهرست فنی آمده است.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: معاونت فرهنگی مجمع جهانی اهل‌بیت(ع)، ص242-243
منابع مقاله
معاونت فرهنگی مجمع جهانی اهل‌بیت(ع)، کتاب‌شناسی توصیفی اهل‌بیت علیهم‌السلام، قم، مرکز چاپ و نشر مجمع جهانی اهل‌بیت(ع)، چاپ اول، 1383ش.